بررسی استراتژیک - رادیو فردا/ باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا، دیوید کامرون نخست وزیر بریتانیا و نیکلاس سارکوزی رئیس جمهور فرانسه در یک مقاله مشترک که در بخش دیدگاههای روزنامه « نیویورک تایمز» چاپ شده است تحلیل خود از بحران لیبی، نقش این سه کشور و چشم اندازهای گذار لیبی به سوی صلح را تشریح کرده اند.
در مقدمه این مطلب گفته می شود که دولت های آمریکا، فرانسه و بریتانیا همراه با متحدان عضو ناتو و سایر کشورهای حاضر در ائتلاف بین المللی، از آغاز در واکنش به بحران لیبی موضع متحدی داشته و در مورد آنچه که لازم است در آینده انجام شود نیز اتفاق نظر دارند. در حال حاضر همزمان با ادامه کارزار نظامی برای دفاع از جان غیر نظامیان، ما مصمم هستیم که خود را برای آینده نیز آماده کنیم. ما مطمئن هستیم که آینده بهتری در انتظار مردم لیبی است و یک مسیر مشخصر را برای رسیدن به آن هدف می توان تعیین کرد.ادامه….
دلائلی را که جامعه بین المللی به آن خاطر در بحران لیبی دخالت کرد هیچگاه نباید فراموش کنیم. در پی حملات نیروهای معمر قذافی به مردم، لیبی دستخوش آشوب شد و جامعه عرب خواستار اقدام در این زمینه شد. اپوزیسون لیبی درخواست کمک کرد و مردم لیبی در این لحظه دشوار به جهان خارج امید بستند. شورای امنیت سازمان ملل متحد در یک قطعنامه تاریخی کاربست تمامی اقدامات لازم برای حفاظت از مردم لیبی در مقابل حملات دولت را تصویب کرد. در پاسخ به یک چنین مصوبه ای کشورهای ما همراه با سایر کشورها در ائتلاف بین المللی، پیشروی نیروهای رژیم قذافی را متوقف کرده و از وقوع کشتار در شهر بنغازی پیشگیری کردند. در ادامه این مقاله که مشترکا توسط نیکلاس سارکوزی، دیوید کامرون و باراک اوباما نوشته شده یادآوری می شود که بر اثر دخالت نیروهای این کشورها و ائتلاف بین المللی، از جان هزاران غیرنظامی حفاظت شده است. اما مردم لیبی هنوز هم تحت حاکمیت معمر قذافی از وحشیگیری و خشونت در عذاب اند. «شهر اجدابیه موشک باران می شود. شهر میسوراتا به شیوه های قرون وسطایی در محاصره قرار دارد. قذافی به این طریق می کوشد مردم را به زانو درآورد. هرروز شاهد موارد بیشتری از آزار، قتل و مفقودالاثر شدن مردم هستیم. وظیفه و ماموریت ما بر اساس قطعنامه ۱۹۷۳ شورای امنیت سازمان ملل متحد حفاظت از جان غیر نظامیان است و ما دقیقا مشغول انجام چنین ماموریتی هستیم. ماموریت ما سرنگون کردن قذافی با استفاده از نیروی نظامی نیست ولی نمی توان با ادامه حکومت قذافی برای لیبی آینده ای را متصور شد. دادگاه بین المللی کیفری به درستی در حال بررسی جنایات این حکومت علیه غیر نظامیان و نقض موازین و حقوق بین المللی است. بعید است حاکمی مثل قذافی که مردم کشور خود را قتل عام می کند بتواند درآینده این کشور نقشی ایفاء کند. ساکنان غیرنظامی و شجاع آن شهرها که در برابر هجوم نیروهای دولت لیبی مقاومت می کنند در صورت ادامه حکومت قذافی بر لیبی، با خطر انتقام جویی بیرحمانه ای روبرو خواهد شد. جامعه بین المللی نباید آنها را به حال خود رها