اگر قذافی دیکتاتور لیبی زرادخانه سلاحهای شیمیایی و هسته ای خود را تحویل نداده بود اکنون ذره ای در استفاده از انها علیه ملت خود شک و تردید نداشت .
روزنامه الحیات در مقاله ای به قلم حازم الصاغیه تحت عنوان quotation mark این سرهنگ ...
quotation mark به بررسی شخصیت پلید و خونخوار قذافی دیکتاتور لیبی پرداخت.
این روزنامه نوشت وقتی سرهنگ معمر القذافی دشنام دادن را تشویق می کند و انرا حسن می داند دیگر چه چیزی برای تحلیل و نقد شخصی به نام quotation mark سرهنگ لیبی quotation mark باقی می ماند .
در خصوص صدام به عنوان مثال انسان با معانی مکروه و زشتی روبرو بود که دوست داشت انها را دور بریزد و همیشه انها را در جهت شکست وی در کارهایش مشاهده کند و در خصوص زین العابدین بن علی و حسنی مبارک نیز معانی نفرت انگیزی را شاهد بودیم که در طول تاریخ ملتها و کشورها سابقه داشته است اما قذافی اصلا از ریشه بی معنایی محض است که این مساله ناشی از ابعاد سیاه مراحل و روشهای اجتماعی قبلی و بعضا کنونی لیبی است. حازم الصاغیه قذافی را شخصیتی قاتل و ناقص عقل و خلاصه ای از بدترین امپراطور و بدترین فردی می داند که از اگاهی ملی و قبیله ای کمترین بویی نبرده و یک دوره تاریخی را بدون انکه انرا هضم کند، گذرانده است. وی با برشمردن برخی دیگر از صفات زشت قذافی می افزاید طی چهل و دو سال حکومت قذافی و کابوس وی و تلاشش برای زمینه سازی حکومت فرزندش سیف الاسلام، وی با مخالفانی روبرو بود که گهگاهی وی را قلقلک داده اند اما مخالفان به مانند بدنی بدون سر و قلب بوده اند . حال سوال این است که حقیقتا چگونه درخواست برای کناره گیری قذافی مطرح می شود در حالیکه او می گوید هیچ منصبی ندارد ؟ پس ایا لیبیاییها علیه خودشان شورش کرده اند و او حاکم بر نفس خویش دریک جماهیری بزرگ است ؟ نویسنده می افزاید در این دریای اراجیف و اباطیل که وی مردم را موش و مریض و مصرف کننده قرصهای روانگردان قلمداد و بن لادن و امریکا را به توطئه متهم می کند دیگرجایی برای هیچ حرفی باقی نمی ماند .
در ورای این رفتار برداشت عمیقی وجود دارد که او معتقد است هرچیزی در داخل کشور و تمامی موجودات لیبی متعلق به اوست.
روی دیگر این برداشت ان است که وی بر این یقین است که ازسال هزار و نهصدو شصت و نه جایگاهی را اشغال کرده که مستحق ان نبوده است و از این رو مشاهده می کنیم که به انواع هرزگی و عیاشیهای کشنده و نمایشهای سخیف و جلف دست زده است . نویسنده با اشاره به نحوه دستیابی قذافی به حکومت از طریق کودتا و ارتکاب برخی جنایات مانند موضوع لاکربی و کلوپ شبانه برلین می افزاید تصور کنیم اگر قذافی بمب اتم داشت یا زرادخانه شیمیایی و میکروبی خود را در تحویل نمی داد ایا در استفاده از این سلاحهای کشنده علیه ملت خود تردیدی به خودش راه می داد؟ حقیقتا باید از کسانی که قذافی را وادار به چنین کاری کردند تقدیر و تشکر کرد و به کسانی که ان روز از جایگاه ملی و قومی و اسلامی از این کار انتقاد کردند ؛ لعنت فرستاد.
نویسنده در پایان با دجال توصیف کردن قذافی می افزاید چگونه عقلهای ما تا این حد فریب خورده است و چگونه با نابخردی و بی مایگی و وحشیگری فردی به نام معمر قذافی کنار امده است.
