اسوشیتدپرس در گزارشی از پاریس به قلم جیمی کیتن نوشت فرانسه کشوری است که امسال هم در لیبی و هم در ساحل عاج حملات نظامی خود را اغاز کرده و جامعه بین المللی را نیز بر ضد حاکمان مستبد سنگر گرفته در این کشورها به اقدام وادار ساخته است.

این همان فرانسه ای است که با تجاوز تحت رهبری امریکا به عراق در هشت سال قبل به شدت مخالفت کرد.

فرانسه همواره طرفدار این رویکرد بوده است که قبل از توسل به هرگونه اقدام نظامی برای حل بحران های بین المللی از همه رویکردهای ممکن دیگر استفاده شود.

تحلیلگران می گویند این تغییر موضع صد و هشتاد درجه ای و عجیب فرانسه احتمالا ریشه در احیای مفاهیم و اندیشه سنتی فرانسه در دوره ریاست جمهوری نیکلا سارکوزی در زمینه سیاست مداخله گری مبتنی بر اصول اخلاقی دارد.

برخی نیز معتقدند این تغییر موضع نشانه تلاش رئیس جمهور فرانسه برای کم کردن وابستگی دیرینه اروپا به چتر امنیتی امریکا است. کارشناسان می گویند در زمانی که قیام های مردمی در کشورهای جهان عرب گسترش یافته و قدرت اقتصادی اسیا رو به افزایش است ، فرانسه می خواهد با مداخلات نظامی خشن و مبتنی بر حقوق بشر ، جایگاه اروپا را در صحنه جهانی تقویت کند و زمزمه های همیشگی درباره افول قاره اروپا را خاموش سازد. یک عامل احتمالی دیگر نیز در اینجا نقش دارد : سارکوزی سال اینده احتمالا برای انتخاب دوباره به ریاست جمهوری فرانسه وارد میدان می شود.

او احتمالا دریافته است که تقویت وجهه و جایگاه فرانسه در زمینه دفاع از حقوق بشر می تواند رای فرانسویانی را که به دنبال شکوه و عظمت برای کشورشان هستند برای وی تضمین کند.

مداخله در لیبی همچنین یک تغییر موضع شخصی و شگفتی اور برای سارکوزی است که در سال 2007 سخاوتمندانه از معمر قذافی ، رهبر لیبی در پاریس استقبال کرده بود.

رهبران دو کشور ان سال چندین قرارداد تسلیحاتی و اقتصادی امضا کردند.

ماه گذشته سارکوزی رهبران اروپایی را بر ضد قذافی که سرکوب خونین تظاهر کنندگان ضد دولتی را اغاز کرده بود بسیج کرد. این هفته فرانسه نخستین کشوری بود که در ساحل عاج که مستعمره سابق این کشور است سلاح خود را به طرف نیروهای لوران باگبو ، رئیس جمهور خودخوانده این کشور نشانه رفت.

اقدامات فرانسه در ساحل عاج با سرمایه های اقتصادی و فرهنگی مهم پاریس و حضور نظامی دیرینه ، و نسبتا محتاطانه، فرانسه در این کشور بی ارتباط نیست.

فرانسه و انگلیس در میان کشورهای اتحادیه اروپا جزو سنگین وزن های نظامی این اتحادیه محسوب می شوند.

در اتحادیه اروپا برخی کشورها ، بویژه المان که قدرت اقتصادی بزرگ این اتحادیه محسوب می شود ، تمایلی نداشته اند که سربازانشان در یک جبهه جنگ خارجی حضور یابند اما بیشتر فرانسوی‌ها این نگرانی را ندارند.

فرانسوا فیون ، نخست وزیر فرانسه روز سه شنبه در پارلمان این کشور گفت به اعتقاد من فرانسه امروز می تواند به مشارکت خود در دفاع از دموکراسی در ساحل عاج افتخار کند.

وزیر امور خارجه فرانسه نیز روز سه شنبه گفت باگبو سرگرم مذاکره بر سر شرایط تسلیم است. روز دوشنبه بالگردهای فرانسه و سازمان ملل در ساحل عاج سلاح های سنگین نیروهای وفادار به باگبو، مانند راکت انداز و توپخانه را از کار انداختند.

باگبو از واگذاری قدرت به الحسن واتارا ، که سازمان ملل او را برنده انتخابات ریاست جمهوری پارسال ساحل عاج و رئیس جمهور قانونی این کشور می داند ، خودداری کرده است.

