بررسی استراتژیک - آلترنت/ «آمریکا در حالی رهبری اقدامات نظامی در لیبی را بر عهده گرفته است که در ظاهر برای حفاظت از جان غیرنظامیان به این کشور حمله کرده اما اهداف دیگری در پشت پرده دارد.»«آمریکا، فرانسه و انگلیس با موشک‌های کروز، جنگنده‌های B-2، اف -۱۶ و اف- ۱۵ مواضع رژیم قذافی را بمباران کردند. هنوز آمار دقیق و قابل اعتمادی از شمار کشته شدگان غیرنظامی منتشر نشده است. تحت قطعنامه ۱۹۷۳ سازمان ملل در مورد لیبی، کشورهای عضو این سازمان ملزم هستند تمامی تدابیر لازم را برای حفاظت از غیرنظامیان در لیبی اتخاذ کنند و از اشغال این کشور مستقل جلوگیری به عمل بیاورند، اما به نظر می‌رسد که اقدامات نظامی ائتلاف غرب در لیبی مغایر با قطعنامه ۱۹۷۳ است.
ائتلاف غرب می‌بایست پیش از انجام هرگونه اقدام نظامی در لیبی تمامی تدابیر لازم را برای جلوگیری از افزایش کشتار غیرنظامیان اتخاذ می‌کرد، اما متاسفانه پیش از آنکه باراک اوباما دستور حمله به لیبی را صادر کند، ائتلاف غرب از ابزارهای مسالمت آمیز برای پایان دادن به مناقشه در لیبی به خوبی استفاده نکرد.یک تیم بین‌المللی بلندپایه با حضور نمایندگان اتحادیه عرب، اتحادیه عرب و نماینده‌ای از سازمان ملل باید به طرابلس عزیمت کند و هر چه سریعتر در راستای برقراری یک آتش بس واقعی گام بردارد تا بدین وسیله از ادامه کشتار غیرنظامیان در لیبی جلوگیری به عمل آید.ادامه…
هیچ شکی وجود ندارد که رژیم قذافی وحشیانه در حال سرکوب انقلابیون در لیبی برای ادامه حضور در قدرت است، اما ائتلاف غرب باید بداند که هدف سازمان ملل حفظ صلح و امنیت در جهان است. مطمئنا مناقشه لیبی نباید به یک جنگ داخلی تبدیل شود.
تحت منشور سازمان ملل، تمامی کشورهای عضو سازمان باید برای حفظ صلح ثبات و عدالت در جهان از طریق ابزار مسالمت آمیز نهایت تلاش خود را کنند. اعضای سازمان ملل باید از تهدید و یا استفاده از اهرم زور علیه کشورهای مستقل جلوگیری کنند. تنها زمانی استفاده از ابزار نظامی مشروع می‌شود که کشوری در مقابل حمله از خود دفاع کند. زمانی استفاده از اهرم نظامی مشروع می‌شود که هیچ چاره‌ای برای پایان مناقشه وجود نداشته باشد.
اما در مناقشه لیبی، ائتلاف غرب بدون آنکه با جدیت راه‌های مسالمت آمیز را امتحان کند، به یک کشور مستقل حمله کرد. مطمئناً آمریکا، فرانسه و انگلیس با حمله به لیبی در راستای دفاع از خود گام بر نمی‌دارند، چون لیبی تهدیدی برای این سه کشور محسوب نمی‌شود.
در بند ۱۳۸ منشور سازمان ملل، این موضوع مطرح شده است که هر کشور مستقل مسئولیت حفاظت از مردم خود در برابر کشتار، نسل کشی و جنایت جنگی را دارد. همچنین در بند ۱۳۹ این منشور آمده است که جامعه جهانی از طریق سازمان ملل مسئولیت استفاده از ابزار دیپلماتیک مناسب و دیگر ابزارهای مسالمت آمیز برای کمک به حفاظت از غیرنظامیان را دارا می‌باشد.
از طریق مذاکره، گفت‌وگو، سازش و تدابیر آشتی جویانه می‌توان به مناقشات مختلف در جهان پایان داد.
ائتلاف غرب در حمله به لیبی متاسفانه اقدامات جدی برای حفاظت از جان غیرنظامیان انجام نداده است. در حملات آمریکا و ائتلاف غرب به لیبی رفتار دو گانه در اجرای قوانین بین‌المللی مشاهده می‌شود. دولت اوباما که پیشتر از تحقیق در مورد مقامات دولت بوش که مرتکب جنایات جنگی شده بودند امتناع کرد، با حمله به لیبی نشان داد که در راستای قوانین بین‌المللی گام برنمی‌دارد.
براساس کنوانسیون ژنو و کنوانسیون منع شکنجه، کشورهای عضو سازمان ملل باید افرادی را که عامل نقض حقوق بشر و جنایت جنگی هستند، محاکمه کنند اما دولت اوباما این کار را نکرد. دولت آمریکا به ظاهر برای حفاظت از جان غیرنظامیان به لیبی حمله کرد، اما اوباما از محکوم کردن سرکوب و کشتار غیر نظامیان در بحرین امتناع کرده است.
اوباما در یمن نیز این گونه عمل کرده است؛ به طوری که دولت وی در مقابل سرکوب معترضان در یمن سکوت اختیار کرده است.
در قطعنامه ۱۷۱۳ به هیچ وجه به موضوع تغییر رژیم اشاره نشده است اما مقامات آمریکایی و غرب بر این موضوع تاکید دارند که رژیم قذافی باید هر چه زودتر تغییر کند. در این قطعنامه هر گونه اشغال لیبی توسط نیروهای خارجی ممنوع است، اما بعید است آمریکا، فرانسه و انگلیس، لیبی را به این زودی رها کنند.
اقدام نظامی در لیبی پیامدهای خطرناکی در پی خواهد داشت. به علاوه اینکه اوباما بدون مشورت با کنگره آمریکا دستور اقدام نظامی در لیبی را صادر کرد و این نشان می‌دهد که وی به بزرگترین نهاد قانونی در آمریکا بی‌توجه بوده است. هنوز به طور دقیق مشخص نیست که ماموریت آمریکا و ائتلاف غرب در لیبی چیست و چه زمانی پایان خواهد یافت.
در این راستا کنگره آمریکا باید از اوباما در مورد اقدامات نظامی در لیبی طلب پاسخ کند. ما نباید از یک جنگ بیهوده و غیر قانونی حمایت کنیم.»
