خبر آنلاین - حمله نیروهای بریتانیا،فرانسه و آمریکا به لیبی کاملا اشتباه بود و باید بدون تاخیر بیشتر و یا با اتلاف بیهوده زندگی متوقف شود.

لن مک کلاسکی

حمله نیروهای بریتانیا،فرانسه و آمریکا به لیبی کاملا اشتباه بود و باید بدون تاخیر بیشتر و یا با اتلاف بیهوده زندگی متوقف شود. درحالیکه هیچ توقفی در اقدامات سرهنگ قذافی و رژیمش پیش نیامده و استقبال قابل توجهی از جنبش های در حال توسعه برای آزادی و دموکراسی خواهی در سرتاسر جهان عرب صورت گرفته است من معتقدم مداخله نظامی حال حاضر، اشتباهی است که نشان می دهد کشورهای غربی هنوز از عراق درس نگرفته اند.

خطرات جنگ در حالیکه هیچ پایانی برای خصومت های روی زمین نیست شهروندان لیبیایی را به کشتن می دهد.براستی طولانی شدن جنگ منجر به مرگ و میر بیشتر غیر نظامیان به دست نیروهای دو طرف می شود،علاوه بر بمب گذاریهایی که مستقیما صورت می گیرد، به جای فشار برای جنگ داخلی دولت ما باید برای آتش بس و میانجیگیری های بین المللی فشار وارد کند.ترجیحا کمک رهبران عرب برای مذاکره آینده ای بهتر برای لیبی، که می تواند به گسترش دموکراسی حداقلی در لیبی منجرشود، با منازعات طولانی مدت چیزی سخت تر خواهد شد .

درعین حال اقدام کنونی احتمال بحرانی شدن اوضاع به شکلی دیگر را تا حد زیادی افزایش می دهد که نهایتا منجر به اشغال نظامی بخش یا تمام لیبی خواهد شد. موقعیت های مشابه در عراق و افغانستان نشان داد چنین مداخلاتی چقدر پر مخاطره و زیان آور بوده است.افزایش دخالتهای نظامی به قیمت جان سربازان انگلیسی تمام می شود و یکبار دیگر دشمنی ها نسبت به انگلستان را در سراسر خاورمیانه و جهان اسلام می افزاید.

با این کار چیزی از مشکلات لیبی حل نمی شود. برخی از مردم شاید با این ماجرا به یاد مثل تا سه نشه بازی نشه می افتند و اینکه شاید این بار در اشغال سومین کشور مسلمان شانسی نهفته باشد- من قطعا اینگونه فکر نمی کنم. باور من این است که وقتی در گودالی گرفتار شده ای دیگر نباید آن را بکنی.

در حال حاضر روشن است که با وجود چرخش اولیه، هیچ مداخله ای از سوی جهان عرب به جز قطر برای این اقدام نظامی صورت نگرفته است. در میان دیگران روسیه ،هند و چین مخالف هستند. در واقع همه چیز به اراده کشورهای غربی بستگی دارد که تا همین حالا هم سیاست های آنها دشمنی ها و خصومت های زیادی را در سراسر منطقه خاورمیانه برانگیخته است و خاطرات دوران مستعمراتی را زنده کرده است.

بمباران لیبی در تضاد با گشاده رویی و گذشتی است که کشورهای غربی به حاکمان خودکامه در بحرین ،عربستان سعودی و دیگر کشورهایی نشان دادند که اجازه دارند جنبش های دموکراسی خواه را در کشورهایشان بدون نگرانی از مکافات و مجازات به شدیدترین شکل سرکوب کنند. آنها بهتر از قذافی نیستند و رفتار دیپلماتیک این مستبدین در تمامی مراحل این اقدام مهم بوی نفاق می دهد.

بسیاری از فعالان اتحادیه های کارگری د راینجا متعجب شده اند که چگونه یک دولت که به بهانه کمبود منابع مالی قادر به تامین ابتدایی ترین خدمات در کشورش نیست ناگهان می تواند دهها میلیون پوند برای بمباران یک کشور دیگر در خاورمیانه هزینه کند.

یکی دیگر از سوالاتی که ذهن اعضا و فعالان اتحادیه های انگلیس را به خود مشغول کرده این است که آیا واقعا این اقدامات درخصوص یک کشور دیگر که فاقد ذخایر غنی نفتی بود نیز انجام می شد یا اینکه این عنصر ارزشمند در این مسئله نقش داشته است.

همه اینها دلایل خوبی برای این است که اتحادیه های کارگری اصرار دارد بریتانیا دوباره این موضوع را مورد ارزیابی قرار دهد و بعد از آن به عملیات نظامی را متوقف کرده و همه تلاش خود را برای ایجاد آتش بسی که با میانجیگیری های بین المللی حمایت می شود متمرکز کند.

گاردین 4 آوریل