کارشناسان مسائل سیاسی بر این باورند ناتو و انقلابیون لیبی با روند کنونی نمی توانند رژیم معمر قذافی را سرنگون کنند زیرا ارتش در کنار این رژیم است.


شبکه تلویزیونی فرانس بیست و چهار درگفتگو با چند کارشناس موضوع لیبی را برجسته کرد.

مجری این شبکه در ابتدای این برنامه با اشاره به جنگ لیبی ،نظر مارک سمو مسئول بخش اخبار خارجی روزنامه لیبراسیون را دراین باره پرسید که آیا اکنون در لیبی یک جنگ غیرمنتظره رخ داده است؟ مارک سمو quotation mark در این باره گفت جنگ لیبی عجیب و غریب بود .

زیرا در حالی که نیروهای ائتلاف هنوز هماهنگی های لازم را بین خود انجام نداده بودند و هنوز مشخص نشده بود که چه کسی باید هزینه های عملیات جنگی را برعهده گیرد که ممکن بود حتی باعث اختلاف شدید خود نیروهای ائتلاف هم شود قبلا از آنکه حتی جنگی علیه لیبی در بگیرد، عملیات نظامی علیه این کشور را آغاز کردند.

این جنگ غیر منتظره بود زیرا دلیل آن مشخص نبود و در قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل اصلا اینگونه پیش بینی نشده بود.

در واقع می توان گفت به طور کلی دیپلماسی جنگ زیر سئوال بود.

هدف قطعنامه شورای امنیت محافظت از غیر نظامیان و آتش بس بود. یان منس سردبیر «مجله آلترناتیو» بین المللی گفت: اینکه کشورهای اروپایی و به ویژه فرانسه خیلی زود در لیبی اقدام کردند به خاطر ارزیابی هایی آنها بود.

آنها فکر می کردند اگر به شدت ارتش رژیم معمر قذافی را هدف قرار دهند، این رژیم فرو می پاشد اما این گونه نشد.

قیام مردم مصر و تونس علیه حکومتهای حاکم بر کشورشان پیروز شد چون ارتش این کشورها یا از هم پاشید و یا حالت بیطرفی خود را حفظ کرد اما لیبی نه تنها ازهم نپاشید بلکه در کنار رژیم معمر قذافی علیه انقلابیون وارد جنگ شد. فیلیپ ژلی در این میزگرد افزود: به نظر می رسد در عرصه سیاست، مفهومی در حال شکل گیری است که quotation mark دیپلماسی جنگ نیست بلکه کمک نظامی به دموکراسی است.

به نظر می رسد این مفهوم در ساحل عاج در حال به نتیجه رسیدن باشد اما به نظر نمی رسد که در لیبی این مفهوم جواب بدهد. ژلی در ادامه این میزگرد به ماجراجویی دیپلماتیک فرانسه و ناتو و اینکه فرانسه و ناتو در این ماجراجویی بازنده شوند پرداخت و گفت: این خطر وجود دارد. چون اینکه هر از چند گاهی به یک تانک ، یک کاتیوشا و یا یک آتشباری از هوا شلیک شود و از آن سو، ارتشی (ارتش لیبی) وجود داشته باشد که بیش از حد با غیر نظامیان در هم آمیخته است و هر گونه حمله به آن خطر کشته شدن غیر نظامیان و یا خود انقلابیون را در پی دارد ، نمی شود کاری را به پیش برد. همچنانکه اکنون می بینیم تاکنون در چندین مورد هواپیمای ناتو مواضع انقلابیون لیبی را به اشتباه هدف قرار داده اند و باعث اشتباهات سفیهانه ای شده اند.

خوب در چنین حالتی این سئوال مطرح می شود که چه کار باید کرد؟ اولین جوابی که به دست می آید این است که باید حملات هوایی را متوقف کرد.

در نتیجه ناتو یا باید نتیجه شکست را بپذیرد یا در زمین وارد عمل شود.

زیرا روشن است که انقلابیون قادر نیستند این جنگ را به نفع خود پایان دهند و از طرفی ما نیز فعلا با توجه به قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل نمی توانیم پا را از این فراتر بگذاریم. این کارشناس در بخش دیگر از سخنان خود به موضوع گفتگو و مصالحه با قذافی پرداخت و گفت اگر چنین مذاکره ای انجام بگیرد باید با سیف الاسلام و در راستای جایگزینی وی به جای پدرش باشد.

اما آنگاه این گونه راه حلی را مردم لیبی نمی پذیرند. شرکت کنندگان در این میزگرد حمله به مقر قذافی با هدف کشتن وی را نیز از نظر حقوقی و قوانین بین المللی غیر ممکن دانستند و اعلام کردند چنین کاری پیامدهای بسیار منفی برای غرب در پی خواهد داشت. شبکه خبری فرانسه بیست و چهار در ادامه گزارش خود بخشی از سخنان عبدالفاتح یونس فرمانده انقلابیون لیبی را پخش کرد که گفت : ناتو آنگونه که ما انتظار داشتیم به ما کمک نکرد.

وی افزود اگر ناتو می خواست که مصراته زودتر آزاد شود این کار را می توانست انجام دهد اما این کار را نکرد.

ناتو برای ما چه کرده است.

سازمان ملل ناتو را بر سر ما تحمیل کرد اما هیچ کاری برای ما نمی کند. ونسان نوزلی یکی از شرکت کنند در این میزگرد گفت: ناتو بیش از این نمی تواند کاری انجام دهد .

زیرا در چارچوب قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل نمی تواند بیش از این کاری انجام دهد. ونسان نوزیلی خبرنگار پیشکسوت فرانسوی در این باره گفت: شاید یکی از علتهایی که ناتو در لیبی عملیات کمتری انجام می دهد مشکل شناسایی نیروهای وفادار به قذافی باشد چون واقعا تشخیص انقلابیون و نیروهای قذافی از هم در لیبی ممکن نیست.

همه مثل هم لباس می پوشند و ارتش لیبی نیز سعی می کند از همان خودروهای شخصی که انقلابیون استفاده می کنند استفاده کند.