رژيم صهيونيستي براي كمك به 'معمر قذافي'، ديكتاتور ليبي و سركوب انقلابيون اين كشور نيروهاي كمكي متشكل از مزدوران آفريقايي و نيروهاي القاعده، اعزام مي كند.

به گزارش گروه اخبار صوتي و تصويري ايرنا، روزنامه آمريكايي 'سالم نيوز'(Salemnews) در شماره روز چهارشنبه خود نوشت: تل آويو در حركتي كه براي همه به جز تحليل گران خاورميانه حركتي عجيب است، به 'معمر قذافي'، ديكتاتور ليبي كه طي 40 سال گذشته حكومت را در دست داشته، وعده اعزام 50 هزار نيرو براي كمك به سركوب انقلابيون اين كشور كه قصد بر اندازي حكومت خونخوار وي را دارند داد.
بر اساس منابع خبري داخلي فلسطين اشغالي، اين 'نيروها' متشكل خواهند بود از مزدوراني كه از اوگاندا، سودان، چاد و نيروهاي القاعده جذب شده اند.
طي 72 ساعت گذشته، رهبران انقلابيون ليبي با انگليس، آمريكا و كشورهايي كه وعده كمك داده اند و نيروهايي را با هدف حمله قاطع عليه قذافي در منطقه مديترانه مستقر كرده اند، در تماس بوده اند. آمريكا بازهم زير دريايي هايي را براي تقويت تيم هاي حمله كه بر روي ناو هواپيما بر آمريكايي كه در نزديكي طرابلس منتظر فرمان آغاز عمليات هستند، اعزام كرده است.
حريم هوايي ليبي و نيز بندرهاي اين كشورهم اكنون در تناقض آشكار با تحريم هاي سازمان ملل، براي ورود برنامه ريزي شده نيروهاي نظامي كمكي از سوي رژيم صهيونيستي باز است.
صادرات نفت از مناطق تحت كنترل انقلابيون مجددا از سر گرفته شده است. با اين حال قيمت نفت همچنان سير صعودي را طي كرده و اقتصاد آمريكا را به خطر انداخته است.
گرچه مشاوران و جاسوسان رژيم صهيونيستي مدتي است كه در خاك طرابلس به سر مي برند، اما سوال مطرح شده اين است كه آيا رژيم قذافي مي تواند تا رسيدن نيروهاي كمكي سر پا بماند، به ويژه در شرايطي كه فشار براي آغاز حمله آمريكا و خاتمه دادن به حكومت قذافي بالا گرفته است.
به نوشته اين روزنامه آمريكايي، منابع خبري منطقه گفته اند: 'مشاوران نظامي اسرائيل از اولين دقايق در محل حضور داشته اند و تيم هاي جاسوسي 'موساد' كه از ديرباز ليبي را به عنوان پايگاه اجراي عمليات خود مورد استفاده قرار داده اند، در حال تلاش براي ريشه كن كردن رهبري انقلابيون هستند.
جامعه نظامي آمريكا همزمان با آماده باش نيروهاي آمريكايي و انگليسي براي اجراي حمله فوري نسبت به احتمال فاجعه 'سومالي' ديگر ابراز نگراني كردند. گرچه نيروهاي زميني – دريايي مي توانند خطر جدي اي براي قذافي باشند، اما احتمال اعزام نيروهاي آمريكا از طريق زمين به ليبي بعيد به نظر مي رسد. با اين حال، اقدام هوايي عليه مراكز كنترل و فرماندهي در ليبي بسيار محتمل تر به نظر مي رسد.
پس از ابراز نگراني اوليه از مداخله آمريكا دراين كشور نفت خيز، حمايت از اين حمله در منطقه خاورميانه افزايش يافته است.
قذافي به رغم تصوير خارجي خود به عنوان يك رهبر ملي گراي عرب، از زمان به قدرت رسيدن خود در يك كودتا در سال 1969 همواره از روابط نزديكي با رژيم صهيونيستي برخوردار بوده است. اين دوستي سرانجام مشخص شد كه يكي از 'شراكت هاي مخفي' ميان اسرائيل و ديكتاتور هاي خاورميانه بوده است كه توسط پايگاه اينترنتي 'ويكي ليكس' افشا شد.
