روزنامه نیویورک تایمز نوشت زمان برای متوقف کردن قذافی رو به پایان است. به نوشته شماره امروز این روزنامه، در صورتی که راهی برای متوقف کردن سرهنگ معمر قذافی پیدا نشود او در تلاش نومیدانه اش برای چنگ زدن به قدرت، صدها یا حتی هزاران نفر از مردم خود را قتل عام خواهد کرد.
لیبیایی ها شجاعت فوق العاده ای از خود نشان داده اند و برخی اعضای ارتش نیز ممکن است از رژیم قذافی روگردان شده باشند.
ما نمی دانیم ایا انها قادر خواهند بود خود این دیکتاتور را به زیر بکشند یا نه اما اطمینان داریم که انها به حمایتی بیشتر از انچه از امریکا و دیگر دموکراسی های غربی دریافت کرده اند، نیاز دارند. اوباما چهار روز طول کشید تا این اقدام خشونت امیز را محکوم کند.
حتی در ان زمان نیز او به شکلی مبهم درباره مسئول بودن مقامات لیبی به علت جرایم شان، سخن گفت.
او هرگز قذافی را با نام خطاب قرار نداد. نگرانی اوباما برای صدها امریکایی که منتظر خروج از لیبی هستند، قابل درک است.
دولت لیبی حق فرود را لغو کرده و مانع از تردد دریایی شده است. مقامات دولت امریکا تاکید می کنند به سختی مشغول یافتن راه هایی برای متوقف کردن این کشتار هستند.
اوباما روز پنج شنبه با نیکلا سارکوزی رئیس جمهور فرانسه و دیوید کامرون نخست وزیر انگلیس و سیلیو برلوسکنی نخست وزیر ایتالیا صحبت کرد تا راهبرد مشترکی در این خصوص تدوین شود. فرصت زیادی وجود ندارد.
باید به شکلی کاملا مشخص به سرهنگ قذافی و هوادارانش توضیح داده شود که کشتار بیشتر چه بهایی خواهد داشت.انها باید از هم اکنون با پیامد اقدام خود روبرو شوند. بسیار خوب است اگر شورای امنیت سازمان ملل تحریم هایی را تصویب کند اما روند اجرای ان طول خواهد کشید.
واشنگتن و اروپا می توانند فورا دارایی های لیبی را در بانک های امریکا و اروپا مسدود کنند و برای مسدود کردن دسترسی این کشور به نظام مالی بین المللی تلاش کنند.
امریکا و اروپا می توانند از صدور روادید برای مقامات ارشد لیبی و حامیان دولت خودداری کنند. اروپا که به لیبی سلاح می فروشد می تواند این کشور را تحریم تسلیحاتی کند.
واشنگتن نیز راه های سریع تری برای فشار بر لیبی دارد که از ان جمله مختل کردن ارتباطات نظامی است.
باید به لیبی گوشزد شود که پس از خروج از چندین سال انزوا، ممکن است مجددا در انزوای کامل قرار گیرد.
اگر این کشتار ادامه یابد، ممکن است سریعا به اقدامات دیگری از جمله پیشنهاد محل اسکان موقت برای پناهندگان و در نظر گرفتن برنامه ای نظیر برنامه منطقه پرواز ممنوع در عراق ضرورت یابد.
امریکا و متحدانش پس از حوادث بوسنی، کوزوو و رواندا متعهد شدند با تلاشی جدی تر مانع از کشتارهای جمعی دیگر شوند.
در یک نکته تردید نیست: هرچه جهان بیشتر اتلاف وقت کند، مردم بیشتری جان می بازند.
