بررسی استراتژیک - سیاست اسلامی/شورای ملی لیبی، گروه مستقر در بنغازی که از جانب نیروهای شورشی که علیه رژیم قذافی می‌‌جنگند سخن می‌گوید، یک هم‌دست قدیمی «سیا» را به عنوان فرمانده عملیات نظامی خود منصوب کرده است. انتخاب “خلیفه حفتر”، یک سرهنگ پیشین در ارتش لیبی، روز پنج‌شنبه به وسیله روزنامه مک‌کلاچی گزراش شد و خبرنگار برنامه خبر شبکه ای.بی.سی یک‌شنبه شب با فرمانده نظامی جدید مصاحبه کرد.
ورود حفتر به بنغازی برای اولین بار از طرف الجزیره در ۱۴ مارس اعلام شد. متعاقباً دیلی‌میل روزنامه بازاری جنگ‌طلب بریتانیا آن را در ۱۹ مارس منتشر کرد. دیلی‌میل حفتر را به عنوان یکی از «دو ستارۀ نظامی انقلاب» توصیف نمود که «اخیراً از تبعید در آمریکا برای دادن انسجام تاکتیکی به نیروهای زمینی شورشی بازگشته است.» روزنامه به ارتباطات او با «سیا» اشاره‌ای نکرد.روزنامه مک‌کلاچی روز یک‌شنبه شرح حال حفتر را منتشر کرد. مقاله با عنوان «رهبر جدید شورش قسمت اعظم ۲۰ سال گذشته را در حومه ویرجینیا گذراند» یادآور شد که او تا «ماجراجویی نظامی فاجعه‌بار در چاد در اواخر دهۀ ۱۹۸۰» یکی از فرماندهان ارشد رژیم قذافی بود.ادامه….
حفتر در آن زمان به اپوزیسیون ضدقذافی پیوست، سرانجام به ایالات متحده مهاجرت کرد و تا دو هفتۀ پیش که برای به دست گرفتن فرماندهی در بنغازی مراجعت نمود، در آنجا زندگی می‌کرد.
شرح حال منتشره در مک‌کلاتی در پایان می‌گوید: «از زمان آمدن به ایالات متحده در اوایل دهۀ ۱۹۹۰، حفتر در حومه ویرجینا خارج از شهر واشنگتن زندگی می‌کرد.» و از یک دوست نقل کرد که: «گفت او مطمئن نیست حفتر برای امرار معاش چه کار می‌کرد، و این‌که او عمدتاً مشغول کمک به خانواده بزرگ خود بود.»
برای آن‌هایی که می‌توانند بین سطور را بخوانند، این شرح حال پوشش ماهرانه‌ای بر نقش حفتر به عنوان یک مأمور «سیا» است. چگونه یک فرمانده نظامی ارشد سابق لیبی می‌تواند در اوایل دهۀ ۱۹۹۰، چند سال بعد از بمب‌گذاری لاکربی وارد ایالات متحده شود، و سپس در پایتخت ایالات متحده مستقر گردد، مگر آن‌که با مجوز و کمک فعال سرویس‌های جاسوسی ایالات متحده بوده باشد؟ حفتر به مدت دو دهه در واقع در وین، ویرجینیا، در حدود ۷ کیلومتری مقر «سیا» در لانگلی زندگی می‌کرد.
«سیا» به خوبی با فعالیت نظامی و سیاسی حفتر آشنا بود. در ۲۶ مارس ۱۹۹۶ واشنگتن‌پست گزارشی در بارۀ یک شورش نظامی در لیبی علیه قذافی منتشر کرد و در آن نام حفتر را با هجای متفاوتی منتشر کرد. مقاله از قول شاهدان عینی شورش گزارش می‌دهد: «رهبر آن سرهنگ خلیفه حافتر، یکی از گروه‌های شبیه کُنترا مستقر در ایالات متحده موسوم به ارتش ملی لیبی است.»
