همزمان با به رسميت شناخته شدن سودان جنوبي و عضويت آن در سازمان ملل، آمريكا و رژيم صهيونيستي ضمن شناسايي سريع اين كشور، خود را براي ورود به منطقه براي اقدامات بعدي آماده مي كنند.

سودان جنوبي به عنوان 193 كشور جهان و پنجاه وچهارمين كشور آفريقا به رسميت شناخته شد. 9 ژوئيه 2011(18تير1390) جنوب سودان به طور رسمي از شمال جدا و به يك كشور مستقل با نام جمهوري جنوب سودان تبديل شد و آقاي 'سالوا كي ير مايارديت' كه در انتخابات(22 فروردين 89) به عنوان رئيس‌جمهور انتخاب شده است، سوگند ياد ‌مي كند. همچنين مجلس نمايندگان كه در همان تاريخ اعضا آن مشخص شده است نيز شروع به فعاليت مي كند. علاوه براين قانون اساسي موقت نيز كه براساس قانون اساسي 2005 تدوين گرديده است، معيار خواهد بود و اصلاحات آن توسط مجلس اعمال خواهد گرديد.
بنا به گزارش سايت خبري رسمي 'ميلونيو' مكزيك اعلاميه تقسيم سودان به جنوبي و شمالي در كنار قبر 'جان گارانگ'(John Garang)، سركرده سودان جنوبي، كه چند ماه پس از تلاش براي مذاكرات و توافق صلح بين سودان جنوبي با سودان شمالي- توافق نامه اي كه راه را براي اين كشور جديد هموار كرد - دراثر سقوط هليكوپتر در سال 2005 درگذشت، خوانده شد.
وي پس از توافقي اوليه با دولت سودان و در بازگشت كشته شد كه برخي منابع قتل وي را به عوامل خارجي كه خواهان تجزيه سودان هستند، براي جلويگري از توافق نهايي و يكپارچه ماندن سودان مرتبط دانستند.
به نقل از اين سايت خبري بان كي مون، دبيركل سازمان ملل متحد و عمر البشير، رييس جمهوري سودان، ازجمله مقام هاي ارشدي هستند كه براي شركت در اين مراسم ويژه به 'جوبا' پايتخت سودان جنوبي دعوت شده بودند.
'ميلونيو' مكزيك افزود: در حال حاضر يكي از مسايل پيش روي دولت تازه تاسيس جوبا –سودان جنوبي - روند مذاكرات اين كشور تازه تاسيس با خارطوم –سودان شمالي– بر سر تعريف مرزهاي مشترك اين دو كشور و به ويژه درباره منطقه نفت خيز 'ابيي' كه منطقه اي غني از آب و نفت مي باشد و داشتن آن از آرزوهاي هر دو كشور است، مي باشد.
روزنامه 'پوبليك' اسپانيا، اين جدايي را به طلاق جنوب از شمال تعبير كرد و نوشت شهر 'جوبا' در حضور شاهدان بين المللي كه براي اين جشن دعوت شده بودند، لباس جشن به تن كرده است، اما اين طلاق و جدايي در حالي اتفاق افتاده است كه مرزهاي رسمي دو كشور مشخص نشده است.
روزنامه رسمي 'پروتاگونيستا' از آرژانتين نيز با اشاره به اختلافات بنيادين فيمابين دو سودان نوشت: تفاوت هايي كه بين منطقه جنوب و شمال اين كشور بوده و باعث جنگ و خونريزي شده است، دليل جدايي و تقسيم اين كشور شد.

**موقعيت جغرافيايي سودان جنوبي
-----------------------------------------
اين كشور داراي 619 هزار كيلومتر مربع مساحت و بيش از 8 ميليون جمعيت است و پايتخت آن شهر جوبا خواهد بود. پرچم اين كشور همان پرچم ارتش آزاديبخش جنوب است و براساس اعلام دولت زبان اين كشور از عربي و انگليسي به تنها زبان انگليسي تغيير خواهد يافت و جنوب سودان نيز يك دولت سكولار باقي خواهد ماند. همچنين براساس قانون تابعيت، اين كشور قرار است مليت دوگانه بين شمال و جنوب را بپذيرد و دولت جنوب نيز انتظار دارد كه دولت شمال نيز اين نوع قانون را در مورد جنوبي‌ها اعمال كند.
همچنين اين كشور يك منطقه بسته از نظر جغرافيايي و در همسايگي اتيوپي در شرق كنيا، اوگاندا و جمهوري دمكراتيك كنگو در جنوب، جمهوري آفريقاي مركزي در غرب مي باشد. براساس موافقت‌نامه جامع صلح، جنوب سودان متشكل از 3 استان بحرالغرال، استوايي و نيل عليا كه شامل 10 فرمانداري است، خواهد بود.
'پتر ويتينگ' رييس دوره اي شوراي امنيت و نماينده دايمي آلمان در سازمان ملل در مقر اين سازمان گفت كه مساله سودان در صدر دستوركار شوراي امنيت در ماه جاري قرار دارد. از اين رو شوراي امنيت جمهوري سودان جنوبي را به عنوان عضو جديد سازمان ملل پذيرفت. او همچنين پيش بيني كرد كه همه 15 عضو شوراي امنيت با پذيرفتن سودان جنوبي به عنوان عضو سازمان موافقت كنند. پيش از اين عمر البشير رييس جمهور سودان نيز بارها بر شناسايي رسمي جنوب سودان و همكاري با اين كشور جديد تاكيد كرده بود.

