88.05.04
رييس جمهوري زيمبابوه شنبه شب در آغاز مراسم تعطيلات سه روزه دعاي ملي جهت صلح در آن کشور خواستار پايان بخشيدن به خشونت هاي سياسي در راستاي تکميل روند تشکيل دولت آشتي ملي شد.
در اين مراسم که از بسياري شبکه هاي تلويزيوني منطقه اي پخش شد، رابرت موگابه براي دومين بار در طول مدت تشکيل دولت آشتي ملي، در کنار رقيب سياسي خود "مورگان چانگرايي" نخست وزير اين دولت قرار گرفت و با اعلام اينکه متاسفانه هنوز هم مواردي از اعمال خشونت سياسي عليه سياسيون کشور مشاهده مي شود، خواستار رفع سريع آن شد.نوع ادبيات و کلمات بکار برده شده در سخنان موگابه و رقيب او گرچه شايد در شرايط عادي چندان اهميت نداشته باشد، اما در شرايط بحراني و با نگاه به سابقه تاريخي بحران در آن کشور داراي بارمعنايي است که نقش اساسي در حل بسياري از مشکلات داخلي آن کشور بازي مي کند.موگابه خطاب به رقباي خود گفت: بيائيد با رفتن ميان مردم با هم براي حفظ ارزش ها و تمرين بردباري ملي بکوشيم و براي حرمت نهادن به يکديگر نيز ، عدم خشونت و توسل به گفت وگو را به عنوان ابزار ثابت حل اختلافات سياسي در پيش بگيريم.
اين سخنان نشانه خوبي از تغيير در اراده دو طرف دعواي تاريخي در کشوري است که همگان اميد به رفع بحران مرگبار آن دارند چرا که بحران سياسي و اجتماعي اين کشور همه چيز و همه کس را به ورطه نابودي کامل برده و خواهد برد.خود چانگرايي نيز در اين مراسم دو ساعته که در برابر 200 ضابط قانون، مقامات رسمي و ديپلمات هاي خارجي برگزار شد طي سخناني آن مراسم را نه يک رويداد از قبل سازماندهي شده براي برقراري صلح ملي، بلکه آغاز تلاش هاي جديد براي يافتن راه حل عادلانه جهت دلجويي از قربانيان خشونت توصيف کرد.وي بدون ذکر نام فرد يا گروه خاصي به عنوان عامل خشونت در کشورش، در اين باره گفت: اين سه روز بايد به عنوان آغاز يک فرآيند پذيرش خالصانه، آزاد و صريح مسووليت ها در ايجاد رنج ها و وارد آوردن جراحت ها به بسياري از شهروندان زيمبابوه تلقي شود.چانگرايي افزود: لذا همه ما بايد با در نظر گرفتن سه اصل صداقت، عدالت و بخشش آزادانه به موضوع اصلاح وضع موجود بيانديشيم و براي تحقق آن قيام کنيم.سخنان دو رقيب سياسي نشان مي دهد که صلح و آشتي مطلوب همه حتي رقباي سياسي است، به ويژه براي شهروندان کشوري چون زيمبابوه در جنوب آفريقا که از زمان استقلال خود در سال 1980 ميلادي تا کنون با بحران هاي تحميلي استعمارگران روبرو بوده و از يک دهه گذشته تا کنون بسياري از ناآرامي هاي خشونت بار سياسي و اجتماعي را پس از انتخابات مناقشه برانگيز سال گذشته تجربه کرده است.اين کشور و مردم فلک زده آن پس از نزديک به پنج ماه ، به تدريج مي روند تا آرامشي نسبي را با تشکيل دولت وحدت ملي در ميان خود تجربه کنند.تشکيل دولت وحدت (آشتي) ملي در ماه فوريه در زيمبابوه اميد هايي را براي بازسازي کشوري که رتبه نخست ويراني اقتصادي جهان را از آن خود کرده بود، ابتدا در دل مردم و سپس براي دولتمردان آن ايجاد کرد که اظهارت اين بار رقباي سياسي در اين کشور مويد اين ادعا است.
