واحد مرکزی خبر / روزنامه فرانسوی زبان لوموند در مقاله‌ای به بررسی اعزام چند تن از مستشاران نظامی فرانسه ، انگلیس و ایتالیا به لیبی پرداخت.
در این مقاله در اینترنت آمده است فرانسه تنها چند تن از افسران خود را به عنوان رابط به بنغازی می‌فرستد و این افراد اولین نظامیان فرانسوی هستند که از آغاز قیام مردم لیبی علیه معمر قذافی ، پا در خاک این کشور می‌گذارند.
تاریخ ورود آنها هنوز مبهم است و دولت فرانسه اطلاع‌رسانی چندانی در این‌زمینه نکرده است.
اما برنار هانری لوی(فیلسوف فرانسوی) ، نوزدهم آوریل در گفتگو با لوموند تصریح کرد این ماموران در اتاق هدایت ستاد مشترک لیبی آزاد حضور خواهند داشت.
از سوی دیگر ، نشریه لوکانارآنشنه نیز در پایان ماه مارس تایید کرد پس از آغاز حمله نیروهای ائتلاف چند مربی فرانسوی در بنغازی فعالیت خود را شروع کرده‌اند. حدود یک ماه قبل ، فرانسه آنتوان سیوان را به عنوان نماینده خود نزد مخالفان قذافی در بنغازی اعزام کرد.
به گفته این دیپلمات ،افسران رابط در نقش کارشناسان نظامی و نمایندگان وزارت دفاع (فرانسه) در لیبی حضور خواهند شد.
در ادامه این مقاله آمده است آیا می‌توان انتظار داشت این نظامیان باتجربه به انقلابیون لیبی سروسامانی دهند؟ ژان شارل ژوفره ، کارشناس موسسه مطالعات سیاسی اگزان پروانس در پاسخ به این سوال می‌گوید ممکن است افسران رابط همانند -آنچه در ارتباط با ارتش ملی افغانستان شاهد آن بودیم - همانند مربی ایفای نقش کنند.
ارتش فرانسه می‌تواند تجربیات خود را در زمینه جنگ شهری -که در بوسنی ، کوزوو و افغانستان به دست آورده است - به انقلابیون لیبی منتقل کند.
لیبیایی‌ها تاکنون شکلی کاملا متفاوت از جنگ را اجرا کرده بودند. در بخش دیگری از این مقاله ضمن اشاره به قطعنامه هزار و نهصد و هفتاد و سه شورای امنیت سازمان ملل آمده است این قطعنامه استقرار قوای اشغالگر خارجی را تحت هر عنوانی در تمامی خاک لیبی رد کرده است .
حال این سوال پیش می‌آید که آیا افسران اعزامی فرانسه ، انگلیس و ایتالیا به معنی قوای اشغالگر نیستند؟ به اعتقاد پل راجر ، استاد دانشگاه برد فورد ، تمایز قائل شدن میان این دو کار بسیار مشکلی است .
او می‌گوید سخت می‌توان این اقدام را در چارچوب ماموریت سازمان ملل دانست. لوموند در ادامه نوشت طبیعتا ، هیچکدام از این سه کشور اعزام افسران خود را اینگونه ( قوای اشغالگر) توصیف نمی‌کنند.
