"فهمی هویدی" کارشناس و تحلیلگر برجسته مسائل سیاسی خاورمیانه با اشاره به آینده مثبت روابط تهران و قاهره از فشارهای منطقه ای در راستای عدم بهبود این روابط خبر داد.

برگزاری نشست تخصصی بررسی قیامهای جهان عرب و تاثیر آن بر فلسطین در مرکز مطالعات وزارت خارجه فرصتی مغتنم برای گفتگو با "فهمی هویدی" تحلیلگر برجسته مصری بود. وی که در ماههای اخیر کاملا در جریان وقوع انقلاب مصر و تحولات پرشمار پس از آن بوده نسبت به آینده بسیار امیدوار بوده و مشکلات فعلی در برابر این انقلاب را گذرا می داند.

هویدی معتقد است پس از سقوط رژیم مبارک، مثلث قدرت ایران، مصر و ترکیه در منطقه می تواند منشا تحولات بزرگی به ویژه در مسئله فلسطین باشد. وی البته با اشاره به تلاش بازیگران غربی برای نقش آفرینی در مصر پس از انقلاب، نگرانی های خاص خود را از این مسئله دارد و از کمرنگ بودن نقش کشورهای اسلامی و عربی در مصر پس از سرنگونی مبارک گلایه دارد.
خبرگزاری مهر: نظرتان درباره آینده قیامهای جهان عرب به ویژه در مصر چیست؟

هویدی: انقلابهای جهان عرب سطح خواسته ها و تاثیرگذاری ملل عربی در سرنوشت شان را افزایش داده است. این قیامها ممکن است باعث ایجاد راهبردها و نقشه های جدید در منطقه شود. البته در مصر تنها سه ماه از انقلاب گذشته و در راستای تحقق اهداف به زمان نیاز داریم.


بر این اساس، در پی تحولات اخیر جهان عرب شاهد پایه ریزی راهبردی جدید خواهیم بود که در آن نقش رژیمهای حاکم و نفوذ بیگانگان در کشورهای عربی کاهش یافته و در مقابل آن تاثیرگذاری نظر و رای ملت بیشتر می شود.

* آینده سیاسی مصر را چگونه ارزیابی می کنید؟

- این طبیعی است که وقتی رژیمی 30 ساله از قدرت کنار می رود شاهد تنشها و مشکلاتی در جامعه باشیم. به عنوان مثال انقلاب فرانسه پس از پیروزی 10 سال زمان برد تا کاملا شرایط پس از انقلاب آرامش خود را بازیابد اما در مصر تنها 100 روز از انقلاب گذشته است.

* توافق اخیر انجام شده میان گروههای فلسطینی در زمینه آشتی ملی را چگونه ارزیابی می کنید؟

- امیدواریم این توافق به اهداف موردنظرش برسد. آشتی ملی فلسطین در ابتدای راه قرار دارد و اگر شرایط بهبود یابد می توان گفت که این مسئله آینده مثبت را در پیش خواهد داشت.

* به عنوان سوال پایانی روابط ایران و مصر در شرایط کنونی و آینده آن را چگونه می بینید؟

- این مسئله به ساز وکارهای داخلی مصر، وجود آزادی عمل دستگاهها و البته شرایط منطقه ای مرتبط است. البته می توان گفت این روابط هم اکنون در مسیر صحیح خود قرار گرفته است. در مسئله روابط ایران و مصر فشارهای منطقه ای هم وجود دارد اما اولویت اصلی در اینجا شرایط داخلی مصر است که باید ببینم به کدام سو حرکت می کند.