خبر آنلاین - این حوادث هستند که حرکت های بعدی را به او دیکته می کنند. این سیاست نیست آقای رئیس جمهور، بلکه مشق کردن آن هم از روی بدترین سرخط است .


داو زاخیم
صداها برای اعمال منطقه ممنوع پرواز بر فراز لیبی از سوی لیبرالی مانند سناتور جان کری و چهره ای نه چندان لیبرال مانند جان مک کین ، عکس العمل هایی را از سمت کسانی به دنبال داشته که از سکوت و سخنرانی های بی ثمر رهبران آمریکا در خصوص فاجعه انسانی در این کشور خسته شده اند. همزمان محافظه کارانی هم که نمی دانند اپوزیسیون در لیبی به دنبال چیست و از لیبی بدون قذافی واهمه دارد ، با اعلام منطقه منطقه ممنوع پرواز بر فراز این کشور چندان موافق نیست. در این کش و قوس سیاسی میان دولتمردان معمر قذافی هم پول نفت را جیب زده و به استخراج نفت ادامه می دهد و هم مردمان خود را می کشد. جنگنده های ارتش حامی سرهنگ بر فراز مناطقی که دیگر نمی خواهند در تسلط او باشند رژه می روند و اهداف مد نظر خود را با خاک یکسان می کنند. در این فضا ایالات متحده نمی داند که آنچه را در لیبی رخ می دهد، جنگ داخلی بخواند و البته اعلام کرده که برای هر حرکتی در لیبی اعم از نظامی مستقیم و یا اعلام منطقه ممنوع پرواز منتظر دستور شورای امنیت می ماند .

برخی مبارزان مخالف قذافی بارها اعلام کرده اند که هیچ گونه تمایلی به دخالت نظامی بیگانگان ندارند . برخی دیگر خواهان این کمک غرب برای رهایی از شر قذافی هستند و در این اثنا آنها که می گویند ما نمی دانیم اپوزیسیون در لیبی چه می گوید هم حق دارند. برخی تحلیل گران با دیدن تصاویر مبارزان مسلح در لیبی ادعا می کنند که کمک به این اپوزیسیون بسیار خطرناک است. در این فضا چهره های مخالف دخالت نظامی امریکا در لیبی می گویند که با توجه به موضع معترضان به استقلال لیبی دلیلی وجود ندارد که امریکا دخالت کند.

همزمان برخی در ساختار دولتی ایالات متحده مانند رابرت گیتس در جامه وزیر دفاع تاکید دارند که مساله دخالت نظامی امریکا نیست بلکه بحث توان نظامی است که امریکا باید برای دخیل شدن در نبردی دیگر در اختیار داشته باشد . بر اساس این طرح ، سیستم دفاع و حمله هوایی لیبی ، نخستین هدف بیگانگان برای مهار بحران انسانی در لیبی خواهد بود . فرماندهان نظامی ایالات متحده تاکید دارند که نباید فراموش کرد که لیبی کشوری با مساحتی بزرگ است که در کنترل کامل در آوردن آن کار اصلا ساده ای نیست . این افراد تاکید دارند که هرگونه حرکت باید با همراهی دوستان امریکا در قاره سبز و ناتو باشد . این در حالی است که سکوتی که برخی اعضای ناتو مانند ترکیه در خصوص این مساله پیشه خود کرده اند، احتمال همکاری این نهاد نظامی غربی را به حداقل رسانده است . تا زمانی که این موضع منفعلانه وجود دارد هم نمی توان به حمام خونی که قذافی به راه انداخته پایان داد .چه استدلال های قانع کننده ای!

همه جا سخن از منطقه ممنوع پرواز است اما کاخ سفید نمی تواند هدف این حرکت را توجیه کند . تنها مانع بر سر راه آمریکا در اعمال این استراتژیث بی میلی مخالفان در لیبی نیست. اکنون پرسش اینجاست که اگر قذافی این جنگ را ببرد ، آیا به نفع آمریکا خواهد بود؟

ارتش ایالات متحده جنگنده هایی را در مسافتی نه چندان دور از طرابلس مستقر کرده که همین مساله حمله به لیبی را برای آمریکا آسان تر از افغانستان و عراق می کند . از سوی دیگر انها که بحث مسافت را مطرح می کنند باید بدانند که قرار نیست در مقوله اعلام منطقه ممنوع پرواز دورافتاده ترین نطقه لیبی هم مد نظر قرار گرفته شود . شهرهای اصلی در لیبی در نزدیکی ساحل مدیترانه هستند و قرار هم نیست که این بحث اعلام منطقه ممنوع پرواز بر فراز لیبی سالها به طول بینجامد. در عراق هم تا سال 2003 میلادی این بحث مطرح بود و در نهایت هم با حمله نظامی امریکا به عراق تمام شد . اکنون سوال اینجاست که در دوران بیل کلینتون و بحث عراق تا چه اندازه دولت به ابزارهایی به غیر از همین تحریم هوایی برای مهار صدام حسین متوسل شد؟ در شرایطی که حمام خون در لیبی ادامه پیدا کند که بر اساس ظواهر امر ادامه هم خواهد داشت ، فشارها برای حمله نظامی و نه تنها اعلام حریم هوایی افزایش خواهد یافت. در آن فضا واشنگتن هم چاره ای نخواهد داشت جز حمله و البته بعد از رفتن قذافی همگان فراموش می کنند که در لیبی چه خبر بود و باز واشنگتن را به تغییر رژیم در کشوری ثانی متهم خواهند کرد.

به نفع ایالات متحده است که همین امروز منطقه ممنوع پرواز بر فراز لیبی را اعلام کند . این حرکت ارتش را اندک اندک در مقابل قذافی قرار خواهد داد. واشنگتن هم نیازی به دخالت نظامی مستقیم نخواهد داشت. البته باراک اوباما رئیس جمهوری آمریکا فعلا نشسته و زنجیره حوادث را نظاره می کند. این حوادث هستند که حرکت های بعدی را به او دیکته می کنند. این سیاست نیست آقای رئیس جمهور، بلکه مشق کردن آن هم از روی بدترین سرخط است .
فارین پالیسی نهم مارس