واحد مرکزی خبر / روزنامه فرانسوی زبان لوموند نوشت دبیرکل اتحادیه عرب همان سیاست عمرو موسی را با رژیم صهیونیستی خواهد داشت.
این روزنامه در مقاله ای در اینترنت نوشت با وجود انقلاب یازدهم فوریه در مصر هنوز برخی سنت‌ها به قوت خود باقی مانده‌اند و بار دیگر این وزیر امور خارجه مصر بود که روز یکشنبه پانزدهم مه برای هدایت اتحادیه عرب برگزیده شد.
نبیل العربی که متولد سال هزار و نهصد و سی و پنج است ، جانشین عمرو موسی شد که پیش از او ده سال عهده‌دار دبیرکلی این اتحادیه بوده است.
عمرو موسی نیز به نوبه خود در سال دو هزار و یک جانشین احمد عصمت عبدالمجید شده بود که هر دو نفر از ساختمان وزارت امور خارجه مصر به مقر اتحادیه عرب در قاهره رفته بودند.اکنون عمرو موسی که خود را از هر قید و بندی رها می‌بیند می‌تواند نامزد انتخابات آتی ریاست جمهوری مصر شود. در ادامه این مقاله آمده است : نبیل العربی ، صدای جدید اعراب ، بر عکس اسلاف خود ، از سوی شخص رئیس جمهور مصر منصوب نشده است.
این ویژگی می‌تواند در بطن اتحادیه عرب حاشیه مانور بیشتری در اختیار او قرار دهد.
این در حالی است که ضعف روزافزون حسنی مبارک ، رئیس جمهور سابق مصر باعث شده بود این سازمان قدرت همیشگی خود را نداشته باشد.
حال این سوال وجود دارد که العربی چه سیاستی برای اداره این سازمان دارد؟ این سیاست تا حدود زیادی به توانایی کشورهای عضو در کنارآمدن با یکدیگر بستگی دارد.
این کار در زمانی که تحول خاصی در کشورهای عربی رخ نداده بود ، مشکل به نظر می‌رسید و اکنون با بهار کشورهای عربی بیش از پیش دشوار شده است.
این باشگاه با بیست و دو عضو تا به امروز تقریبا از رژیم‌های استبدادی تشکیل شده بود ولی از این پس امکان دارد در بطن آن نظام‌های کلاسیک دیکتاتوری ( در صورت توفیق در سرکوب اعتراضات) ، سلطنت مطلقه و مشروطه و نظام‌های دموکراتیک به چشم بخورد .
البته این در صورتی است که انقلاب مردم کشورهایی همچون تونس و مصر به نتیجه برسد.
در ادامه این مقاله آمده است : مثل همیشه در این تحول نیز مسئله فلسطین از تغییرات به دور نماند و حضور کوتاه نبیل‌العربی ، کارشناس حقوق بین‌الملل در وزارت امور خارجه مصر تاثیر خود را برجای گذاشت.
وی بیست و نهم آوریل از قصد مقامات مصری برای گشایش گذرگاه رفح میان این کشور و نوار غزه خبر داد.
این روزنه رو به جهان خارج پس از به قدرت رسیدن حماس در نوار غزه در ژوئن دو هزار و هفت بر روی این منطقه بسته شد و این ، به هیچ وجه خوشایند اذهان عمومی مردم مصر نبود.
این اقدام نشانگر عزم حاکمیت جدید مصر برای داشتن سیاستی مستقل در مقابل فلسطینیان است که در گذشته تحت تاثیر ملاحظات اسرائیل بود.
توافقی که در ادامه میان فتح و حماس منعقد شد نیز گواه این مطلب است.
نبیل العربی حداقل در این مورد (رفتار با رژیم صهیونیستی) راهبردی کاملا مشابه با عمرو موسی خواهد داشت که به هیچ وجه خوشایند اسرائیل نبود.
