مشاركت پررنگ زنان مسلمان محجبه در خيزش هاي مردمي در كشورهاي عرب، در حقيقت خط بطلاني بر تفكرات متحجرانه و تبليغات مغرضانه ضداسلامي است.

به گزارش وبگاه شبكه 'الجزيره'، انقلاب هاي مردمي در كشورهاي عربي نه تنها ساختار استبدادي حكومت اين كشورها را به لرزه درآورده، بلكه بسياري از ديدگاه ها را از جمله در خصوص زنان جهان عرب و اسلام تغيير داده است.
به واقع، زنان مسلماني كه در رخدادهاي چند هفته و يا چند ماه گذشته در تونس، مصر و حتي اجتماع به شدت محافظه كار يمن ظاهر شدند، ذهنيت موجود در خصوص زنان عرب جهان اسلام را به عنوان افرادي محبوس در خانه، خاموش و كم اهميت، تغيير داده اند.
زنان مسلمان نه تنها در جنبش هاي اعتراضي در آن كشورها فعالانه مشاركت دارند كه حتي نقش هاي پررنگ تري همچون رهبري را نيز به عهده گرفته اند. اين زنان در سازماندهي تظاهرات و تجمعات، بسيج مردم و ابراز خواسته ها و مطالبات خود در زمينه اصلاحات و تغييرات نقش آفريني مي كنند.
بسياري از آنها در دهه سوم و يا چهارم عمر خود هستند، اما زناني نيز همچون 'سعيده سعدوني' 70 ساله از تونس از اين قافله دور نمانده اند.
سعدوني كه پرچم ملي كشورش را به روي شانه انداخته و در تجمعات 'قصبه' شركت كرده بود، با سخنان پرشور خود روح انقلابي گري را به كالبد هزاران نفري مي دميد كه براي شنيدن سخنان او گرد امده بودند.
اين زن تونسي گفت: 'من در برابر اشغالگري فرانسه مقاومت كردم و در برابر ديكتاتوري بورقيبه و بن علي هم ايستادم. تا زماني كه انقلاب ما به اهدافش نائل نشود، به خاطر فرزندان شما و خودم، دست از پايداري برنمي دارم.
به واقع، بخشي از القائات مغرضانه اي كه نادرستي آن بار ديگر در خيزش هاي مردمي كشورهاي عرب ثابت شده، همساني حجاب اسلامي با انفعال، تسليم و تبعيض است.
اكثر نسل جديد زنان فعال عرب كه شهرنشين و تحصيلكرده هم هستند، حجاب را برگزيده اند.
حجاب اعتماد به نفس اين زنان را كاهش نداده و آنان را به نمادي از فرهنگ اسلامي و نمودي از نادرستي تبليغات عليه جايگاه زن مسلمان بدل كرده است.
براساس گزارش الجزيره، مشاهده چنين زنان انقلابي و محجبه در ميان فعالان و معترضان عرب، دو ديدگاه كاملا متفاوت ديگر را هم درهم مي شكند.
به عبارت ديگر، حضور فعال اين زنان و همراهي آنان با ديگران در خيزش هاي مردمي، از يك سو تعريف متحجرانه از زن را به عنوان پرورش دهنده صرف فرزندان، فردي محبوس در خانه و تحت سلطه همسر و بستگان مرد خود رد مي كند و از ديگر سو، خط بطلاني هم بر ديدگاه غربي و نئوليبرالي است كه به زنان مسلمان از منظر الگوي طالبان نگاه مي كند. از منظر اين ديدگاه، زنان جهان اسلام موجودات ترحم برانگيزي هستند كه روشنفكران، سياستمداران و يا حتي ارتش بايد از آنان حمايت كنند.