کتاب «تحریک آفریقایی‌ها» که در سال ۲۰۰۱ از طرف لوموند دیپلماتیک منتشر شد، ارتباطات با «سیا» را به پیش‌تر از آن، به سال ۱۹۸۷ برمی‌گرداند و گزارش می‌دهد که حفتر که در آن موقع در ارتش قزافی سرهنگ بود، در جنگ شورشیان چاد علیه دولت آمریکایی حسین هابره اسیر شد. او به «جبهه نجات ملی لیبی»، گروه اصلی مخالف قذافی که از حمایت «سیا»ی آمریکا برخوردار بود، پیوست. او میلیشای خودش را تشکیل داد، که تا سرنگونی هابره در چاد در سال ۱۹۹۰ به دست ادریس دبری مورد حمایت فرانسه، فعالیت می‌کرد.
طبق این کتاب، «نیروهای حفتر، که با کمک مالی “سیا” در چاد تشکیل شده بود، کمی بعد از آن‌که ادریس دبری دولت را سرنگون کرد، با کمک “سیا” بخار شد و به هوا رفت.» کتاب هم‌چنین به یک گزارش «مرکز پژوهش‌های کنگره» مورخ ۱۹ دسامبر ۱۹۹۶ اشاره می‌کند که می‌گوید دولت ایالات متحده به «جبهه نجات ملی لیبی» کمک مالی و نظامی می‌کند و تعدادی از اعضای «جبهه نجات ملی لیبی» در ایالات متحده مستقر شده اند.
این اطلاعات در دسترس هر کس که یک جست‌وجوی سطحی در اینترنت بنماید، قرار دارد، اما در رسانه‌های تحت کنترل سرمایه‌داری در ایالات متحده گزارش نشده اند- به استثنای گزارش مک‌کلاتی که از بردن نام «سیا» خودداری کرده است. هیچ‌یک از شبکه‌های تلویزیونی، که با سر‌و‌صدا پیرامون «مجاهدان راه آزادی» در شرق لیبی می‌گویند، زحمت گزارش این را به خود نداده اند که فرماندهی این نیروها را اکنون یکی از هم‌دستان قدیمی سرویس‌های جاسوسی ایالات متحده به عهده دارد.
و نه مشتاقان «چپ» مداخله آمریکایی- اروپایی در لیبی به آن توجه کرده اند. آنها سرشان با تحسین دولت اوباما به خاطر رویکرد چندجانبه و «مشورتی» آن به جنگ- که گویا با رویکرد یک‌جانبه و «گاوچرانی» دولت بوش در عراق فرق دارد- گرم است. این‌که نتیجه- باران مرگ و ویرانی بر جمعیت، لگدمال کردن حق حاکمیت و استقلال یک کشور مستعمره سابق- یکی است برای این توجیه‌گران امپریالیسم مهم نیست.
نقش حفتر که ۱۵ سال پیش به صراحت مانند یک رهبر «گروه شبه‌کنترا» توصیف شد، نیروهای طبقاتی واقعی را که در تراژدی لیبی فعال هستند، نشان می‌دهد. گرچه مخالفت مردمی اصیل در شورش اولیه علیه دیکتاتوری فاسد قذافی وجود داشت، اما شورش از طرف امپریالیسم ربوده شده است.
مداخله ایالات متحده و اروپا در لیبی به دنبال آوردن «دمکراسی» و «آزادی» نیست، بلکه می‌خواهد آلت‌دست‌های «سیا» را که با همان ددمنشی قذافی حکومت خواهند کرد، به قدرت برساند، تا به قدرت‌های امپریالیستی اجازه دهد منابع نفتی کشور را غارت نموده و از لیبی به عنوان پایگاه عملیات علیه قیام‌هاتی مردمی که خاورمیانه و شمال آفریقا را در برگرفته استفاده نمایند.
برای مشاهدۀ گزارش ورود این عنصر «سیا» به بنغازی به نشانی زیر مراجعه نمایید:
http://www.islampolicy.com/2011/03/me ... tive-khalifah-hifler.html
