واحدمرکزی‌خبر/ استاد دانشگاه در امریکا تصریح کرد شماری از کشورهای جهان در استانه اقدام نظامی یکجانبه برضد حکومت لیبی قرار گرفته اند.
به گزارش شبکه تلویزیونی الجزیره انگلیسی، نورالدین جبنون استاد دانشگاه جرج تاون و مدیر مرکز مطالعات اعراب معاصر این دانشگاه در امریکا گفت: تصویب قطعنامه 1973 شورای امنیت سازمان ملل متحد برضد حکومت لیبی بسیار حائز اهمیت است و نوعی انقلاب در عرصه حقوق بین الملل به شمار می رود.
این برای نخستین بار است که چنین قطعنامه ای براساس استدلالهای انسانی و قوانین بین المللی مربوط به حقوق بشر اتخاذ می شود که در انها بر لزوم محافظت از جان و حقوق غیرنظامیان تاکید شده است.
بی تردید افرادی همانند عمر البشیر،رئیس جمهور سودان و رابرت موگابه ، رئیس جمهور زیمبابوه به دقت تصویب چنین قطعنامه هایی را مدنظر خواهند داشت.
مساله اصلی مطرح در شرایط کنونی این است که چگونه این قطعنامه در مقام عمل، اجرایی شود.
در این قطعنامه تصریح شده است کشورهای عضو سازمان ملل متحد می توانند در سطح ملی یا در قالب سازمانهای منطقه ای برضد لیبی وارد عمل شوند.
نورالدین جبنون افزود: با این اوصاف ممکن است کشوری همانند فرانسه که روابطش را با لیبی قطع کرده است به سرعت برضد معمر قذافی، رهبر لیبی وارد اقدام نظامی شود.
ممکن است انگلیس نیز همانند فرانسه به صورت یکجانبه برضد لیبی وارد عمل شود.
البته امکان دارد فرانسه و انگلیس بخواهند درقالب سازمانهای بین المللی از قبیل اتحادیه اروپا و یا ناتو نیز برضد حکومت قذافی به اقدام نظامی متوسل شوند.
در میان کشورهای عربی نیز قطر و امارات عربی متحده حاضر نیستند در این اقدامات برضد لیبی همراهی کنند.
همراهی این دو کشور در چنین اقدامی ، اهمیت نمادین خواهد داشت.
قطر و امارات عربی متحده به تنهایی نمی توانند برضد لیبی اقدام کنند بلکه با نهادهایی از قبیل ناتو و امثال ان همراه خواهند شد تا لیبی را هدف قرار بدهند.
واکنش مقامات لیبی به تصویب قطعنامه اخیر شورای امنیت سازمان ملل متحد برضد طرابلس جالب توجه است.
مقامات لیبی از واقعیتها و محتوای این قطعنامه اطلاع ندارند.
انها نمی دانند که در این قطعنامه تصریح شده اقدامات معمر قذافی برضد مردم معترض لیبی ، جنایت برضد بشریت است.
نورالدین جبنون گفت: با تصویب این قطعنامه جدید، این امکان برای جامعه بین المللی فراهم شده است تا سامانه مخابراتی و فرماندهی حکومت قذافی را مختل کند و روی ان پارازیت بیندازد.
با ایجاد این اختلالها، دیگر امکان هدایت اطلاعاتی برای انجام حملات هوایی برضد مردم لیبی از بین می رود.
انگلیس و فرانسه طرحهای بالقوه خود را برای حمله به لیبی اماده کرده اند و فقط مساله اجرایی شدن این طرحها باقی مانده است.
البته نمی توان وضع کنونی لیبی را با صربستان در دهه هزار ونهصدو نود مقایسه کرد.
پدافند ضدهوایی لیبی در مقایسه با صربستان بسیار ضعیف است و نیروهای ناتو با حملات هوایی براحتی قادر خواهند بود مواضع نیروهای قذافی را هدف قرار دهند.
