یک روزنامه سوئیسی در مطلبی با تاکید بر اینکه راه برگشتی در مسیر انقلابهای عربی وجود ندارد و از طرفی نمی توان گفت پایان این راه به کجا ختم می شود، بحرین را اولین قربانی ترس شدید حکومتهای سلطنتی در جهان عرب از دگرگونی دانست.
به گزارش خبرگزاری مهر، روزنامه "نویه زوریخه سایتونگ" در مطلبی نوشت : شش ماه بعد از اولین حرکتهای انقلابی قدرتمند در تونس که بهار عربی نام گرفته، این بهار به یک تابستان پر از هرج و مرج و خشونت منتهی شده است.
برخی فریادها برای عزت و شرف و دموکراسی البته به سقوط دو دیکتاتور در مصر و تونس منتهی شد، اما در برخی دیگر از کشورهای عربی این اعتراضات به مناقشه، بی صبری، جنگهای شهروندی و مداخله کشورهای خارجی انجامیده است.
نویسنده در ادامه خاطر نشان کرد: واضح است که هیچ برگشتی برای این انقلابها پیش بینی نمی شود، اما از طرفی نمی توان گفت که این سفر به کجا ختم می شود و چه مقصدی دارد.
این واقعیت در تونس و مصر که اولین اعتراضات از آنجا آغاز شد مشخص است. در این دو کشور با توجه به غافلگیرانه بودن انقلاب در زمان کوتاهی دو دیکتاتور سقوط کردند. البته با توجه به مسائل امنیتی، سختیهای اقتصادی و حرکت های ضد انقلابی شکل گرفته توسط باقی مانده های رژیم سابق، ناامیدی در این کشورها گسترش پیدا کرده است.
البته در هر دو کشور مسیر تحول و دگرگونی توسط جوانان انقلابی در پیش گرفته شده است. حامیان رژیم سابق به دادگاهها کشانده شده اند و مسئولان حکومت انتقالی بازخواست می شوند و به توجه به حقوق اجتماعی و شهروندی فرا خوانده می شوند. در این دو کشور قرار است در پاییز آینده انتخابات برگزار شود که این اولین نشانه های مناسبات سیاسی جدید در این کشورها خواهد بود. پس تحول و دگرگونی، همچنان مسیر خود را در جهان عرب طی می کند.
بدون شک سقوط مبارک ایجاد کننده حرکتهای انقلابی دیگر بود که رژیمهای دیکتاتوری در لیبی، بحرین و یمن را به مبارزه طلبید. البته تفاوت این کشورها با تونس و مصر این است که آنها از این شورشها غافلگیر نشده اند و راهبرد ضد انقلابی را اتخاذ کرده اند.
نویسنده در ادامه به اقدامات سرکوبگرانه خشونت بار حاکمان عربی علیه ملتهایشان اشاره کرده و نوشت : در این میان دخالت های کشورهای خارجی در کشورهایی چون بحرین و لیبی بر مناقشات و درگیریها در این کشورها دامن زده است.
از طرف دیگر این خشونتها اختلافات خاموش بین قبایل و اقلیت های بومی و مذهبی را در کشورهای عربی بار دیگر بیدار کرده است.
نویسنده در ادامه اظهار داشت : بیدار شدن ایده های دموکراسی در شبه جزیره عرب مشروعیت حکومتهای سلطنتی را در این منطقه زیر سئوال برده و این حکومت ها برای اینکه از سرایت این انقلابها به کشورهایشان جلوگیری کنند دست به اقداماتی می زنند. عربستان سعودی و دیگر کشورهای سلطنتی خلیج فارس نه تنها از وسعت دموکراسی و حقوق شهروندی می ترسند، بلکه آنها از افزایش نفوذ و قدرت ایران تحت تاثیر این انقلابها نیز بیمناک هستند.
این احساس ترس زمانی در حکومت های سلطنتی عربی خلیج فارس بیشتر شده که آنها درک کرده اند که قدرت حمایت کننده خود یعنی آمریکا را از دست داده اند.
در ادامه آمده است : اوباما حالا در تونس و مصر متحدان قدیمی خود را به نفع حرکتهای دموکراسی قربانی کرده و دست از حمایت آنها برداشته است. در این میان اولین قربانی ترسها و نگرانیهای شاهزاده های عربی کشور بحرین بود که حرکتهای دموکراسی در آن با کمک نیروهای عربستان سعودی و دیگر کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس سرکوب شده است.
با مداخله در بحرین شورای همکاری خلیج فارس از یک ائتلاف اقتصادی به یک ائتلاف امنیتی تبدیل شده است که خاندان سلطنتی در این شورا حمایت در برابر نافرمانی های ملتهایشان و مقابله با افزایش قدرت ایران را وعده داده اند.
دعوت شورای همکاری خلیج فارس از اردن و مغرب برای پیوستن به این شورا نیز در راستای حمایت از حکومتهای مستبد منطقه صورت گرفته است. به این ترتیب حکومتهای سلطنتی عربی که حکومتهای خود را خدایی می دانند آماده نیستند که استقلال ملتهایشان را به رسمیت بشناسند.
در پایان این مطلب آمده است : سیستمهای استبدادی عربی تضعیف شده، اما از بین نرفته است.در این میان به ویژه حکومت های سلطنتی که بر منابع نفتی عظیمی مدیریت می کنند هنوز از این انقلابها جان سالم به در برده اند. البته این بهار عربی به نسل جوان نشان داده است که دگرگونی ممکن است.
