واحد مرکزی خبر/ خبرگزاری فرانسه در گزارشی از خرطوم به قلم سیمون مارتلی نوشت تقسیم سودان احتمالا برای شمال این کشور که هم اکنون با دشواری های زیادی -از بحران وخیم اقتصادی گرفته تا شورش در تنها ایالت نفت خیز خود و همچنین طرح اتهام نسل کشی علیه رئیس جمهور آن- مواجه است، پیامدهای وخیمی خواهد داشت. شمال سودان پس از استقلال جنوب که برای نهم ژوئیه پیش بینی شده است سی وهفت درصد از منابع خود را از دست می دهد.
منطقه جنوب سودان منطقه ای غنی از نفت است. باتوجه به اینکه بدهی عمومی سودان بالغ بر سی و هشت میلیارد دلار است و تورم در این کشور شکل لجام گسیخته ای به خود گرفته است و همچنین تقویت تحریم های آمریکا علیه اقتصاد این کشور ، جدایی جنوب از شمال برای خرطوم بسیار نگران کننده شده است. فواد حکمت کارشناس سودان در گروه بین المللی بحران اعلام کرد: اوضاع اقتصادی در شمال فاجعه بار است.
جوبا ( پایتخت جنوب سودان )و خرطوم هنوز درباره تقسیم درامدهای نفتی به توافق نرسیده اند و شمال که نود و دو درصد از درآمدهای خود را از طلای سیاه به دست می آورد جایگزینی برای درآمدهای نفتی خود خود فراهم نکرده است.
وی افزود: اغلب سودانی ها نمی توانند با افزایش قیمت های مواد اولیه به ویژه مواد غذایی کنار بیایند.
بسیاری از شرکت ها نیز با دشواری مواجه هستند. علاوه بر این، به گفته ناظران ،نارضایتی حاشیه نشین ها از مقامات مرکزی احتمالا در بحبوحه جدایی جنوب افزایش خواهد یافت.
این مسئله موجب می شود اختلافاتی در درون حزب کنگره ملی حاکم یعنی بین میانه روها و طرفداران خط مشی سخت گیرانه به وجود آید. برخی حتی تا مرحله پیش بینی آغاز فروپاشی آنچه از سودان باقی خواهد ماند پیش می روند. در این شرایط، عمر البشیر رئیس جمهور سودان که در راس کشوری قرار دارد که با استقلال جنوب، در آستانه از دست دادن یک سوم خاک خود است، سفرهای جسارت آمیز و بسیار جنجال برانگیزی را برای تحکیم حمایت طرفداران خود و ساکت کردن منتقدان انجام می دهد. سفیر رسمی هفته گذشته او به چین که طی آن با هو جینتائو همتای چینی خود دیدار کرد نشان داد سودان متحدان قدرتمندی دارد و روابط خود را با نخستین شریک تجاری تقویت کرده است. این سفر عمر البشیر که دیوان کیفری بین المللی او را به نسل کشی متهم کرده است مورد انتقاد سازمان ملل متحد، واشنگتن و سازمان های دفاع از حقوق بشر قرار گرفت. در عین حال ، اقدام ارتش جنوب در اشغال ابیی واقع در مرز بین شمال و جنوب سودان و خشونت ها در کوردفان جنوبی، تنها ایالت نفت خیز شمال، با انتقاد شدید جامعه بین المللی مواجه شده است و بیش از این خرطوم را به انزوا می کشاند. بسیاری امیدوار بودند اقدام عمر البشیر در پذیرش همه پرسی ژانویه درباره استقلال جنوب و جدایی این منطقه به وی برای بهبود اوضاع خود از دید بقیه جهان کمک کند. دیپلمات ها عقیده دارند برای دولت سودان هنوز دیر نیست که در صورت ثابت کردن صلح خواهی خود، از بهبود وجهه اش در عرصه بین المللی برای کاهش مشکلات خود از جمله بدهی عمومی این کشور بهره ببرد. این سناریویی غیر محتمل است زیرا باوجود انعقاد توافقنامه ماه ژوئن در مورد خروج نیروهای نظامی از ابیی و یک توافقنامه دیگر درباره کوردفان جنوبی که از پنج ژوئن صحنه درگیری است شمار زیادی از مناطق همچنان صحنه خشونت ها است . اوضاع همچنان در دارفور در غرب سودان آرام نشده است و شورش در شرق در سال دوهزار وشش پایان یافت. جان تمین مسئول پرونده سودان در موسسه آمریکایی صلح اعلام کرد: حکومت سودان با لشکرکشی های اخیر خود تلاش می کند پیام روشنی به سایر نقاط شمال ارسال کند و بگوید او کنترل اوضاع را در اختیار دارد و دیگر مناطق نباید به فکر جدایی بیفتند.
اما منتقدان دولت سودان عقیده دارند چنین راهبردی احتمالا علیه خود بشیر بکار خواهد رفت. شیخ عبدالله از رهبران صوفیه ایالت جزیره سودان گفت: نتیجه همه این اقدامات، آن است که دیگر سودانی وجود نخواهد داشت بلکه شماری از کشورهای کوچک به وجود خواهد آمد.
