روزنامه آمريكايي 'يو اس اي تودي' در مقاله اي با اذعان به ناتواني ارتش آمريكا براي راه اندازي جنگي ديگري، اين كشور را از تلاش براي ايجاد منطقه پرواز ممنوع و اجراي عمليات هوايي بر فراز ليبي برحذر داشت.

به گزارش گروه اخبار صوتي و تصويري ايرنا، اين روزنامه با اشاره به مشكلاتي كه ايجاد منطقه پرواز ممنوع مي تواند براي آمريكا بيافريند نوشت: ايجاد منطقه پرواز ممنوع مستلزم انهدام پدافند هوايي ليبي است و اين به معناي جنگي است كه شايد هزينه زيادي بر ايالات متحده تحميل كند. اين اتفاق منابع مورد نياز در جنگ هاي عراق و افغانستان را هم خواهد بلعيد و آمريكا را وارد سومين جنگ با كشورهاي اسلامي مي كند.
يو اس اي تودي افزود: تحميل منطقه پرواز ممنوع يك راهبرد نيست، بلكه يك تاكتيك براي رسيدن به هدف است. حال اگر آمريكا توانست نيروي هوايي ليبي را زمين گير كند، اما حكومت قذافي سرنگون نشد تكليف چيست؟ اگر 10 سال ممنوعيت پرواز بر فراز عراق نتوانست حكومت صدام حسين را سرنگون كند، چه تضميني وجود دارد كه اين روش در مورد معمر قذافي موفق باشد؟ همچنين پس از آن كه آمريكا مستقيما وارد بازي ليبي شد، پس از مدتي خود را موظف خواهد دانست كه بازي را تمام كند و اين فرمول ناآشنايي نيست.
يو اس اي تودي نوشت: آمريكا اطلاعات دقيقي از ائتلاف هاي مخالفان و ميزان پايداري آنها ندارد و به درستي نمي داند كه چه كسي پس از قذافي به قدرت خواهد رسيد. اما يك چيز بديهي است: پس از پيروزي بر قذافي، انقلابيون در ليبي دوست دارند صاحب انقلاب شان باشند.
افزون بر اين، تاريخ نشان داده كه عمليات هاي هوايي محدوديت هاي خاص خودش را دارد. شايد آشكارترين نمونه آن، بمباران هوايي سال 1999 براي بيرون راندن ارتش صربستان از كوزوو باشد. در آن زمان پس از آنكه حمله هاي هوايي، نتيجه دلخواه را به بار نياورد، ناتو مجبور شد حملات زميني پيش بيني نشده اي را طراحي و اجرا كند و اين زماني بود كه ارتش صربستان حاضر به عقب نشيني شد.
در مورد ليبي، اجماع بين المللي هنوز وجود ندارد. كشورهاي اروپايي هنوز مطمئن نيستند و چين و روسيه هم ممكن است از حق وتوي خود در شوراي امنيت استفاده كنند.
روزنامه يو اس اي تودي در پايان پيشنهاد كرد آمريكا از روش جدا كردن متحدان قذافي و تشويق آنان به مبارزه با وي استفاده كند.