"معمر قذافی " دیکتاتور لیبی ، یک نیروی مسلح که به شکلی مناسب تجهیز نشده و آموزش ندیده در اختیار دارد بجز یگان هایی ویژه که در طرابلس مستقر هستند و جنگنده هایی که به عهد شوروی سابق تعلق دارند و برای بمباران مخالفان بکار گرفته می شوند.

به گزارش شامگاه پنجشنبه پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبری العالم به نقل از منابع خبری، بعد از دو هفته از اعتراضات مردم لیبی که به شعله ور شدن آتش انقلاب در مناطق وسیعی از این کشور بویژه در شرق و شهرهای غربی منجر شد، نیروهای طرفدار قذافی حمله ای را به شهر البریقه که در سر راه بنغازی قرار دارد، آغاز کردند.

این حمله ، بخشی از قدرت نظامی در اختیار قذافی را آشکار کرد که شامل ارتش ، مزدوران و هواپیماهایی برای حمله به اهداف زمینی است.

قبل از آغاز انقلاب مردم لیبی ، شمار نیروهای نظامی این کشور حدود 76 هزار نظامی بوده است.

" سعدجبار" تحلیلگر مقیم لندن می گوید: قذافی هر آنچه در توان داشته برای پایان دادن به تهدید و سرکوب مردم انجام داده است"

وی افزود: قذافی، افراد قبیله ، خانواده و وابستگان و عشایر همپیمان خود را مسلح و آنها را به ارتش و نیروهای امنیتی طرفدار خود ملحق کرده است.

حدود 40 هزار نفر معروف به " کمیته های مردمی" که از گذشته از امتیازات ویژه برخوردار بوده اند را به کار گرفته و از ترس انقلابیون حتی " مزدوران " را به استخدام در آورده است.

یک سازمان حقوق بشری لیبیایی اعلام کرده است که قذافی 25 هزار مزدور را از چاد ، نیجز، مالی ، زیمبابوه و لیبریا استخدام و تجهیز کرده و حدود 3 هزار تن از آنان را در طرابلس پایتخت لیبی مستقر کرده است.

منابعی امنیتی درباماکو گفته اند که 800 مزدور اهل مالی ، نیجر و بورکینافاسو برای قرار گرفتن در جمع مزدوران قذافی راهی لیبی شده اند.

یک روزنامه نگار می گوید که " یک دیپلمات لیبیایی مامور استخدام و تجهیز مزدوران در دفتری کوچک در یکی از هتل های مالی فعالیت می کند"

در جریان حمله مزدوران قذافی به شهر البریقه دست کم 12 تن کشته شدند که چند تن آنان از خود مزدوران بودند.

یک انقلابی گفت: یکی از مزدوران کشته شده دارای مدارک شناسایی متعلق به نیجر شود و دو تن دیگر سیاه پوست آفریقایی بودند اما مدارک شناسایی قابل اعتمادی با خود نداشتند.

محافظان شخصی و نزدیک قذافی یگان هایی هستند که در طرابلس مستقر شده و با سلاح های مختلف تجهیز شده اند و شامل یگان سی و دوم هستند که " خمیس قذافی" یکی از فرزندانش آن را فرماندهی می کند و اعضای قبیله اش در آن حاضر هستند.

گفته می شود که رژیم قذافی ، دو هزار تانک ، 374هواپیما" میراژ اف – 1 " و میگ 25 ، چرخبال و حتی دو زیردریایی در اختیار دارد.

یک نشریه ویژه امور تسلیحاتی ( میلیتاری بالانس) اعلام کرده است که بخشی از تجهیزات نظامی دوران اتحاد جماهیر شوری که بیشتر آنها به دهه هفتاد و هشتاد باز می گردد، در ارتش قذافی بکار گرفته می شود و این خود بیانگر وضعیت بد او می باشد.

یک نشریه ویژه امور دفاعی به نام " استراتفور" می گوید که مخالفان قذافی 80 هزار نفر را برای رویارویی با طرفداران قذافی در اختیار دارند.

بجز سربازان و افسران ارتش که فرار کرده و به مخالفان پیوسته اند، جوانان انقلابی لیبی تجربه جنگی و نبرد ندارند و حتی نمی توانند از اسلحه استفاده کنند.

برخی از آنها در چند روز گذشته آموزش نظامی دیده و برای کمک به دوستانشان به عنوان " داوطلبان" عازم طرابلس و شهرهای غربی لیبی شده اند.

یک جوان لیبیایی در شهر البریقه گفت که برای باز و بسته کردن و استفاده از ضد هوایی 15 دقیقه آموزش دیده است.

در صحنه نبرد بین نظامیان و مزدوران طرفدار قذافی و انقلابیون " جغرافیا" نقش مهمی دارد.

نشریه استراتفور نوشت که شهر بنغازی اردوگاه انقلابیون در هزار کیلومتری طرابلس قرار داد و براین اساس انتقال نیروهای نظامی در مسیری 800 کیلومتری بسیار سخت به نظر می رسد.

این نشریه افزود: بسیاری از منابع معتقدند که ارتش لیبی قادر نیست فراتر از مناطق تحت کنترلش دست به عملیات بزند.