بررسی استراتژیک - «تایم»/ به هر ترتیب دست کم در این شرایط که آمریکا، اروپا و سایر کشورهای خاورمیانه درگیر هستند نمی تواند چندان هم بد باشد. کشورهای عربی چون قطر و عمان که دارای روابط نزدیکی با ایران هستند نشان داده اند که می توانند میان جمهوری اسلامی و مخالفان غربی اش نقشی میانجی گرانه ایفا کنند. برزیل و ترکیه در شرایطی که مذاکرات غرب با تهران به شکست منتهی شد، به توافقات هسته ای مستقلی با این کشور دست یافتند.
پس از آن که «علی اکبر صالحی»، وزیر امورخارجه کشورمان، در همایش سفرای ایران در حوزه خلیج فارس خواهان برداشته شدن گام شجاعانه ای از سوی دولت مصر در جهت ارتقای سطح روابط دو کشور شد، مجله آمریکایی «تایم» در مقاله ای با عنوان «آیا مصر روابط نزدیکی با ایران برقرار خواهد کرد؟» نوشت: به دنبال تحولات اخیر در خاورمیانه، قاهره از بازنگری در تیرگی روابط دیپلماتیک خود با تهران که یک دهه نیز به طول انجامید، خبر می دهد.ادامه….
به گزارش «تابناک»، چندی پیش نیز «نبیل عربی»، وزیر امور خارجه مصر، اعلام کرد که کشورش خواهان عادی سازی روابط با ایران است که پس از امضای معاهده «کمپ دیوید» و پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۹۷۹ رو به تیرگی نهاد.
این در شرایطی است که قانون گذاران غربی و رژیم اسراییل بر این باورند که نزدیکی دو کشور زنگ های خطر را به صدا در آورده است و این مساله نمی تواند برای کشورهایی که به دنبال منزوی ساختن ایران هستند چشم انداز روشنی به دنبال داشته باشد.
«تایم» می نویسد: به هر ترتیب دست کم در این شرایط که آمریکا، اروپا و سایر کشورهای خاورمیانه درگیر هستند نمی تواند چندان هم بد باشد. کشورهای عربی چون قطر و عمان که دارای روابط نزدیکی با ایران هستند نشان داده اند که می توانند میان جمهوری اسلامی و مخالفان غربی اش نقشی میانجی گرانه ایفا کنند. برزیل و ترکیه در شرایطی که مذاکرات غرب با تهران به شکست منتهی شد، به توافقات هسته ای مستقلی با این کشور دست یافتند.
«گری سیک»، کارشناس مسایل خاورمیانه، در این باره معتقد است که، “اگرچه این توافق از سوی آمریکا مورد استقبال قرار نگرفت اما فرصتی شد تا یک سخنگوی ارزشمند میان آمریکا و ایران به وجود آید.”
این مجله آمریکایی می افزاید، اما ممکن است مصر نخواهد نقش سخنگو ایفا کند و بخواهد به طور مستقل از آمریکا و اروپا مسایل تازه ای را مطرح سازد و از سویی نیز با توجه به تلاش این کشور در بازیابی قدرت و نقش برجسته خود در منطقه ممکن است نخواهد بهترین دوست ایران هم شود.
«سیک» در بخش دیگری از سخنانش می افزاید: «شاید یک بار دیگر مثلث کهن و تاریخی ایران، مصر و ترکیه در یک خاورمیانه جدید ترسیم شود. اما این سه کشور لزوما متحد و هم پیمان یکدیگر نخواهند بود و ممکن است در بسیاری از مسایل به رقبای سرسخت یکدیگر مبدل شوند.»
یکی از همین مسایل بیم و نگرانی از بلندپروازی های تهران در بسط و گسترش انقلاب اسلامی خود به کشورهای منطقه است. با اذعان بر این مساله که عمده کشورهای عرب منطقه خصوصا عربستان مسلمانان سنی مذهب هستند، مصر را به دلیل روابط دوستانه با ایران تحت فشارهای مضاعف قرار خواهند داد.
«تایم» در ادامه می نویسد: به هر ترتیب باید منتظر ماند و دید در مصر پس از مبارک چه کسی قدرت را در دست خواهد گرفت. مرد شماره دو «مبارک»، «عمر سلیمان»، رییس سازمان اطلاعات مصر، یک مقام ارشد ضدایرانی بود که از قدرت کنار گذاشته شد و «مراد موافی»، رییس سابق سازمان اطلاعات ارتش مصر، جای او را گرفته است که او نیز موضعی سرسختانه در برابر غزه و حماس تحت حمایت ایران دارد.
البته در همین راستا یک کارشناس غربی در قاهره می گوید: «او به اهداف هسته ای ایران و گسترش دامنه نفوذ حماس و حزب الله در منطقه به دیده تردید می نگرد. بنابراین تصور نمی رود که تغییر چندانی در مواضع مصر در برابر ایران مشاهده شود.»
