واحد مرکزی خبر / نگرانی کشورهای غربی از ازدست رفتن منافع اقتصادیشان در لیبی، علت کند عمل کردن جامعه بین المللی در تصویب قطعنامه ای است که موجب توقف خونریزی در بسیاری از شهرهای لیبی می شود.
به گزارش شبکه تلویزیونی الجزیره، ناظران معتقدند جامعه بین المللی خواسته های مردم لیبی را مشرع می داند ولی منافع اقتصادی کشورهای غربی مانع از تصمیم گیری قاطع برای متوقف کردن خونریزی در لیبی شده است.
حاتم غندیر در گزارشی در این باره اعلام کرد: گویا خونی که در لیبی بر زمین می ریزد با خون سایر انسانها تفاوت دارد و گویا حق با قدرتمندان سرکوبگر است نه مردمی که خواستار آزادی و زندگی شرافتمندانه هستند.
این تناقض موجب شده است شورای امنیت سازمان ملل متحد درباره تصویب ایجاد منطقه پرواز ممنوع بر فراز لیبی دچار دو دستگی شود.
کشورهای چین و روسیه و آلمان بر ضرورت روشن شدن برخی مسائل اساسی قبل از تصویب این پیشهاد تاکید دارند.
ناظران معتقدند کسانی که مانع از تصویب قطعنامه ای برای ایجاد منطقه پرواز ممنوع بر فراز لیبی می شوند، در واقع فرصت بیشتری به رژیم قذافی می دهند تا خون مردم لیبی را بریزد.
خونی که از نظر برخی غربیها شاید کم ارزش تر از نفت لیبی باشد.
ملتهای عربی و اسلامی که به مسائل مربوط به آنها از دریچه منافع غرب نگریسته می شود چنین شیوه ای را قبول ندارند. رجب طیب اردوغان نخست وزیر ترکیه در سخنانی در پارلمان این کشور گفت: ما طرفدار حق و عدالت و صلح و آزادی و دموکراسی و برادری هستیم، ما طرفدار چاههای نفت نیستیم.
این را بدانید. گزارشگر الجزیره افزود: قذافی با تکیه بر درآمدهای نفتی لیبی فرمانروایی خود را تحکیم و در کشورهای آفریقایی نفوذ کرد.
قذافی با تکیه بر منابع نفت لیبی به چانه زنی پرداخت و تهدید کرد .
چین نگرانی خود را از زیانهایی که به علت ناآرامیها در لیبی متحمل می شود پنهان نمی کند.
هفتاد و پنج شرکت چینی در بخش نفت و تاسیسات نفتی لیبی فعالیت می کنند و بیش از سی و شش هزار شهروند چینی در بخش نفت لیبی مشغول به کارند.
اما روسیه که چشم به درآمد حاصل از صدور سلاح به لیبی دوخته است اعلام کرد زیانهای این کشور بر اثر ناآرامی در لیبی به چهار میلیارد دلار رسیده است.
مسکو دو سال پیش، از بدهیهای لیبی به روسیه که چهار و نیم میلیارد دلار بود چشم پوشی کرد و در مقابل، قراردادهایی به ارزش میلیاردها دلار در بخش صنایع نظامی و تسلیحات با لیبی امضا کرد.
بنابراین آنچه در مورد لیبی مطرح است حساب سود و زیان مالی است.
منطق ماکیاولیستی در اقتصاد، رویکردی را که سیاست در پیش می گیرد توجیه می کند.
شاید به همین علت است که شورای انتقالی لیبی که نماینده انقلابیون در بنغازی است با زبانی گویاتر با طرفهای خارجی صحبت کرد و به آنها درباره حفظ منافع اقتصادیشان در لیبی اطمینان خاطر داد.
