بررسی استراتژیک - پرس تی وی/نویسنده: حسن هانی‌زاده /
شباهت رفتارهای اخیر دیکتاتور لیبی با ملت خود با اقدامات نرون در آتش زدن شهر رم، نشان می‌دهد که دیکتاتور لیبی به بیماری جنون قیصری مبتلا شده است.نرون، پنجمین امپراطور رم باستان در سال ۶۴ میلادی در یک اقدام جنون آمیز شهر رم را به آتش کشید و سرانجام درسال ۶۸ میلادی دست به خودکشی زد.
اینک مردم لیبی در برابر شخصیتی پیچیده مانند سرهنگ قذافی قرار دارند که بی‌رحمانه از رهگذر بمباران شهرهای لیبی، صدها تن از هم‌وطنان خود را به قتل رسانده است. سرکوب وحشیانه مردم لیبی نشان می‌دهد که سرهنگ معمر قذافی قصد ندارد از تاریخ عبرت بگیرد، زیرا تلاش می‌کند همچنان در راس قدرت باقی بماند. طی درگیری‌های اخیر لیبی تعداد زیادی هواپیما به تظاهرکنندگان شهرهای بنغازی و طرابلس لیبی حمله کردند و وحشیانه‌ترین کشتارهای جمعی را به راه انداختند. سرهنگ قذافی در یک سخنرانی رادیو- تلویزیونی، ملت خود را مشتی هرج‌ومرج‌طلب و بی‌بندوبار خطاب و تهدید کرد که تا آخرین گلوله با مردم لیبی مبارزه می‌کند. ادامه….
معمر قذافی که می‌توان او را عجیب‌ترین رهبر جهان عرب به شمار آورد، در ۷ جولای ۱۹۴۲ میلادی در شهر سرت لیبی متولد شد.
او در سن ۱۸ سالگی وارد ارتش شد و در اول سپتامبر ۱۹۶۹ در حالی که تنها ۲۷ سال سن داشت به اتفاق جمعی از افسران ارتش علیه ادریس السنوسی، پادشاه سابق لیبی کودتا کرد.
قذافی زمانی به قدرت رسید که ملت‌های عرب پس از شکست در جنگ ژوئن ۱۹۶۷ اعراب و اسرائیل، در شرایط روانی دشواری بسر می‌بردند.
قذافی با استفاده از فضای پس از جنگ ۱۹۶۷ ادبیات جدیدی را با شعار مبارزه با صهیونیزم و امپریالیزم وارد عرصه سیاسی دنیای عرب کرد که این ادبیات با اقبال ملت‌های عرب مواجه شد.
قذافی در طول ۴۲ سال گذشته شیوه‌های متعدد سیاسی را تجربه کرد اما در ۷ سال اخیر در یک چرخش ۱۸۰ درجه‌ای به دامان امریکا و غرب پناه برد.
از آن‌جایی که قذافی پس از سرنگونی صدام حسین، دیکتاتور سابق عراق احساس کرد که زمان سرنگونی وی فرا رسیده، در یک اقدام عجیب تسلیم امریکا و غرب شد.
وی در سال ۲۰۰۳ میلادی موافقت‌نامه‌ای را با امریکا به امضا رساند که بر مبنای آن کلیه تاسیسات هسته‌ای وسلاح‌های پیشرفته لیبی را در اختیار امریکا قرار داد.
دیکتاتور لیبی همچنین یک میلیارد دلار غرامت بابت انفجار هواپیمای پان‌امریکن که در سال ۱۹۸۸ در لوکربی اسکاتلند سرنگون کرده بود، پرداخت کرد.
از آن پس رژیم معمر قذافی به یک رژیم محبوب امریکا و غرب تبدیل شد زیرا قذافی کلیه اطلاعات سری خود را درباره جنبش‌های مبارز اسلامی و عربی در اختیار سازمان سیا قرار داد.