کند و پذیرفتن تداوم حکومت قذافی خیانت در حق کسانی است که تا کنون با این رژیم مبارزه کرده و در برابر آن ایستاده اند. رهبران بریتانیا، فرانسه و آمریکا در ادامه مقاله مشترک خود که در روزنامه «نیویورک تایمز» چاپ شده است تاکید می کنند که تداوم حکومت قذافی و یا مشارکت آن در آینده سیاسی لیبی به آن معنا است که این کشور در حالت هرج و مرج باقی خواهد ماند. قذافی از هم اکنون تهدید کرده که به هواپیماها و کشتی های غیر نظامی حمله تروریستی خواهد کرد. از آنجائیکه وی مشروعیت خود را از دست داده هرگونه توافقی که به ادامه حضور وی در قدرت بیانجامد منشا گسترش بی قانونی و هرج و مرج بیشتر خواهد شد. نه اروپا، نه منطقه و نه جهان نمی تواند اجازه دهد که لیبی به یک پناهگاه و مرکز فعالیت گروهای تروریستی بدل شود. راه رسیدن لیبی به صلح، آینده ای بدون قذافی است که استقلال و تمامیت ارزی لیبی در آن محترم شمرده شود، اقتصاد این کشور احیاء شده و برای مردم امنیت و رفاه به ارمغان بیاورد. یک چنین مسیری در گام اول مستلزم پایان یافتن خشونت است. نیروهای قذافی باید محاصره شهرها را متوقف کرده و به پادگانهای خود بازگردند. البته تا زمانی که معمر قذافی در قدرت است ناتو باید به عملیات خود ادامه دهد تا از جان غیر نظامیان محافظت شده و فشار بر حکومت افزایش یابد. در آن حالت یک دوره انتقال از نظام دیکتاتوری به یک نظام سیاسی فراگیر تحت رهبری نسل جدیدی از سیاستمداران می تواند آغاز شود. برای تضمین موفقیت یک چنین روندی قذافی باید برای همیشه از قدرت برکنار شود. در آن مقطع سازمان ملل متحد و کشورهای عضو آن باید به مردم لیبی کمک کنند تا آنچه را که قذافی ویران کرده است بازسازی شود. خانه ها، مدارس و بیمارستانها باید بازسازی شده و زیر ساخت ها و خدمات اساسی مردم ترمیم و احیاء شوند. جامعه بین المللی همچنین برای توسعه نهادهای مدنی و سیاسی، که شالوده اصلی بنای یک جامعه آزاد و مرفه است باید به مردم لیبی کمک کند. باراک اوباما، نیکلاس سارکوزی و دیوید کامرون در بخش پایانی مطلب خود در روزنامه « نیویورک تایمز» تاکید می کنند که این طرح برای آینده لیبی از حمایت کشورهای ائتلاف بین المللی و بسیاری از حکومت های عربی برخوردار است. این کشورها در جلسه ۲۹ مارس در شهر لندن یک گروه تماس تشکیل دادند که چند روز پیش در دوحه قطر تشکیل جلسه داد و راه حلی را برای بحران لیبی به تصویب رساند که حق انتخاب آزادانه مردم پایه و اساس آن است. امروز نیروهای ناتو و سایر کشورهای ائتلاف زیر نام سازمان ملل متحد و ماموریتی که جامعه بین المللی به آنها محول کرده است فعالیت می کنند. ولی در نهایت این نه سازمان ملل متحد بلکه مردم لیبی هستند که قانون اساسی آینده کشور، رهبران جدید و فصلی نوین در تاریخ سیاسی لیبی را تعیین خواهند کرد. بریتانیا، فرانسه و ایالات متحده آمریکا تا زمانیکه مفاد قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد به طور کامل اجرا نشده و مردم لیبی آینده خود را در دست نگرفته اند تلاش های خود را متوقف نخواهند کرد.
