روزنامه فرانسوي ' لو فيگارو ' با اشاره به اظهارات اخير وزير امور خارجه جديد مصر در مورد روابط با ايران،نوشت: سخنان 'نبيل العربي' نخستين نشانه هاي آمادگي مصر جديد براي آشتي با ايران است .

به گزارش گروه اخبار صوتي و تصويري ايرنا،لو فيگارو روز پنجشنبه در گزارشي به قلم ' ژورژ مالبرونو ' خبرنگار ويژه اين روزنامه در مسائل خاورميانه،آورد : خبر اظهارات وزير امور خارجه جديد مصر مبني بر آمادگي كشورش براي گشودن ' صفحه جديدي' در مناسبات با ايران، چندان جديد نيست اما از آن جهت حائز اهميت است كه نخستين تغيير ديپلماتيك قابل توجه پس از سقوط ' حسني مبارك ' كه با ايران و نيز توسعه شيعه در كشورهاي عربي سني مذهب دشمني داشت ، محسوب مي شود .
در اين گزارش آمده است:ايران در سال 1980 ميلادي و پس از پيروزي انقلاب اسلامي در اعتراض به اقدام قاهره در به رسميت شناختن اسرائيل،روابط ديپلماتيك خود را با مصر قطع كرد .
لو فيگارو افزود : العربي در ديدار با كاردار ايران در مصر، اعلام كرد : قاهره تمايل دارد از اين پس با همه كشورهاي جهان و از جمله ايران، روابط دوستانه داشته باشد . اين روزنامه فرانسوي نوشت : هرچند كه اين اظهارات موجبات ناخرسندي آمريكا و اسرائيل را فراهم كرد، اما بيانگر آغاز دوره جديدي در روابط ديپلماتيك مصر بود .
مصر همانند تركيه مي كوشد تا در ارتباط با همسايگان خود ، مشكلات را به ' صفر' برساند و با گذشت كمتر از 2 ماه، مي توان نشانه هاي اين تلاش را مشاهده كرد .
اين روزنامه فرانسوي در بيان اين نشانه ها، افزود : نخست آنكه ' مراد موافي ' رييس جديد دستگاه اطلاعاتي مصر چندي پيش به سوريه سفر كرد . از زمان ترور ' رفيق حريري' نخست وزير سابق لبنان در سال 2005 ميلادي ، روابط اين 2 كشور گاه روشن و گاه تيره بوده است . در پي اين ديدار همچنين قرار شد تا تعدادي از رهبران جنبش اسلامي فلسطين ' حماس ' از قاهره به دمشق سفر كنند . همچنين به ناوهاي ايراني اجازه داده شد براي رفتن به بندر' لاذقيه ' در سوريه از كانال سوئز گذر كنند . البته اين اقدام نيز سبب تاسف آمريكا و اسرائيل شد .
اين گزارش با بيان اين كه ' بايد منتظر نتايج تغييرات ديپلماتيك مصر بود ' ، افزود : هم اكنون نيز مي توان به برخي از نتايج اين اقدامات مصر دست يافت .
در اين گزارش آمده است: در زماني كه حكومت هاي پادشاهي در كشورهاي حوزه خليج ( فارس ) همچنان به انتقاد از ايران ادامه مي دهند، تغيير رفتار مصر بيش از پيش خود را نشان مي دهد. تغيير موضع مصر نسبت به ايران مي تواند در مورد ' حزب الله ' لبنان نيز كه رژيم مبارك با آن دشمني داشت ، اتفاق بيفتد .
اين گزارش مي افزايد: مصر جديد در حالي كه همچنان به معاهده صلحي كه با همسايه اسرائيلي خود امضا كرده، متعهد مي ماند ، سياست منطقه اي عملگرايانه اي را در دستور كار خود قرار داده است .
لو فيگارو در پايان نوشت : تغييرسياست مصر در اصل مي تواند اختلافاتي را كه با عنوان ' فتنه شيعه و سني ' اتحاد كشورهاي عرب و اسلامي را تهديد مي كند ، كاهش دهد . اين سياست در عين حال به مذاق كشورهاي غربي كه مشوق ايجاد دمكراسي در مصر بودند، خوش نمي آيد .