اکونیوز:حضور شرکت های مهم چندملیتی در لیبی و تأمین امنیت آنها با حادتر شدن اوضاع در این کشور، به یکی از مهمترین موضوعات در حوزه انرژی اروپا و آسیا تبدیل شده است.شرکتهای مهمی که تا پیش از آغاز جنگ در این کشور، به نوعی گردانندۀ اقتصاد این کشور بودند مجبور به ترک لیبی شدند.

به گزارش خبرگزاری اقتصادی ایران(econews.ir)،مهمترین شرکتهای چندملیتی حاضر در لیبی که عبارتند از:بریتیش پترولیوم ، رویال داچ شل،توتال، باسف، استات اویل و راپسول با آغاز ناآرامی ها و جنگ داخلی مجبور به ترک لیبی شدند.در این میان بسیاری از کارکنان شرکت گازپروم روسیه و همچنین هزاران چینی نیز دیده می شوند.
لیبی در میان کشورهای شمال آفریقا دارای بالاترین میزان صادرات و تولید نفت و گاز است.
تراز تجاری سالانه لیبی به واسطه منابع گسترده نفتی و گازی،رقم 12 میلیارد دلار را نشان می دهد و عایدی مردم در این کشور شش برابر شهروندان مصری است.
به عبارتی سطح زندگی مردم لیبی بالاتر از مصریها و حتی بالاتر از سایر کشورهای شمال آفریقاست. با این یادآوری که جمعیت لیبی شش و نیم میلیون نفر و جمعیت مصر 85 میلیون نفر است.
این نکته نیز قابل ذکر است که در لیبی تا پیش از آغاز جنگ در حدود یک و نیم میلیون کارگر مهاجر وجود داشت که در در بخش های مختلف از جمله شرکتهای چندملیتی مشغول کار بودند.
مسئله ای که تا پیش از ورود نیروهای خارجی به جنگ وجود داشت،تأمین امنیت صادرات انرژی از این کشور به مقصد اروپا و آسیا بود. در حدد 85 درصد از صادرات انرژی لیبی به مقصد اروپاست و به ترتیب کشورهای ایتالیا، آلمان، فرانسه،چین و ترکیه از مشتریان مهم و اصلی محصولات گازی و نفتی لیبی هستند.
بر همین اساس با تشدید درگیری ها در لیبی بسیاری از کشورهای واردکننده محصولات انرژی لیبی نگران امنیت و تأمین انرژی از این کشورند.
چین از جمله همین کشورهاست که به شدت نگران بازگشت امنیت به لیبی است. دلیل این امر نیز به خوبی روشن است: میزان تبادلات صورت گرفته در سال 2010 میان دو کشور از رشد 30 درصدی برخوردار بوده است.
نقش ایالات متحده آمریکا در آینده انرژی لیبی نیز بسیار قابل توجه است. در صورت سقوط قذافی، بدون شک آمریکا وضعیت حضور شرکتهای چندملیتی در لیبی را به نفع خود تغییر خواهد داد.به عبارتی آمریکا می تواند با حضور در لیبی از سویی هم بازار انرژی اروپا و از سوی دیگر خطوط انرژی چین را تحت کنترل خود درآورد. این موقعیتی ویژه برای آمریکا خواهد بود تا بدین ترتیب قدرت بزرگ آسیایی را نیز تحت نظر داشته باشد.قدرتی که هم اکنون 5 میلیون پیمانکار،تکنسین و کارگر در قاره آفریقا دارد.
شاید اغراق نباشد اگر بگوییم که زمینه های حضور نیروهای خارجی در قاره آفریقا پیشتر با توافق نامه ناتو و اتحادیه آفریقا فراهم شده بود.توافق نامه ای که 53 کشور در آن حضور دارند و در آینده ای نزدیک اجرایی خواهد شد. این توافق نامه با هزینۀ 27 میلیون یورو توسط برخی از قدرتهای اروپایی از جمله آلمان اجرا خواهد شد و هدف آن تأمین امنیت آفریقا عنوان شده است.