واحد مرکزی خبر/ خبرگزاری فرانسه در گزارشی از طرابلس به قلم دبلیو گی دانلوپ نوشت ..قربانیان اصلی جنگ داخلی در لیبی مهاجران آفریقایی هستند که مجبورند این کشور را با شناورهای بسیار ناایمن که برخی از آنها پیش از رسیدن به سواحل غرق می شوند ترک کنند.
یک کشتی حامل ششصد تن که از لیبی عازم ایتالیا شده بود ناپدید شد و احتمالا جمعه در حاشیه سواحل طرابلس غرق شده است. این آخرین مورد از مجموعه حوادث غم انگیزی است که کشتی های پر از مهاجران در آرزوی آینده ای بهتر در اروپا با آن مواجه می شوند. پیش از مناقشه در لیبی و درگیری هایی که از سه ماه پیش بین نیروهای وفادار به معمر قذافی رهبر لیبی با انقلابیون ادامه دارد مقامات لیبیایی مانع از عزیمت این مهاجران به سمت اروپا می شدند. یک مددکار اجتماعی مستقر در طرابلس که خواست نامش فاش نشود توضیح داد : پیشتر، هیچ امکانی وجود نداشت.گشتی هایی در همه جا در ساحل حضور داشتند.
وی با اشاره به سفرهای خطرناک دریایی که برای مهاجران صدها و حتی هزاران دلار هزینه دارد می گوید: امروز ، این نیروهای امنیتی لیبی هستند که همه این مسایل را سازماندهی می کنند.
این مددکار اجتماعی افزود: افسران نیروی دریایی که کشتی دارند حتی آنان را تا آب های بین المللی همراهی می کنند و به آنان در برابر دریافت پول آموزش هایی می دهند.
ماری آن زن سی وپنج ساله نیجریه ای که از ده سال پیش در لیبی زندگی می کند افراد زیادی را می شناسد که این ماجراجویی را تجربه کرده اند.
قبلا مقامات لیبیایی عموما مانع از خروج کشتی ها از بنادر لیبی می شدند اما امروز پلیس چشمان خود را در برابر چند اسکناس می بندد.
او دوستی به نام ادا دارد که قرار بود با یکی از این شناورهای نه چندان ایمن سواحل لیبی را ترک کند اما به سبب وضع به شدت خراب این قایق او از این تصمیم صرف نظر کرد. آدم ، شهروند نیجریه ای و کارگر ساختمانی که به همراه همسرش به لیبی آمده است تا پس اندازی فراهم کند و سپس به کشورش بازگردد وبه کار تجارت بپردازد می گوید: به سبب این جنگ ، دیگر کاری وجود ندارد.
اما به گفته این مدد کار اجتماعی ، بسیاری از این آفریقایی ها از لیبی به عنوان کشور مسیر انتقال برای رسیدن به اروپا استفاده می کنند.
وی گفت فقط بیست وپنج درصد از آنان برای کار به لیبی می آیند اما هدف نهایی بقیه اروپا است . اما آن ماری و آدم هردو آرزو دارند که این کشور جنگ زده را ترک کنند، آنها اطمینان می دهند هرگز خطر سوار شدن به چنین شناورهایی را به جان نمی خرند. به گفته خالد کعیم ،معاون وزیر امور خارجه لیبی، همه به خوبی می دانند که ارتش و پلیس لیبی مانند گذشته نیست و بی نظمی بر این دو نیرو حاکم شده است.
وی در توضیح گفت: ما همچنان آماده ایم و می خواهیم دوباره با کشورهای اروپایی در خصوص این مشکل همکاری کنیم.
این مقام لیبی افزود لیبی به کمک اروپا برای این مسئله نیاز دارد. به گفته این مددکار اجتماعی، دو شناور دیگر پر از مهاجر ناپدید شده است. وی گفت: نخستین کشتی با سیصد وپنجاه اریتره ای و ایتوپیایی حدود بیست وسه تا بیست وچهار فوریه راهی ایتالیا شد و هیچ کس نمی داند چه برسر این کشتی ها آمده است.
این مددکار اجتماعی توضیح داد: یک کشتی دیگر حدود بیست وسه مارس با هفتاد ودو اریتره ای و اتیوپیایی در دریا گم شد و سپس سه هفته بعد به سمت سواحل لیبی منحرف شد.
وی گفت: آنها بدون هیچ کمکی رها شده بودند.
