مجله آمريكايي نيوزويك روز چهارشنبه در مقاله اي از فراز و نشيب روابط ميان زمامداران كنوني ليبي و سران كشورهاي غربي پرده برداشت.

به گزارش گروه اخبار صوتي و تصويري ايرنا، مجله نيوزويك با اشاره به سوابق
'موسي كوسا'، وزير امور خارجه سابق ليبي كه تاثير به سزايي در بهبود روابط اين كشور با جهان غرب داشت، نوشت، كوسا مدرك كارشناسي ارشد خود را در دهه 70 ميلادي از دانشگاه دولتي ميشيگان در ايالات متحده گرفته و هر دو كودك وي در آمريكا به دنيا آمده اند و شهروان اين كشور هستند.
اين سياستمدار اهل ليبي، تا پيش از قيام مردم عليه دولت، به خوبي توانسته بود اهداف حكومت قذافي را در عرصه بين المللي به پيش ببرد. اما آنچه اعجاب انگيزتر است، فهرست كساني چون توني بلر، نيكلا ساركوزي، سيلويو برلوسكني، گوردون براون، و حتي جرج بوش است كه در اين راه با او همكاري كردند.
جرج تنت، رييس پيشين سازمان اطلاعات مركزي آمريكا (سيا) در كتاب خاطرات خود مي نويسد بسياري از تحليلگران در سازمان سيا معتقد بودند كه بمب گذاري سال 1988 در هواپيماي پان آمريكن بر فراز لاكربي كه به كشته شدن 270 مسافر انجاميد، بوسيله شخص 'موسي كوسا'، مدير سابق دستگاه اطلاعاتي ليبي، طراحي شده است. با اين وجود، در سال 2003 سران غرب تصميم گرفتند با كوسا پاي ميز مذاكره بنشينند.
نيوزويك افزود: پيشنهادهايي كه ليبي در اين مذاكرات مطرح كرد، چيزي نبود كه سران غرب بتوانند در مقابل آن مقاومت كنند. بر اساس آن پيشنهاد، خطوط نفتي ليبي به سوي كشورهاي غربي گشوده مي شد و شركت ها و بانك هاي اروپايي و آمريكايي مي توانستند در آن كشور فعاليت كنند. از همه مهم تر، معمر قذافي حاضر بود رسما برنامه هاي جاه طلبانه هسته اي اش را كنار بگذارد.
علاوه بر اين، در حالي كه دولت بوش در عراق نتوانسته بود سلاح كشتار جمعي پيدا كند، دست كم مي توانست ادعا كند كه تلاش هايش در ليبي به بار نشسته است.
ظاهرا آن طرح براي همه منافعي داشت؛ البته به جز مردم ليبي!
اما سياست هاي موسا كوسا براي بهبود وجهه حكومت قذافي به همين جا ختم نمي شد. او توانست با گردآوري اطلاعات درباره گروه القاعده براي دولت جرج بوش و جلوگيري از مهاجرت غير قانوني به ايتاليا دل بسياري را به دست آورد.
در اقدامي ديگر، حكومت قذافي به هريك از خانواده هايي كه در انفجار لاكربي جان عزيزان شان را از دست داده بودند، 10 ميليون دلار غرامت پرداخت كرد و متهمان بمب گذاري را به دادگاهي در هلند تحويل داد.
رژيم ليبي همچنين سيف الاسلام قذافي، پسر حاكم ليبي كه در انگليس تحصيل كرده و چهره اي پذيرفتني بود را به عنوان سخنگوي غير رسمي حكومت مطرح كرد.
مجله نيوزويك در ادامه با اشاره به اينكه شركت انگليسي بريتيش پتروليوم و شركت ايتاليايي اني بزرگترين برندگان دوستي با ليبي بودند، نوشت: يكي از مذاكره كنندگان با ليبي مارك آلن، مامور سازمان اطلاعات خارجي انگليس (ام آي 6) بود. او كه اكنون بازنشسته و به 'سر مارك آلن' ملقب شده، همچنين مشاوره شركت بريتيش پتروليوم را نيز برعهده دارد.
ايتاليا هم اينك 80 درصد از نفت صادراتي ليبي را مي خرد و برلوسكوني در دوران نخست وزيري اش، 11 بار به گرمي از معمر قذافي ميزباني كرده و هر بار ميزباني و محبت هايش به او عجيب و غريب تر از بار پيش بوده است. يكي از عجيب ترين كارهاي اين دو نفر، سخنراني حاكم ليبي درباره اسلام براي صدها دختري بود كه توسط يك موسسه مانكن يابي به منظور حضور در اين سخنراني استخدام شده بودند!
اما پس از افزايش بهاي نفت، به ناگاه قذافي و حكومتش آن قدر پول به دست آوردند كه نمي دانستند چگونه بايد خرج كنند. از اينجا بود كه خريدهاي اروپايي قذافي آغاز شد. از ميان اين خريدها مي تواند به خريد سهام در موسسه پيرسون (مالك فايننشال تايمز و اكونوميست)، بانك هاي بزرگ، موسسه هاي مالي، تيم هاي فوتبال ايتاليا، و غيره اشاره كرد.
با ثروتمندتر شدن قذافي، اقدامات وي از كنترل خارج شد. در يك نمونه مي توان به موردي اشاره كرد كه قذافي در ارتباط با دولت نيكلا ساركوزي رييس جمهوري فرانسه براي دست يافتن به آنچه مي خواست از حق السكوت و رشوه استفاده كرد. در موردي ديگر وي هفت پرستار بلغاري و يك پزشك فلسطيني را به جرم عجيب آلوده كردن 400 ليبيايي به ويروس ايدز به مرگ محكوم كرد.
با وجود همه اقدامات قذافي، اثرگذارترين كار وي به سال 2009 مربوط مي شود. كساني در دولت ليبي كه با شركت بريتيش پتروليوم در ارتباط بودند، از دولت گوردون براون خواستند كه تنها مجرم دستگير شده انفجار لاكربي (عبدالباسط المقراحي) را به آن كشور بازپس دهد. در طرابلس از المقراحي مانند يك قهرمان ملي استقبال شد و قراردادهاي بريتيش پتروليوم نيز از حاشيه امنيت برخوردار گرديد.