تجربه پنج ماهه آشتي ملي نسبي در آن کشور حلاوتي را در کام آحاد جامعه اعم از ملت و دولت برجاي گذاشت که امروزه طعم شيرين آرامش تاريخي آن براحتي قابل تشخيص است .با اظهارات رقباي ديرينه در مراسم ديشب که بيشتر به يک مراسم آشتي کنان شبيه بود ، مي توان دريافت که ادبيات خصومت بار جاي خود را به نرمش و آشتي و صلح براي حفظ منافع دراز مدت تاريخي مي دهد به گونه اي که هر دو طرف آثار مطلوب آشتي ميان خود را درک کردند.چون حتي موگابه نيز که پنج ماه قبل تشکيل اين دولت آشتي ملي را به اکراه پذيرفته بود و اين دولت را يک دولت موقت توصيف مي کرد چون اميدي به کارآمدي آن نداشت ، امروزه خود نتيجه نسبي همکاري با رقيب ديرينه را به وضوح ديده و طعم شيرين اين وحدت را چشيده است.البته ناگفته نماند که حمايت سياسي و مالي کشورهاي رقيب سابق از چانگرايي براي تغيير اين نگرش تاريخي موگابه براي حفظ منافع ملي بلند مدت بي نتيجه نبوده است، زيرا همان کشورهاي استعماري غربي که تا ديروز در ويران سازي سياسي و اجتماعي اين کشور نقش اساسي داشتند اين بار در صدد بر آمدند تا بر ويرانه هاي خود ساخته در اين کشور بنايي جديد بسازند و لذا کمک هاي مالي به رقيب موگابه را از ماه گذشته عملا آغاز کردند.نگاه استعمار گران هنوز بر اين کشور دوخته شده است چون زيمبابوه کشوري است که به لحاظ معادن زير زميني بسيار غني است و گرچه روزگاري به خاطر رونق صنعت کشاورزيش "سبد نان آفريقا" بشمار مي رفت، اما هنوز هم از قابليت هاي بالقوه اي برخوردار است.از سويي ، نوع مديريت داخلي و سياست هاي استعماري دولت هاي خارجي باعث شده بود که مردم آن سرزمين براي تقريبا دو دهه جهت سير کردن شکم هاي گرسنه شان به کمک هاي جهاني نيازمند باشند.سياست ها و مديريت موجب شده بود زيمبابوه در بين کشورهاي جهان داراي بالاترين نرخ تورم شود به حدي که تورم در آن کشور تا اين اواخر به حدود پنج سکستيليون- عدد پنج به همراه 21 صفر- رسيده بود و هر روز نيز اين عدد بزرگتر مي شد. اما اين رقم به تدريج پس از تشکيل دولت وحدت ملي رو به کوچک شدن مي رود که البته تا رسيدن به نقطه تعادل اقتصادي در آن کشور راه زيادي در پيش است.در فروشگاه هاي اين کشور مواد اصلي غذايي چون نان، شکر، شير يافت نمي شود و براي تهيه يک قرص نان، مردم بايد ميليون ها دلار زيمبابوه پرداخت کنند و هر روز نيز بر قيمت اين مواد افزوده مي شود.به دليل تورم داخلي، "دلار زيمبابوه" مدتي است که ديگر در داخل آن کشور مبادله نمي شود و يا به سختي مبادله مي شود و در واقع اين "رند" آفريقاي جنوبي است که در بازارهاي زيمبابوه دست به دست مي شود. البته يکي از دلايل استفاده از رند در زيمبابوه، حضور پنج ميليون زيمبابوه اي در آفريقاي جنوبي است که اغلب براي سير نگاه داشتن اعضاي خانواده شان، هر ماه مبلغي از دستمزد کار خود را براي آنان ارسال مي کنند.البته بي پولي تنها گريبانگير مردم عادي نيست، بلکه حتي ديپلمات هاي آن کشور نيز با آن دست و پنجه نرم مي کنند. ماه هاست که دولت زيمبابوه قادر نبوده است حقوق آنان را پرداخت کند و بر اساس گزارشها، به تازگي يکي از ديپلمات هاي زن زيمبابوه ساکن در اتريش "خودکشي" کرد چون گفته مي شود عدم توانايي او در پرداخت هزينه هايش موجب بروز آن حادثه شد.مردم گرسنه ي زيمبابوه، علاوه بر بيماري مهلک اچ آي وي (ايدز)، اين روزها با بيماري مهلک "وبا" نيز دست و پنجه نرم مي کنند، بطوري که به گزارش سازمان جهاني بهداشت ، بيش از چهار هزار نفر به دليل بيماري وبا در آن کشور جان باخته اند و بيش از 80 هزار نفر نيز همچنان به آن بيماري مبتلا هستند.به هر رو ، سنت هاي اجتماعي ثابت هستند و بر اين اساس آشتي و همزيستي در صلح ، هم به نفع مردم و هم رقباي سياسي در همه جاي دنيا به ويژه در زيمبابوه است و اين نکته اي است که دولتمردان و نخبگان آن کشور نيز پس از سال ها فعاليت دفعي و حذفي يکديگر، به آن رسيده اند.آنان دريافتند که چاره اي جز تبديل انرژي هاي انباشته شده براي دفع يکديگر ، به يک قدرت مثبت براي ساختن ويرانه هاي دوره اختلافات داخلي در کشورشان ندارند و لذا هر دو طرف مناقشه اين بار با زباني جدي تر يکديگر را به صلح و آشتي دعوت مي کنند و ادبيات بکاربرده شده در سخنان ديشب آنان ، مويد اين ادعا است.