بررسی استراتژیک - ” نشنال اینترست “/” پل پیلار “/
یک نشریه آمریکایی نوشت که انقلاب مصر در شرایطی وارد مرحله دوم خود شده است که نارضایتی از عملکرد ارتش در میان مردم روز به روز افزایش می یابد و اوضاع فعلی مقام های کاخ سفید را در شرایط دشواری برای تصمیم گیری قرارداده است.
” پل پیلار ” با درج مقاله ای در نشریه ” نشنال اینترست ” نوشت : آمریکا که سرانجام مجبور به اتخاذ سیاست های جدید برای برخورد با وقایع آتی مصر خواهد شد ، منتظر شرایط برای تصمیم گیری بسیار سخت در آینده است که به احتمال قوی سخت تر از سیاست ” استقبال از سرنگونی حسنی مبارک” خواهد بود .نویسنده با این ارزیابی که اکثراً مرحله دوم هر انقلابی مهمترین مرحله است ، افزود : در مرحله اول انقلاب رژیم سابق سرنگون می شود ؛ ولی مرحله دوم تأثیر همیشگی و طولانی در وضعیت کشور به جای خواهد گذاشت .ادامه….
پیلار ادامه داد : در انقلاب روسیه این بلشویک ها بودند که به جای دولت موقت به ریاست الکساندر کرنسکی بیشتر تاریخ قرن بیستم را رقم زدند و در انقلاب ایران این مهدی بازرگان نخستین نخست وزیر پس از دوران شاه نبود که تاثیر گذاری بر آینده داشته باشد ؛ و درمجموع از نظر غربی ها نتایج این دو انقلاب خوب نبود.
نویسنده با این نتیجه گیری که سرنگون کردن حاکم سابق نتیجه محسوب نمی شود ؛ بلکه سرآغاز است ، افزود : امروز مصر وارد مرحله دوم انقلاب خود شده است و نارضایتی از عملکرد ارتش روز به روز افزایش می یابد و این نارضایتی را می توان در اعتراضات خیابانی دید ؛ ولی ارتش برای حفظ نظم متوسل به زور شده است .
مصری ها و طرف های خارجی نیز باید متوجه پیامدهای انقلاب مصر باشند ؛ هر چند که توجه عمومی هم اکنون معطوف به وضعیت لیبی و کشورهای دیگر منطقه است .
توجه به خطرات ناشی از سرنگونی حسنی مبارک و دیدگاه آمریکا در این باره باعث نگرانی عربستان شد و افراد بسیاری پس از سرنگونی جنجال برانگیز مبارک این سؤال را در ذهن دارند که آیا سرنگونی وی انقلاب واقعی بوده است یا نه؟
درست است که حسنی مبارک یونیفورم نظامی خود را از خیلی سال پیش به تن نکرد ؛ ولی بسیاری از مردم خواهند گفت که این خلبان جنگی و فرمانده سابق نیروی هوایی آخرین رئیس جمهوری رژیمی بود که با کودتای نظامی سال ۱۹۵۲ تشکیل شد . می توان گفت سرنگونی حسنی مبارک به “تغییر رهبری” شبیه تر است تا “انقلاب”.
سیاستمداران مصری در هفته ها و ماه های آینده مشغول مسائلی مانند تدوین اصول قانونی حکومت جدید و تعیین زمان انتخابات خواهند شد . در مرحله بعد نیز مسائلی مانند بازسازی اقتصاد مصر مطرح است ؛ که ارتش نقش مهمی در این زمینه ایفاء می کند.
اگر درگیری های خیابانی بیشتری در مصر روی دهد ، دیدگاه آمریکا چه خواهد بود ؟ مساله مهمتر اینست که آمریکا می خواهد ارتش مصر چه نقش سیاسی را ایفاء کند ؟ آیا باید به پیاده کردن نمونه ای مشابه پاکستان یا ترکیه در مصر فکر کرد ؟ نمونه ترکیه که از دو دهه پیش حکومت می کرد ، چگونه نمونه ای است؟ آیا ارتش مصر باید بی هیچ حرف و حدیثی نقش سیاسی را ایفاء کند ؟ در آینده دور بهتر است که ارتش مصر به پادگان های خود برگردد و وظایف نظامی اش را انجام دهد ؛ ولی برخی از مردم مصر درباره نظام سیاسی جدید که در آینده تشکیل خواهد شد ، نگران خواهند شد و چه بسا ترجیح می دهند از ارتش برای جلوگیری از وقوع تغییرات احتمالی منفی حمایت کنند.
