واحد مرکزی خبر / خبرگزاری رویترز در گزارشی از خرطوم به قلم آندرو هیونز نوشت : جنوب سودان قرار است روز شنبه رسما از شمال این کشور جدا و به یک کشور مستقل تبدیل شود .
در موافقتنامه صلح سال دو هزار و پنج که به چند دهه جنگ داخلی بین شمال و جنوب پایان داد بر جدایی این دو منطقه از یکدیگر تاکید شده بود . جدایی شمال و جنوب سودان که بزرگترین کشور آفریقایی به شمار می رود درحالی قرار است انجام شود که برغم سالها مذاکرات و کنفرانس های بین المللی ، پرسش های بی پاسخ زیادی وجود دارد و شمال و جنوب هنوز درمورد چگونگی مدیریت درآمدهای نفتی ، پرداخت بدهی ها و برخی مسائل مهم دیگر به توافق نرسیده اند . در زیر به برخی سناریوها درمورد آنچه که در آینده اتفاق خواهد افتاد اشاره شده است : توافق دقیقه آخر خوش بین ها همیشه گفته اند امیدوارند رهبران شمال و جنوب سودان درگیر یک سیاست لبه پرتگاه باشند .
براساس این سناریو ، سالوا کر رئیس دولت جنوب سودان و عمر البشیر رئیس دولت شمال قبل یا کمی پس از نهم ژوئیه دور میز مذاکره خواهند نشست و در دقیقه آخر درمورد درآمدهای نفتی ، دارایی ها و نقاط مرزی و دیگر مسائل مهم موافقتنامه ای را امضا خواهند کرد . تنها مشکل پیش روی این سناریو محدودیت زمانی و فقدان پیشرفت در مذاکرات تاکنون است .
این مسئله باعث تشدید بی اعتمادی بین دو طرف پس از چند دهه جنگ داخلی و افزایش خشونت ها در مناطق مرزی ابیی و کردفان جنوبی شده است . جدایی نامنظم تاکنون اکثر سناریو بر این اصل استوار بوده است که شمال و جنوب نهم ژوئیه با فهرستی از مسائل حل نشده از یکدیگر جدا خواهند شد .
اما این چیزی نیست که ذهن دو طرف را به خود مشغول کرده باشد و خطرهای واقعی پیش روی آنها قرار دارد که نگران کننده ترین آنها مسئله نفت است . همه منابع نفتی در جنوب واقع شده است و استخراج نفت در این منطقه انجام می شود اما براساس موافقتنامه های موجود ، نفت تولید شده در جنوب باید ازطریق خط لوله های واقع در شمال منتقل شود و تنها بندر سودان در ساحل دریای سرخ شمال قرار دارد .
هنوز هیچ موافقتنامه ای امضا نشده است که مشخص کند شمال چگونه به جنوب اجازه استفاده از این خط لوله های انتقال نفت را خواهد داد .
درمورد مدیریت میدان های نفتی واقع در مرز بین دو طرف نیز هنوز تصمیم گیری نشده است. بدون دستیابی شمال و جنوب سودان به توافق درباره چنین مسائلی ، زمینه برای درگیری و کشمکش هموار خواهد بود به ویژه اگر شمال همچنان به تهدید خود درمورد مسدود کردن این خط لوله ها به منظور گرفتن امتیاز از جنوب ادامه دهد . ازسوی دیگر نگرانی هایی نیز درمورد سرنوشت صدها هزار آواره ناشی از درگیری های روزافزون در ایالت کردفان جنوبی و منطقه ابیی وجود دارد . جنگی تمام عیار بدترین سناریو ازهم پاشیدن روابط بین شمال و جنوب سودان و بازگشت دو طرف به جنگی تمام عیار است که در گذشته نیز حدود دو میلیون کشته و چهار میلیون آواره درپی داشته است .
بااین حال چنین چیزی در کوتاه مدت یا میان مدت بعید است چنین جنگی نمی تواند نتیجه مثبتی برای این دو کشور جدید درپی داشته باشد . تصرف ابیی به دست نیروهای شمال سودان آنهم در آستانه به رسمیت شناخته شدن بین المللی استقلال جنوب با محکومیت قدرت های جهان روبرو شد چرا که تهدیدی برای صلح بین جنوب و شمال به شمار می رود . تحلیلگران می گویند درگیری در منطقه ابیی می تواند شمال و جنوب را در آستانه جنگی تمام عیار قرار دهد و موافقتنامه صلح سال دو هزار و پنج را که به بیست و دو سال جنگ داخلی مرگبار بین شمال و جنوب پایان داد با خطر روبرو کند . در موافقتنامه سال دو هزار و پنج همچنین به مسئله ابیی به عنوان یک مسئله خاص اشاره و تاکید شده است نیروهای دو طرف باید تا زمان تعیین سرنوشت این منطقه ازطریق رای گیری ، نیروهایشان را از آنجا دور نگه دارند .