قذافي كه يك چپ گراست، خود هدف يك كودتا به رهبري 'ديويد استرلينگ'، موسس نيروهاي ويژه هوا برد انگليسي موسوم به 'اس اي اس' قرار گرفت. استرلينگ از دستور متوقف ساختن اين كودتا شوكه شد. به وي گفته شد قذافي هرچند يك چپ گرا محسوب مي شود، اما تحت حمايت آمريكا و اسرائيل است.
گرچه دهها سال است كه رسانه هاي غربي از قذافي به عنوان دشمن سر سخت اسرائيل و صهيونيسم ياد مي كنند، اين دو كشور از اوايل دهه 70 ميلادي پروژه هاي مخفيانه زيادي را اجرا كرده اند. كنسرسيومي از دولت هاي 'شرور'، متشكل از ايران در زمان حكومت شاه، رژيم آپارتايد آفريقاي جنوبي، آلمان شرقي، چك، قذافي در ليبي و اسرائيل اقدام به فروش و ساخت فن آوري هاي تسليحاتي كرده و به عنوان شبكه اي جاسوسي به ويژه در داخل آمريكا عمل كرده اند و اتحاد جماهير شوروي را از برنامه هاي دفاعي و مسائل مخفي اطلاعاتي ناتو مطلع ساخته اند.
از اين 'محور شرارت' اصلي تنها ليبي و اسرائيل باقي مانده اند.
ليبي در همكاري با رژيم صهيونيستي و رژيم سابق آپارتايد در آفريقاي جنوبي اقدام به ايجاد و توليد توانمندي هاي جنگي ميكروبي و شيميايي كرد. اين 'سلاح هاي كشتار جمعي' از سوي نيروهاي آفريقاي جنوبي در آنگولا و ساير نقاط مورد استفاده قرار گرفته و هزاران نفر را به كام مرگ كشيدند.
ليبي بنيان گذار يكي از بزرگ ترين برنامه هاي تسليحات بيولوژيكي و شيميايي جهان است كه از لحاظ اندازه با اتحاد جماهير شوروي سابق رقابت مي كند،
برنامه اي كه تصور مي شود در اواخر سال 2004 به جريان افتاد. در طول اين دوران، يك سال پس از حمله آمريكا به عراق براي پايان دادن به برنامه سلاح هاي كشتار جمعي كه اكنون ثابت شده است كه دروغي بيش نبود، ليبي با كمك رژيم صهيونيستي اقدام به ايجاد توانمندي هسته اي كرد.
به عنوان بخشي از اين برنامه تركيبي، آفريقاي جنوبي بين سال هاي 1975 و 1980 در تاسيسات 'پليندابا' 10 بمب هسته اي توليد كرد.
اين سه كشور در 22 سپتامبر سال 1979 در جزيره 'پرينس ادوارد' در درياي شمالي قطب جنوب يك بمب اورانيوم 2/18 كيلو تني را به طور موفقيت آميزي آزمايش كردند. اين آزمايش هسته اي توسط خدمات اطلاعاتي آمريكا و اتحاد جماهير شوروي مشاهده و تائيد شد و يك 'امضاي تسليحاتي' شكل گرفت. آفريقاي جنوبي برنامه خود را در سال 1990 با انتقال 6 بمب به آمريكا براي تجزيه پايان داد. سه بمب فروخته شد و سپس به انگليس منتقل شد و سرانجام به عمان منتقل شد اما در ميان راه ناپديد شد.
يكي از اين بمب ها در سال 2009 در كره شمال منفجر شد و اين تنها آزمايش موفقيت آميز هسته اي كره شمالي بود. از دو بمب ديگر اطلاعي در دست نيست.