حضور نیروی هزار و ششصد نفری لیکورن فرانسه در ساحل عاج بر اساس یکی از قطعنامه های سازمان ملل است که برای برقراری اتش بسی در ساحل عاج به تصویب رسید که پس از جنگ داخلی سال 2002 برقرار شده بود.

اما همین اتش بس به تقویت موضع باگبو انجامید. یک تحلیلگر گفت فرانسه در ساحل عاج و لیبی به دنبال ان است که اروپا را از تردید و دودلی در استفاده از نیروی نظامی در مواقع لزوم -- و ممکن -- و دفاع از شهروندان و ارزش های خود برهاند.

ژان دومینیک گیلیانی ، رئیس اتاق فکر بنیاد روبر شومان گفت مقامات فرانسه فرصت هایی را برای مشارکت در امور جهانی و اغلب به نام اروپا پیدا کرده اند.

انها در صدد بالا بردن پرچم اروپا هستند زیرا غیر از دوستان انگلیسی ، کمتر کسی مایل به استفاده از نیروی نظامی برای حل و فصل بحرانهاست فرانسوی ها می پندارند اروپا به اندازه کافی در حمایت از حقوق بشر فعال نبوده است.

وی افزود فرانسه می خواهد درس های تلخ گذشته مانند درس های جنگ دهه 1990 در یوگسلاوی سابق را پشت سر بگذارند که در انها تعلل ها ، بحث و جدل ها و دیپلماسی ناکارامد به کشته شدن غیرنظامیان زیادی انجامید. گیلیانی گفت درس هایی که از جنگ بالکان گرفته شد قتل عام ، و به گروگان گرفته شدن سربازان فرانسوی و تصاویر وحشتناک بود -- و سرانجام امریکایی ها برای برقراری نظم و ارامش به کمک ما امدند.

مقامات فرانسوی اینک به این نتیجه رسیده اند که نباید ان مسیر را ادامه دهند.

اما فیلیپ مورو دفارژ ، تحلیلگر سیاسی گفت اقدامات نظامی فرانسه در لیبی و ساحل عاج را نباید از یک جنس دانست: تنها مشابهت انها این است که مستبدانی هدف قرار گرفته اند که رژیم هایشان غیرنظامیان را برای حفظ قدرت خود می کشند.

مورو دفارژ که عضو موسسه فرانسوی روابط بین الملل است گفت از یک طرف عملیاتی آرمان گرایانه در لیبی جریان دارد و از طرفی عملیاتی واقع گرایانه در ساحل عاج که منافع ملموس فرانسه ان را ایجاب کرده است.

دومینیک موازی ، مشاور ارشد موسسه روابط بین الملل فرانسه گفت پس از انکه فرانسه نقشی مهم در حملات هوایی به سربازان قذافی بر عهده گرفت ، از لحاظ سیاسی تقریبا مجبور شد در ساحل عاج نیز مداخله کند. وی در این باره با اشاره به حضور هزاران فرانسوی در ساحل عاج و مناسبات فرهنگی پاریس با این کشور افریقایی گفت پس از مداخله فرانسه در لیبی ، اگر این کشور در ساحل عاج وارد عمل نمی شد کسی معنای اقدام فرانسه در لیبی را درک نمی کرد.

سارکوزی از مزایا و جنبه مثبت کنشگری اروپا اطلاع دارد : دردوره ریاست فرانسه در اتحادیه اروپا در سال 2008 او به سبب نقشی که در میانجیگری مذاکرات میان روسیه و گرجستان و پایان جنگ دو کشور ایفا کرد اعتباری برای خود کسب کرد. گیلیانی گفت هدف سارکوزی این است که نشان دهد اروپا می خواهد وجود داشته باشد -- حتی اگر این کار فقط از طریق مشارکت تعدادی از اعضایش باشد.

این در حالی است که باراک اوباما ، رئیس جمهور امریکا نیز ابراز امیدواری کرده است که اروپا بخش بیشتری از مسئولیت امنیتی خود را بر عهده گیرد.

موازی گفت سارکوزی در لیبی و ساحل عاج شرط بندی جسورانه ای کرده است.

این کار مخاطره امیزی است ، اما در پایان کار ، نتیجه این اقدام کنار رفتن باگبو است و جامعه بین المللی خواهد گفت رئیس جمهور فرانسه نقش برجسته ای در این تحولات داشت.