مسئله شهروندان لیبی یا مرگ و زندگی آنها برای دولت آمریکا هیچ اهمیتی ندارد و مهم ترین چیزی که این دولت به آن تمایل دارد تسلط بر منابع نفت است.
روزنامه العرب چاپ انگلیس در مقاله ای به قلم عبدالعزیز المقالح با عنوان quotation mark هدف نفت لیبی است: اوباما در مسیر بوش پسر quotation mark نوشت آمریکا در قبال انقلاب جوانان عرب در اکثر کشورهای عربی مواضع دوگانه اتخاذ می کند و بدترین نکته در این مواضع در سخنانی نمایان می شود که به دخالت خارجی و یورش به برخی از کشورهای عربی به عنوان مثال لیبی برای نجات تظاهرکنندگانی که در معرض خشونت بیش از حد و برخورد وحشیانه نظام قرار دارند ، فرا می خواند.
با وجود اینکه خشونت بیش از حد هر کشور عربی محکوم می شود اما چیزی که باعث نگرانی و تعجب می شود این است که این احساسات quotation mark شریف quotation mark آمریکا که ظاهر نشد کجا بود؟ در حالی که رژیم صهیونیستی جنگی علیه فلسطینی ها در غزه به راه انداخته جهان هیچ نشانه ای از اینگونه سخنان آتشین تهدید به دخالت نشنیده است. آیا علت آن است که در اینجا قاتل عرب و در آنجا جنایتکار صهیونیست است؟ شاید مهم تر این باشد که غزه نفت خیز نیست و آمریکا به دنبال نفت است و این همان چیزی بود که آمریکا را به بغداد کشاند و ممکن است فردا آن را به مکان های دیگری بکشاند. واضح و روشن است اوباما زمانی که خواستار اشغال لیبی شد آن را به خوبی بررسی نکرده و اظهارات پی در پی در این باره چند تفسیر داشته است.
از جمله این تفسیرها این است که اعلام دخالت صرفا حمایت غیرمستقیم از نظام قذافی و ترساندن تظاهرکنندگان است مبنی بر اینکه اقدامی که انجام می دهند به اشغال کشورشان و سوء استفاده از حاکمیت و استقلال آن منجر می شود. از تفسیرهای دقیق تر این است که مسئله شهروندان لیبی یا مرگ و زندگی آنها برای دولت آمریکا هیچ اهمیتی ندارد و مهم ترین چیزی که این دولت به آن تمایل دارد تسلط بر منابع نفت است و فرصت برای اوباما فراهم شده است تا اقدام بوش پسر را در عراق با تفاوت در شیوه نه در هدف و با همکاری انگلیس که اکنون آمادگی خود را برای مشارکت در حمله اعلام می کند ، تکرار کند.
در میان سخنان و پیشنهادهای ضد و نقیض اروپا و آمریکا ، ملت عرب در لیبی از طریق جوانان انقلابی خود دیدگاه خود را اینگونه مطرح می کند که هرگونه دخالت خارجی علاوه بر اینکه انقلاب را ناکام می گذارد آن را با متهم کردن به مزدوری برای غرب و آمریکا بی اعتبار می کند و آمریکا دغدغه تسلط بر منابع نفت عربی را دارد.
از این رو کشورهای بزرگ باید از دخالت در امور لیبی دست بردارند و اجازه بدهند انقلاب در مسیر خود گام بردارد و بزرگترین حمایت از آن این است که به بانک های اروپایی و آمریکایی اجازه مخفی کردن اموال مردم لیبی یا حواله کردن آنها به طرفهای نامعلوم داده نشود.
نویسنده در ادامه مقاله افزود شهروندان عرب با تحولات پی در پی در دهه های اخیر به آگاهی سیاسی دست یافته اند که می توانند خواسته ها و دشمنان و دوستان خود را بشناسند و بازیهای بین المللی که یک قرن کامل ادامه یافت و در این مدت ثروت آنها از بین رفت و حاکمیت خود را از دست دادند بر کسی پوشیده نخواهد بود و انقلاب فراگیر در جهان عربی نتیجه واقعی این آگاهی و هوشیاری است و این به همان اندازه که علیه برخی از حاکمان ظالم و مستبد عرب است علیه طمع ورزی های استعماری و برای مقابله با قدرتهای خارجی که همواره رویای بازگرداندن نقش اشغال و سلطه مستقیم استعماری را در سر می پرورانند ، نیز است.
از این پس بر اعراب فقط خودشان حکومت خواهند کرد و قطعا سیاست های آینده آنها مبتنی بر رد هرگونه دخالت در امورشان یا نپذیرفتن برنامه ها و دیدگاههایی که دیگران برای آنها ترسیم می کنند ، خواهد بود.