88.05.02
شبکه فرانس 24 در گزارشي از موگاديشو، پايتخت سومالي، اين شهر را يکي از خطرناک ترين شهرهاي دنيا خواند که در آن همه اسلحه دارند.
به گزارش اين شبکه، مردم موگاديشو اسلحه به دست به زندگي شان ادامه مي دهند، زيرا جنگ بخشي جدايي ناپذير از زندگي آنان شده است.سخنگوي نيروهاي پاسدار صلح اتحاديه آفريقا در موگاديشو مي گويد: خطر آدم ربايي در موگاديشو جدي است.کساني که به اين شهر مخصوصا به جنوب آن مي آيند بايد خيلي مراقب باشند و مخصوصا حضورشان را به نيروهاي حاضر در محل اطلاع دهند.به گزارش فرانس 24، شبه نظاميان گروه " الشباب" سه چهارم شهر را در کنترل خود دارند و درگيري با نيروهاي دولتي هر روز در جريان است، در حالي که زخمي ها در مراکز درماني کم نيستند.يک سرباز 25 ساله که سه تير از بازويش عبور کرده است و مي داند که دوباره بايد به جبهه نبرد برود، نااميدانه مي گويد :در اينجا شما مجبوريد بجنگيد، وگرنه زندگي تان را در خطر قرار مي دهيد و حتي در خيابان نيز نمي توانيد راه برويد. کشورهاي خارجي مي خواهند به ما کمک کنند و براي حمايت از ما پول و تجهيزات در اختيار بگذارند، اما نمي دانند اين امکانات را چگونه خرج کنند و اگر براي بررسي بيايند، ربوده مي شوند.
به گزارش فرانس 24، در موگاديشو غير ممکن است مرد بود و اسلحه نداشت. الشباب فعالانه نيروهاي جديد استخدام مي کند. يک نفر که دوسال در صفوف الشباب جنگيده است، چون زياد سوال مي کرد، تهديد به مرگ شد و در نهايت موفق شد فرار کند.وي به صورت ناشناس مي گويد:من ديگر با آنها ارتباطي ندارم. اما مي ترسم به خانواده ام آسيب برسانند.زيرا والدين من در روستايي تحت کنترل الشباب زندگي مي کند.به گزارش فرانس 24، در کاخ رياست جمهوري سومالي که بيشتر به يک پايگاه نظامي محافظت شده شبيه است و مرتبا با شليک خمپاره مواجه مي شود، همه مورد بازديد دقيق بدني قرار مي گيرند. رييس جمهور نيز، تحت محافظت شديد، با شنيدن صداي گلوله از خارج کاخ احساس خاصي بروز نمي دهد.شيخ شريف شيخ حسن، رئيس دولت انتقالي سومالي، مي گويد: دولت به اوضاع وقوف دارد. دولت ما جوان و با بودجه کم است. ما يونيفورم دريافت کرده ايم، اما براي تمام نيروها کافي نيست. با همه اين احوال سربازان به جانبازي براي کشورشان ادامه مي دهند که از انگيزه و شجاعت آنان حکايت مي کند.فرانس 24 گزار ش مي دهد: موگاديشو شهر ارواح است. برخي محلات آن کاملا از سکنه خالي شده اند. اما بعد از 18 سال جنگ داخلي، تجارت در آن ادامه دارد. کمک هاي غذايي و محصولات وارداتي به بندر موگاديشو وارد مي شوند.معاون بندر مي گويد که محصولات مرتبا وارد بندر مي شوند و به بازار باکارا منتقل مي گردند.
باکارا تحت نفوذ اسلامگرايان است و هر کاميوني که وارد آن مي شود بايد عوارض بدهد.ليبان تاجري است که با نيروهاي آميسوم ( نيروهاي پاسدار صلح اتحاديه آفريقا) معامله مي کند. وي مي گويد: زندگي من در خطر است. همواره به من مي گويند که مرا مي کشند، سرم را قطع مي کنند، اما من فقط تجارت مي کنم. پاسداران صلح اتحاديه آفريقا در سومالي به عنوان يک نيروي اشغالگر تلقي مي شوند و منظما مورد حمله قرار مي گيرند. اولويت اين نيروها محافظت از خودشان و نهاد هاي دولت انتقالي است، اما شمارشان کافي نيست.ژنرال فرانسيس اولکو، فرمانده آميسوم، مي گويد: ما نمي توانيم دست روي دست بگذاريم و ببينيم شورشيان هر روز قوي تر مي شوند. ما نمي توانيم منتظر باشيم تا ما را محاصره و به ما حمله کنند.به گزارش فرانس 24 ، کمتر کشور آفريقايي حاضر است به سومالي نيرو بفرستد. جامعه بين المللي در برابر آنچه در سومالي مي گذرد ناتوان است و شورشيان هنوز روزهاي بهتري در انتظارشان است.