اسلام تایمز- صاحبات قدرت مصر كه در دوره حسني مبارك روزهاي خوش خود را در تفرجگاه شرم‌الشيخ يا تفريحگاه‌هاي غرب سپري مي‌كردند، اين روزها در «مزرعه طره» محبوس شده‌اند.
مزرعه طره ارتباطي به كشاورزي ندارد بلكه يك ساختمان بتوني دو طبقه است كه زماني ديوارهاي خاكستري آن دشمنان رژيم را محاصره كرده بود و امروز بازداشتگاهي است كه چهره‌هاي مهم حلقه مبارك در پشت ميله‌هاي آن قرار گرفته‌اند.
جمال مبارك، پسر حسني مبارك زنداني شماره 23 و برادرش علا مبارك زنداني شماره 24 طره هستند و احمد نظيف، نخست وزير سابق كه مي‌گفت مصر آماده دموكراسي نيست، ذكريا عزمي يار صميمي مبارك، فتحي سرور رئيس پيشين مجلس و بسياري ديگر از اين صنف ساكنان جديد طره هستند.
زندانبان‌ها مي‌گويند زمامداران ديروز مصر كه غرق در خوشي‌هاي قدرت بودند، اغلب مات و مبهوت‌اند كه چگونه كارشان به آنجا رسيده. گفته مي‌شود جمال كه سوداي جانشيني پدر را در سر داشت،
وضع بدتري نسبت به بقيه دارد.
او با برادرش علا هم‌بند است. حسني مبارك نزد فرزندانش نيست اما شايد بزودي به آنها ملحق شود. او در خلال بازجويي‌ها سكته كرد و روز شنبه به يك بيمارستان نظامي منتقل شد.
با آغاز بازجويي از سران رژيم سابق، حزب دموكراتيك ملي نيز منحل و دارايي‌هاي آن مصادره شد.
با اين حال، مردم بيم آن دارند كه محاكمه اين افراد تحت نظر نظاميان حاكم نتيجه مطلوب را رقم نزند.
مصري‌ها بر اين باورند كه فضاي حاكم بر گذشته ناظر است و آينده اين كشور در هاله‌اي از ابهام است.
ظن و گمان‌ها درباره ارتش و نظامياني كه كشور را اداره مي‌كنند، بيشتر شده است. انتخابات پارلماني تا ماه سپتامبر برگزار نمي‌شود، ادارات دولتي عملكرد مطلوبي ندارند و توريسم كه
منبع معيشتي مهمي به شمار مي‌آيد، هنوز جان دوباره‌اي نگرفته است.
مصري‌ها همچنين از اين ناخرسنداند كه ارتش با 2 ماه تأخير و تنها تحت فشار يك ميليون تظاهركننده ميدان التحرير، بازجويي از مبارك و نزديكانش را شروع كرد. با اين همه، آنان اميدوارند كه محاكمه عوامل رژيم گذشته روزنه‌اي براي عدالت در دوران جديد بگشايد. لذا وضعيت فعلي مبارك‌ها و دار و دسته نزديك به آنان در كانون توجه مردم نشسته است.
حسب گزارش منابع مصري، طره با گنجايش 600 زنداني در شهري به همين نام قرار دارد.
طره، شهري با جاده‌ها و خيابان‌هاي نامناسب و ساختمان‌هاي قديمي رنگ و رو رفته است اما براي مصري‌ها شهري است كه وقايع تاريخي مهمي را نويد مي‌دهد كه بخشي از دردهاي گذشه را تسكين داده و راه ديگري به سوي آينده مي‌گشايد.
در اين زندان و محاكمات پس از آن، سرنوشت آينده سياسي
مصر رقم مي‌خورد. بيرون از زندان، زورآزمايي بزرگي ميان جناح‌هاي سياسي مختلف جريان دارد.
در يك سو دولت‌هاي عربي و در رأس‌شان عربستان، چتر حمايت خود را براي دفاع از حاكمان سنتي جهان عرب گشوده است.
سعودي‌ها پيش از اين در گرماگرم مبارزه ماه ژانويه مصر با سياست غرب در ترك مبارك مخالفت كردند و اكنون نيز در پي راهي براي نجات دوستان خويش از علي عبدالله صالح تا مبارك و آل خليفه مي‌گردند و در سوي ديگر، جنبش انقلابي مصر قرار دارد كه به اتكاي حمايت ملت‌هاي خاورميانه بر پايان سلطه سلاطين و ديكتاتورها پا مي‌فشارد.
مصر امروز دوران حاكميت قانون را سپري مي‌كند و در اين چارچوب نخبه و عامي و فقير و غني در قبال كردار خود مسئول‌اند.
ايمن النور، كانديداي سابق رياست جمهوري كه 5 سال را در زندان طره محبوس بوده، در توصيف وضع موجود مي‌گويد: «اينك همه چيز مرتب است؛ آنها (دزدها) در زندان به سر مي‌برند و مردم صادق، آزادند.»