در مارس 2004، منابع مطلع در انگليس اعلام كردند كه 'توني بلر'، نخست وزير انگليس با يك پرواز 'اضطراري' به ليبي سفر كرد تا با رهبر ليبي ديدار كند و وي را مطمئن سازد كه او به سرنوشت 'صدام حسين'، ديكتاتور عراق كه چند ماه قبل توسط نيروهاي آمريكايي دستگير شده و در انتظار محاكمه به سر مي برد، دچار نخواهد شد.
تصور مي شود يكي از موضوعات مطرح شده از سوي بلر اين 'احتمال' بود كه دو بمب گمشده از آفريقاي جنوبي در اختيار ليبي قرار دارد.
بلر اين جلسه را با امضاي يك قرار داد نفتي 200 ميليون دلاري براي شركت 'رويال داچ شل' و يك قرارداد بلند مدت محرمانه ميان ليبي و شركت 'بي اي ايي سيستمز' كه يك پيمانكار دفاعي انگليسي است، ترك كرد. هيچ گزارشي درباره پيشنهاد قذافي به بلر وجود ندارد. برخي ادعا مي كردند كه ليبي با خاتمه دادن به برنامه تسليحات شيميايي و بيولوژيكي موافقت كرده است. اما صحت اين ادعاها ثابت نشد.
اكنون ليبي ملت خود را به استفاده از سلاح هاي شيميايي و بيولوژيك كه احتمالا قرار است از فلسطين اشغالي وارد شود تهديد مي كند.
بلر از سال 2007 كه مجبور به ترك قدرت شد، همواره يكي از مدافعان پر شور و سخنگوي 'مرد قدرت' ليبي بوده است.
اين امر مي تواند نخستين مواجهه ميان آمريكا و رژيم صهيونيستي در منطقه از زمان حمله به ناو 'آزادي' آمريكا در سال 1967 باشد. در اين 'حادثه'، نيروهاي هوايي و دريايي رژيم صهيونيستي يكي از ناوهاي آمريكايي كه مجهز به سلاح هاي سبك بود را هدف قرار داده و 201 نفر از 296 سرنشين آن را به قتل رساندند.
نيروي دريايي آمريكا تلاش رژيم صهيونيستي براي تسخير اين ناو و خدمه آن را دفع كردند. 'فيل تورني'، بازمانده اين حمله گزارش مي دهد كه هواپيماهاي جاسوسي رژيم صهيونيستي چندين ساعت پيش از اين حمله كه تورني آن را 'خونبار' توصيف مي كند، اين ناو آمريكايي را رد يابي كرده بودند.
گرچه خدمه ناو آزادي بيشترين مدال را در تاريخ نيروي دريايي آمريكا كسب كرده اند، اما اخيرا همه آن ها را وادار به سوگند براي حفظ اين راز نموده و تهديد كردند كه در صورت افشاي جزئيات حمله رژيم صهيونيستي زنداني خواهند شد.
'باراك اوباما'، رئيس جمهور آمريكا از نخستين حق وتوي خود در شوراي امنيت سازمان ملل براي جلوگيري از حركتي كه بر اساس آن رژيم صهيونيستي به عنوان يك ناقض حقوق بشر عليه مردم فلسطين خوانده شود، استفاده كرد. در حقيقت، آمريكا بارها قطعنامه هاي سازمان ملل را كه خواستار اجراي اصلاحات بشر دوستانه از سوي رژيم صهيونيستي شده، وتو كرده است.
اكنون رژيم صهيونيستي به طور مستقيم و رسمي عليه سياست هاي آمريكا و تحريم هاي سازمان ملل به دخالت نظامي در ليبي مي پردازد، و اين در حالي است كه همواره تحت حمايت آمريكا و حق وتوي به اصطلاح قابل اعتمادش در شوراي امنيت قرار دارد كه هر گونه حركتي را براي تغيير رفتار رژيم صهيونيستي خنثي مي كند.
غير نظاميان ليبي نيز مانند مردم غزه در روزهاي آتي ممكن است با تسليحات و حتي سربازان رژيم صهيونيستي مواجه باشند.
حتي زير دريايي هاي آمريكا نيز ممكن است با چنين سرنوشتي رو به رو شوند.