يك استاد علوم سياسي دانشگاه كاليفرنيا گفت: با وجود همه لفاظي هاي مقام هاي آمريكايي، واشنگتن در حال حاضر توان حمله نظامي به ليبي را ندارد.
به گزارش گروه اخبار صوتي و تصويري ايرنا، دكتر 'اسعد ابوخليل' روز چهارشنبه به شبكه الجزيره قطر گفت: صرف نظر از حيله هاي تبليغاتي و سخن پردازي هاي مقام هاي آمريكايي در روزهاي اخير، گزينه نظامي به هيچ وجه نمي تواند در فهرست گزينه هاي كنوني دولت آمريكا عليه ليبي جاي داشته باشد.
يك هفته پيش نيز 'رابرت گيتس' وزير دفاع آمريكا گفت: هر رييس جمهوري اين كشور كه بخواهد تجربه عراق و افغانستان را به شكل حمله نظامي به كشور ديگري تكرار كند، بايد مورد معاينات عقلي و رواني قرار گيرد. وزير دفاع از نزديك ترين افراد در دولت آمريكا به باراك اوباما رييس جمهوري است.
اين استاد دانشگاه گفت: دولت آمريكا كوشش مي كند با فريب افكار عمومي عربي، وانمود كند كه حامي قيام مردمي در ليبي است، در حالي كه رويدادهاي روزها و هفته هاي اخير به جهان عرب ثابت كرد دولت آمريكا اصلي ترين حامي طاغوت هاي عربي از كشورهاي مغرب عربي گرفته تا كشورهاي خليج فارس است.
وي افزود: آمريكا با اين حيله مي خواهد به مردم ليبي در درجه اول و به ملت هاي عرب در درجه دوم بگويد آمريكا مانعي در راه تغييرات جاري در جهان عربي نيست. اين در حالي است كه آمريكا در هر يك از قيام هاي مردمي در ابتداي كار نمي خواسته خواسته مردم را بپذيرد و يك هيات نظامي را به اين كشورها اعزام مي كند تا از طاغوت هاي اين كشورها حمايت كند. اكنون مقصد هيات هاي نظامي بلندپايه آمريكايي كشورهاي عمان، امارات متحده عربي و بحرين است.
ابوخليل افزود: تفاوت ليبي با مصر و تونس اين است كه ليبي گنجي از نفت را در خود جاي داده است و واشنگتن اكنون مي كوشد با روند رويدادهاي اين كشور همراه و همگام شود تا اين گنج را از دست ندهد. وي افزود: وقتي وزير دفاع آمريكا مي گويد قطعنامه شوراي امنيت سازمان ملل متحد در باره ليبي به ايالات متحده اجازه دخالت نظامي را نمي دهد، مفهومش اين است كه گزينه نظامي اساسا براي دولت آمريكا مطرح نيست. اعزام گروهي از تفنگداران نيروي دريايي آمريكا به نزديكي ليبي هم تنها با هدف ترساندن نظام حاكم بر ليبي صورت گرفته است.
اين صاحبنظر معتقد است: آمريكا به اين نتيجه رسيده كه طاغوت ليبي كه طي يك دهه گذشته مورد حمايت و ستايش آمريكا قرار گرفته بود، بايد كنار برود. حيله هاي آمريكا براي فريب افكار عمومي عربي زماني آشكار شد كه دولت آمريكا از ابتداي قيام مردم مصر حتي يك بار كناره گيري يا بركناري مبارك را مطرح نكرد و در باره تونس هم تنها زماني واژه كناره گيري را بيان كرد كه 'زين العابدين بن علي' خاك تونس را ترك كرده بود.
'اين برخوردها نشان مي دهد آمريكا مايل است با روند تغييرات پيش برود تا در هيچ مقطع زماني در تنگناي سياسي قرار نگيرد. در همين حال لابي هاي صهيونيستي در واشنگتن به شدت وحشت زده شده و مي گويند آمريكا در صحنه تغييرات جهان عرب غايب است و اگر واشنگتن با روند رويدادها پيش نرود متحمل زيان هاي زيادي مي شود.'
وي تاكيد كرد: فرانسه، استفاده از گزينه نظامي را فقط با اجازه سازمان ملل متحد قابل قبول دانسته و آمريكا هم از احتمال كاربرد آن سخن گفته است، اما باز هم به نظر نمي رسد حتي در صورت ادامه سرسختي قذافي، اقدام نظامي عليه ليبي انجام شود.
'اخيرا در سخنان مسوولان آمريكايي بارها به نقش فزاينده سازمان ملل متحد در مسايل جهاني اشاره شده و اين سخنان يعني آمريكا نمي خواهد به عمليات نظامي متوسل شود. زيرا اگر تمايلي به اين كار داشت، سازمان
ملل و جامعه جهاني را هم مجبور مي كرد به دنبال آمريكا وارد اين عرصه شوند، چنانكه در باره عراق چنين كرد.
وي گفت: عدم تمايل آمريكا به عمليات نظامي در ليبي نه به دليل تعهدات اخلاقي دولتمردان اين كشور و نه به دليل پرهيز آنان از خشونت، بلكه به دليل يك مساله داخلي يعني نزديك شدن زمان انتخابات رياست جمهوري آمريكاست و اگر اوباما وارد ريسك جديدي با پيامدهاي نامعلوم در ليبي شود، ممكن است انتخاب مجدد وي را تحت تاثير قرار دهد.
اين كارشناس اضافه كرد: البته واشنگتن به اقدامات نظامي غير مستقيم و عمليات اطلاعاتي از طريق حمايت از گروه هاي مسلح خارجي يا داخلي ليبي متوسل مي شود تا نظام قذافي را متزلزل كند. اما اين امر بستگي به تصميم ملت ليبي دارد كه آيا مي خواهند خود كشورشان را آزاد كنند يا از كمك هاي خارجي بهره مند شوند.
