در حالیکه حملات گردانهای قذافی به انقلابیون و همزمان حملات هوایی جنگندههای ناتو ادامه دارد سناریوهای متعددی برای خروج این کشور از بحران کنونی که فرسایشی شده، وجود دارد.
به گزارش خبرگزاری اهل بیت (ع) ـ ابنا ـ انقلابهای عربی در برخی کشورها همانند تونس و مصر با سرعت بیشتری به ثمر نشست اما در لیبی تبدیل به یک بحران فرسایشی شده است. جنگ با قوت میان انقلابیون و نیروهای حامی معمر قذافی ادامه دارد و افق روشنی برای آن وجود ندارد.
سناریوهای متعددی درباره خروج لیبی از بحران وجود دارد که البته هر کدام از آنها دشواریهای خاص خود را دارد.
اولین سناریو حمایت گسترده از انقلابیون از سوی ناتو است تا آنها بتوانند به سوی غرب کشور حرکت کنند و لیبی به یک وحدت برسد و مردم از شر رژیم معمر قذافی نجات یابند. که این زخمهای کهنه میان دو منطقه قبل از استقلال یعنی "طرابلس" و "برقه" را باز میکند.
سناریوی دوم تجزیه لیبی به دو کشور است یکی در منطقه طرابلس در غرب و دیگری در برقه در شرق است. مطابق این سناریو حکومت قذافی در بخشهایی از لیبی باقی میماند که این البته راه حل خوبی نیست؛ زیرا ادامه حضور رژیم قذافی سبب میشود که برقه تهدید شود و آن را بیثبات کند.این سناریو همچنین سبب بیثباتی منطقه و خارج آن میشود؛ضمن ان که این سناریو حمایت بین المللی را میطلبد.
سناریوی سوم، عملیات تدریجی برای سرنگونی قانونی رژیم قذافی با مرور زمان است. این سناریو همه راهها برای ماندن قذافی در قدرت را از بین میبرد. اعمال مجازاتهای بین المللی، به انزوا کشاندن قذافی وایجاد شکاف درمیان طرفدارانش و در آخر کودتای داخلی از موارد این سناریو است.
جدا شدن "موسی کوسا" وزیر امور خارجه رژیم قذافی در راستای ایجاد شکاف صورت گرفت. باید به حامیان معمر قذافی اینگونه القا شود که طرفداری آنها اقدامی اشتباه است که در تاریخ ثبت خواهد شد. در واقع باید نوعی جنگ روانی علیه آنها تدارک دیده شود.
سناریو بعدی که مورد قبول بیشتر مردم لیبی نیست، اما ممکن است با پذیرش طرفهای شرکت کننده درقیام همراه باشد یک راه حل دیپلماتیک شامل خروج قذافی و خانوادهاش از لیبی و تبعید آنهاست، اما کشورهایی که میزبان قذافی باشند کم هستند و اگر قذافی بخواهد به کشوری که معاهده تسلیم جنایتکاران را امضا نکرده است را بیابیم دایره این کشورها کمتر هم میشود.
با وجود اینکه بسیاری این راه حل را نمیپسندند، اما این بهترین راه برای وحدت کشور لیبی است زیرا از ویرانی بیشتر اقتصاد و زیر ساختهای نفتی لیبی جلوگیری میکند. هر چند که در صورت اجرای این سناریو مردم لیبی برای تشکیل حکومت جدید با دشواریهایی روبرو هستند اما همه مشارکت خواهند داشت و لیبی از جنگ داخلی نجات مییابد.
