خبرگزاری فرانسه در گزارشی از بریقه به قلم میشل موتو نوشت..در دروازه های بریقه ، انقلابیون لیبی محتاطانه به پیش می روند ، تردید می کنند و می ایستند.
آنان نمی دانند نیروهای سرهنگ قذافی در کجا پناه گرفته اند.
ناگهان ، انفجارهایی به وقوع می پیوندد.
انها به صورت نامنظم عقب نشینی می کنند. از یک هفته پیش دو جناح برای کنترل این شهر نفتی شرق لیبی در صدوشصت کیلومتری بنغازی مبارزه می کنند.
یکشنبه صبح ، انقلابیون ظاهرا به پیروزی هایی دست یافته اند و کنترل محوطه گسترده دانشگاه نفت را که در ورودی شرقی این شهر قرار دارد به دست گرفته اند. جوانان انقلابی با ضربات میله های آهنی یک بیلبورد تبلیغاتی با حاشیه سبز که براثر گلوله باران نیروهای سرهنگ قذافی آسیب دیده است به زمین افتاده است .
بر روی این تابلو نوشته است معمر و لیبی همه چیز ماست.
صلاح الدین عطیه که لباس رزم به تن دارد باوجود سی وسه سالگی محاسن سفیدی دارد اطمینان می دهد با نیروهای خود در دو دستگاه کامیونت به جبهه باز می گردد. وی می گوید: ما به شهر باز می گردیم.
عطیه می افزاید: نیروهای قذافی عقب نشینی می کنند، آنها به سمت دروازه شرقی هستند، ما نمی دانیم آنها دقیقا کجا هستند.
شمار آنان زیاد نیست.
اما برخی هنوز در برخی محله ها می جنگند و ما به سوی آنان تیراندازی می کنیم.
ناگهان، چندین دستگاه خودرو غیر نظامی با بوق های ممتد و روشن و خاموش کردن چراغ ها از راه می رسند .
یکی از انقلابیون می گوید: اوضاع خوب است و ما در دروازه های بریقه هستیم.
وی می گوید: ارتش دیکتاتور عقب نشینی می کند ، ما به زودی کنترل شهر را در اختیار می گیریم.
