خبرگزاري فارس: 5 اتحاديه دانشجويي از حسين التريكي مبارز تونسي و فعال ضد صهيونيستي در دانشگاه تهران با اهداي لوح يادبودي تجليل كردند.
به گزارش خبرنگار گروه سياسي خبرگزاري فارس، 5 اتحاديه دانشجويي كشور (دفتر تحكيم وحدت، بسيج دانشجويي، اتحاديه انجمن‌هاي اسلامي دانشجويان مستقل، اتحاديه جامعه اسلامي دانشجويان و جنبش عدالتخواه دانشجويي) از حسين التريكي مبارز تونسي و فعال ضد صهيونيستي عصر امروز در سالن شيخ انصاري دانشكده حقوق و علوم سياسي با اهداي لوح يادبودي تجليل كردند.
اين همايش عصر امروز (چهارشنبه) در دانشگاه تهران با حضور دانشجويان اين دانشگاه و به منظور بزرگداشت يك عمر تلاش و مبارزه حسين التريكي عليه استعمار و رژيم صهيونيستي برگزار شد.
با ورود حسين التريكي به سالن شيخ انصاري فرياد "الله اكبر " ، "مرگ بر اسرائيل " ، "الموت لاسرائيل " ، "يا ايها المسلمون، اتحدوا اتحدوا " در فضاي سالن طنين‌انداز شد.
گفتني است "حسين التريكي با 95 سال سن سه‌بار به اعدام محكوم شده است، او از بنيانگذاران استقلال تونس از استعمار فرانسه است، از او كتاب‌ها ومقالات بسياري به چاپ رسيده است.
حسين التريكي، مبارز تونسي است؛ داستان او يكي از عجيب‌ترين داستان‌هاي مبارزه براي آزادي در تونس و فلسطين است.
او در سال 1947 در دادگاه‌هاي استعمار فرانسوي، به خاطر فعاليت مسلحانه براي آزادي درچارچوب گردان‌هاي مقاومت حزب قانون اساسي به رهبري بورقيبه، محكوم به اعدام شد. ماموريت سري او اين بود كه مواد انفجاري و چاشني‌ها را فراهم سازد تا مقاومت بتواند عمليات‌هاي انتحاري را عليه استعمارگران اجرا كند.
وقتي كه زمان استقلال و پيروزي در تونس نزديك شد، التريكي از بورقيبه فاصله گرفت و به رقيب او صالح بن يوسف نزديك شد. وي وارد جنبش عربي متأثر از انقلاب جمال عبدالناصر و قوميت‌گرايي عربي شد و به جناح راست جنبش قانون اساسي تونس گرايش يافت، با مقاومت الجزاير مرتبط شد و حتي به‌عنوان عضوي در گروه مذاكره‌كننده الجزاير با فرانسه، به رياست رئيس‌جمهور موقت الجزاير فرحات عباس، تعيين شد.
سپس تونس مستقل شد و بورقيبه نخستين رئيس‌جمهور آن شد. او دادگاه‌هاي ظالمانه‌اي را براي پاكسازي رقيبان و انتقام (از جمله خانواده حاكم) برپا ساخت. حسين التريكي نيز در سال 1957حكم اعدام دريافت كرد و در ماه نوامبر همان سال پياده از طريق صحرا به ليبي گريخت و سپس به قاهره رفت كه از زمان تأسيس «دفتر مغرب عربي» در دهه40، دوستاني در آنجا داشت. در مصر اتحاديه كشورهاي عرب، كه در آن زمان پذيراي مبارزان بود، از او استقبال كرد و او را به ماموريت نمايندگي در آمريكاي لاتين فرستاد. او به بوينس آيرس پرواز كرد و در آنجا فعاليت‌هاي درخشاني در شناساندن مسئله فلسطين و در مقابله با تبليغات صهيونيستي انجام داد و كتاب‌ها و روزنامه‌هايي به زبان اسپانيايي منتشر ساخت كه در جنوب قاره آمريكا مانند آتش در هيزم خشك فراگير شد و اشغالگري اسرائيل را رسوا كرد.
التريكي ارتباطاتي نيز با محافل ديپلماتيك فعال در آرژانتين برقرار كرد، تا حدي كه سازمان اطلاعات اسرائيل حكم اعدامش را صادر كرد و بارها در مناطق مختلف آمريكاي جنوبي براي اجراي آن تلاش كرد ولي موفق به اجراي آن نشد. التريكي بعد از سومين حكم اعدام هم زنده ماند.
التريكي اعتقاد راسخي داشت كه مسئله آزادسازي تونس از استعمار، نمي‌تواند جدا از مسئله آزادسازي الجزاير و مغرب و فلسطين باشد و عرب ها اگر متحد شوند قدرت عظيمي خواهند بود.
