بررسی استراتژیک-در حالی که ملت لیبی با الگو گرفتن از انقلاب ملتهای مصر و تونس با عزم و اراده بالایی به پا خواسته بودند تا واقعه ماندگار دیگری را در جهان عرب رقم بزنند، اما نگاههای منفعت طلبانه غرب و مداخله ناتو در این کشور شرایط پیچیده ای را به وجود آورد.
انقلابیون لیبی در حالی قیام سراسری خود را آغاز کردند که تلاش داشتند با الگو گرفتن از مردم مصر و تونس دولتی مردمی بر اساس خواست و نظر ملت تشکیل دهند. آنها می خواستند به بیش از چهار دهه حاکمیت قذافی بر کشورشان پایان دهند.اما در این میان، نگاههای منفعت طلبانه غرب به مردم انقلابی لیبی امان نداد و با وجود موفقیتهایی که در مراحل اولیه انقلاب به دست آوردند، مداخله ناتو در این کشور شرایط پیچیده ای را به وجود آورد.ادامه….
مقامات ناتو که سودای تحت سلطه در آوردن مجدد آفریقا و دستیابی به منافع عظیم نفتی لیبی را در ذهن می پرورانند به بهانه حمایت از غیر نظامیان وارد این کشور شده و با حملات گسترده فضا را به گونه ای طراحی کرده اند تا بتوانند حضور طولانی مدت خود در این کشور را تضمین کنند.
غرب حتی در این راستا از قطعنامه ۱۹۷۳ که صرفا بر اجرای منطقه پرواز ممنوع بر فراز لیبی تاکید داشت عبور کرده و عملیات گسترده هوایی را در این کشور به راه انداخت.
بسیاری از تحلیلگران بر این عقیده اند که غرب با مداخله های خود در لیبی در تلاش است تا هر دو طرف درگیر در این منطقه یعنی انقلابیون و نیروهای قذافی را در حالت ضعف قرار داده تا در صورت وارد شدن به مرحله مذاکره، تن به خواسته های غرب دهند و در اصل راهبرد ناتو در این جنگ خریدن زمان برای خود به منظور دستیابی به اهداف خود و وابسته کردن بیشتر این کشور به حمایتهای غرب است. به این ترتیب می توان گفت که انقلاب لیبی که بر اساس اهدافی بزرگ و انسانی به وجود آمد گرفتار وسوسه ها و زیاده خواهی های غرب شده است.
از طرف دیگر مداخله غرب در ناتو بر لجاجتهای قذافی و خشونت طلبی های این دیکتاتور افزوده است به گونه ای که وی که دیگر چیزی برای از دست دادن ندارد و از مبتلا شدن به سرنوشتی مشابه مبارک و بن علی هراسان است و با تمام قوایی که البته در طول چهار دهه حکومتش با حمایتهای غرب به آن دست یافته است علیه ملت مظلوم خود وارد جنگ شده و از هیچ اقدامی فرو گذار نکرده است. در سایه زیاده خواهی های غرب و لجاجتهای قذافی برای از دست ندادن قدرت، چیزی که به آن توجهی نمی شود جان انسانها و ارزشهای انسانی است.
اما باید گفت که غرب باز هم در این پروژه استکباری زیر نقاب حمایت از حقوق بشر شکست خواهد خورد و این حقیقتی است که اخبار منتشر شده از مقاومت بالای انقلابیون در لیبی و شکافهایی که در ناتو بر سر این عملیات به وجود آمده است آن را نشان می دهد.
بر اساس اخبار منتشر شده از رسانه ها، ایتالیا خواستار توقف حملات جنگی در لیبی بوده این در حالی است که فرانسه به شدت با این موضوع مخالفت می کند و آن را به نفع قذافی برای احیای نیروهایش می داند. نروژ نیز از خروج خود از عملیات نظامی از اول آگوست خبر می دهد. در آمریکا هم اجماعی برای ادامه جنگ لیبی وجود ندارد.
این در حالی است که محمود شمام سخنگوی شورای ملی انتقالی لیبی چندی پیش اظهار داشته بود حتی اگر ناتو از عملیات نظامی در لیبی انصراف دهد به مبارزه تا آزادی همه اراضی لیبی از لوث قذافی و عواملش ادامه خواهیم داد.
وی افزود: مردم قذافی صبور هستند و از قذافی ترسی ندارند و از انصراف ناتو هم نمی ترسند. در تعیین سرنوشت ملتها این موازنه کلاسیک نیست که حرف اول را می زند بلکه قدرتهای روحی و معنوی نقش مهمتری را دارند و مردم لیبی که طعم آزادی را چشیده اند عقب نشینی نمی کنند.
