انقلابیون لیبی برای ادامه مبارزات خود به شدت تلاش می کنند تسلیحات بیشتری بدست آورند.
هدی عبدالحمید ، خبرنگار الجزیره انگلیسی گزارش داد مخالفان قذافی همچنان که به مبارزات خود ادامه می دهند مجبورند به ادوات و تجهیزاتی که در اختیار دارند قناعت کنند.
این بهایی است که طرفداران دموکراسی باید بپردازند.
هانی منصور ، از نیروهای انقلابی در گفتگو با الجزیره گفت تجهیزاتی که آنها در اختیار دارند روسی هستند و قطعات یدکی آن موجود نیست.
وی افزود ما باید تمام قطعات را جایگزین کنیم اما دیگر زمانی برای ما باقی نمانده است.
تعویض قطعات هفته ها بطول می انجامد.
انقلابیون تلاش می کنند تانکهای روسی را که ارتش لیبی سالها قبل آن را به حال خود رها کرد استفاده کنند.
اکثر این تانکها بطورکامل باید بازسازی شوند.
مشکلی که نیروهای انقلابی با آن مواجهند این است که حتی اگر تانکهای قدیمی که در اختیار دارند بازسازی شوند ، در برابر قدرت آتش نیروهای قذافی شانس زیادی نخواهند داشت و فقط برای دفع حملات می توان از آنها استفاده کرد.
در مقابل نیروهای قذافی از فواصل دور مخالفان را هدف قرار می دهند و انقلابیون را وادار می کنند زیر آتش گلوله ، متواری شوند.
اما از آنجا که هر دوطرف در یک مسیر بارها به تعقیب و گریز پرداخته اند نیروهای دولتی پس از عقب نشینی ، مقادیر معتنابهی مهمات و موشک انداز که انقلابیون به شدت به آنها نیاز دارند را از خود به جای گذاشته اند. یک نیروی انقلابی گفت برخی می گویند انقلابیون سلاح های جدیدی بدست آوردند ..
ببینید تجهیزات ما اینها هستند..
موشک اندازهای از هم گسیخته که به یک پایه فلزی دست ساز متصل شده است..
این موشک انداز به اندازه خودروهایی ساخته شده است که نیروهای انقلابی در منطقه درگیری از آن استفاده می کنند.
عبدل سلام لوسی ، یک تن از مخالفان با اشاره به یک یکی از این موشک اندازها گفت این تجهیزات تنها زاویه خاصی دارند و برد کافی ندارند.
این افراد با ابتکارات خود از زنگ دربهای ورودی برای شلیک موشک اندازها استفاده می کنند یا اینکه موشک اندازهای بالگردها را بر روی خودروها نصب کردند.
اما کسانی که از خطوط جنگی بازمی گردند ، این تلاشها را بی ثمر می دانند.
یک نیروی انقلابی دیگر گفت سلاح هایی که در اختیار داریم دست دوم بوده وغیر قابل استفاده اند.
ما برای مبارزه به سلاحهای جدید نیاز داریم.
آنها این درخواست را بارها و بارها تکرار کردند ، گرچه به نظر می رسد جامعه بین المللی هنوز با آن موافقت نکرده است.