سیف الاسلام قذافی، فرزند معمر قذافی که پیش‌بینی می‌شد جانشین پدر شود روابط گسترده‌ای با لابی صهیونیستی امریکا و سران رژیم اسرائیل برقرار کرد.
به این ترتیب لیبی از بلوک کشورهای ضد امریکایی و ضداسرائیلی به کشوری متحد غرب و امریکا تبدیل شد، اما این چرخش غیر قابل توجیه رضایت مردم لیبی را جلب نکرد.
علت این امر این است که مردم لیبی سؤال می‌کنند که قذافی با کدام توجیه منطقی سلاح‌های خریداری شده را که قیمت آن به ۲۰ میلیارد دلار بالغ می‌شود بدون مراجعه به افکار عمومی لیبی، تسلیم امریکا کرد؟
هدف سرهنگ قذافی از سازش با غرب فراهم کردن مقدمات انتقال قدرت به فرزند خود سیف الاسلام بود.
در آن زمان هم امریکا و هم کشورهای اروپایی با انتقال حاکمیت از معمر قذافی به سیف‌الاسلام قذافی در یک فرایند زمانی تدریجی موافقت کرده بودند.
اما علی‌رغم آن سرهنگ قذافی با چالش عمده داخلی و افزایش موج نارضایتی‌های سیاسی حتی در درون حاکمیت خود مواجه بود.
امواج سونامی سیاسی تونس و مصر خیلی سریع و غافل‌گیرکننده به لیبی رسید و شرایط دشواری را برای دیکتاتور این کشور به وجود آورد.
میلیون‌ها نفر از مردم لیبی در اعتراض به سیاست‌های داخلی و خارجی سرهنگ قذافی دست به تظاهرات زدند و با نیروهای دولتی به زدوخورد پرداختند.
موج تظاهرات به شهرهای مختلف لیبی کشیده شد وهزارن نفر از مردم بر اثر شلیک مستقیم گلوله مزدوران آفریقایی کشته شدند.
قذافی برای مقابله با مردم بیش از ۵۰ هزار مزدور از کشورهای مختلف آفریقایی استخدام و در شهرهای بزرگ لیبی مستقر کرده است.
گفته می‌شود که سیف‌الاسلام قذافی در یک تماس تلفی با ایهود باراک، وزیر جنگ اسرائیل، از وی درخواست کرد تا یک اسکادران هواپیمای بمب‌افکن برای بمباران مردم لیبی به این کشور اعزام کند.
شاهدان در شهرهای مختلف لیبی اعلام کردند چندین هواپیمای اف ۱۶، تظاهرکنندگان مخالف سرهنگ قذافی را هدف قرار داده و مردم را گلوله باران کرده‌اند.
در این میان امریکا و کشورهای غربی برای حفظ منافع خود نسبت به کشتار مردم لیبی توسط مزدوران قذافی سکوت اختیار کرده‌اند.
به اعتقاد تحلیل‌گران غربی، هدف امریکا از بازگذاشتن دست سرهنگ قذافی برای کشتار مردم لیبی، ایجاد نوعی هرج‌ومرج سازنده است .
سپس امریکا و کشورهای عضو ناتو به بهانه کمک به مردم لیبی این کشور را اشغال می‌کنند تا بر چاه های نفتی لیبی تسلط یابند.
اوضاع لیبی در شرایط فعلی یچیده‌تر از آن است که بتوان سرانجام روشنی برای انقلاب مردم این کشور پیش‌بینی کرد .
با این حال، به نظر می‌رسد سرنوشت معمر قذافی از سرنوشت حسنی مبارک و زین‌العابدین بن علی دیکتاتورهای مصر و تونس بهتر نباشد.
بسیاری از شخصیت‌های سیاسی لیبی اقدامات سرکوب‌گرانه اخیر قذافی را به ” رقص مرغ سر بریده” تشبیه می‌کنند که به زودی آخرین نفس‌های خود را خواهد کشید.