**از «نيل تا فرات» صهيونيسم تا ديپلماسي هاليوودي آمريكا
-----------------------------------------------------------------
نقش صهيونيست ها در فرآيند تجزيه و به وجود آوردن پايگاهي به مثابه مستعمره اي نوين در قاره سياه براي تامين و حفاظت از منافع اين رژيم قابل تامل است، اما سياست رژيم صهيونيستي در به رسميت شناختن سودان جنوبي با احتياط خاصي دنبال مي شود.
برخي كارشناسان معتقدند كه دليل اين احتياط اين رژيم تهديدهاي امنيتي است كه در فضاي جديد انقلاب هاي عربي، حاشيه امنيت آن را با مخاطره رو برو كرده و به ويژه موضع گيري هاي اخير مصر عليه اسراييل به اين تهديدها دامن مي زند.
سايت خبري ' ال نورت دكاستيا' از اسپانيا به نقل از روزنامه هارتص نوشت: وزير امور خارجه اسراييل اعلام كرد كه اين كشور بعد از به رسميت شناختن سودان جنوب توسط آمريكا و اتحاديه اروپا، اقدام به شناسايي رسمي سودان جنوب مي كند.
همين روزنامه افزود در حال حاضر حدود هشت هزار آواره سوداني در اسراييل زندگي مي كنند كه يك چهارم آنها از سودان جنوبي هستند.
'ال نورت' با استناد به سخنان رييس جمهور كشور تازه تاسيس سودان جنوبي 'سالوا كي ير' در ماه اكتبر سال گذشته نوشت؛ هر دو كشور اسراييل و سودان جنوبي خواستار داشتن يك رابطه ديپلماتيك و عميق هستند تا آنجا كه 'سالوا كي ير' گفته بود اسراييل دشمن ما نيست و ما سعي در برقراري روابط ديپلماتيمك با اورشليم داريم و از باز شدن سفارت اسراييل در جوبا پايتخت سودان جنوبي استقبال مي كنيم.
جدا از حساسيت هاي عربي اسلامي كشور سودان براي تل آويو، تلاش اين رزيم براي تجزيه اين كشور داراي منشايي فراراهبردي است. ايجاد كشور سودان جنوبي براي رژيم صهيونيستي كه خود درگير مساله آب در خاورميانه است، مي تواند از لحاظ تسلط بر سرچشمه هاي استراتژيك نيل بسيار حايز اهميت باشد. علاوه بر آن فعاليت هاي سدسازي رژيم صهيونيستي در ساحل شرقي رود نيل به واسطه دولت مستقل سودان جنوبي توسعه خواهد يافت.
طرح قلمرو از «نيل تا فرات» كه جايگاهي نمادين و آرماني در انگاره هاي صهيونيستي دارد با تجزيه سودان يك گام به واقعيت نزديك تر خواهد شد. در اين ميان ذخاير طبيعي نفت سودان جنوب نيز به مهمترين وسوسه شركت هاي صهيونيستي بدل گشته است.
بنا به گزارش سايت خبري 'موندو' اسپانيا، بيش از 80 درصد منابع انرژي سودان در قسمت هاي جنوبي اين كشور قرار دارد و اين مساله با وجود رقبايي مانند چين، به معناي اتصال رژيم صهيونيستي تشنه انرژي به منبع غني نفت و گاز است. براساس گزارش شركت بريتيش پتروليوم جنوب سودان بيش از 90 درصد توليد و ذخيره نفت سودان را در اختيار دارد و اين منطقه بعد از آنگولا و نيجريه بيشترين توليد نفت را در قاره سياه به خود اختصاص داده است. گفتني است كه كشف لايه هايي از منيزيم، اورانيوم و مس در اين منطقه حساس، كشورهاي غربي را به بهره برداري از اين منابع اميدوار كرد، اما بيش از همه رژيم صهيونيستي براي دستيابي به اين منابع اميدوار است.
آمريكا بلافاصله جمهوري سودان جنوبي را برسميت شناخت. سياست آمريكا همواره تجزيه كشورهاي عربي و اسلامي بوده تا از طريق آن بتواند طرح‌هاي توسعه‌طلبانه خود را به اجرا بگذارد. همچنين ذخاير نفت و منابع طبيعي فراواني كه در كشورهاي آفريقايي وجود دارد عامل اصلي حضور آمريكا در منطقه است.
بخش اسپانيايي صداي آمريكا در اين باره نوشت: باراك اوباما رييس جمهور آمريكا روز شنبه در بيانيه اي استقلال جنوب سودان را به رسميت شناخت و گفت؛ مفتخر است كه شناسايي ديپلماتيكي سودان جنوبي را اعلام كند و افزود استقلال سودان جنوبي يك «دستاورد تاريخي» است كه نشان مي دهد «طلوع جديدي پس از جنگ» امكان پذير است. اوباما عهد كرد شريك مردم سودان جنوبي در حالي كه «كشور جديد خود را مي سازند» باشد و براي بوجود آوردن امنيت و توسعه و شكل گرفتن دولتي كه پاسخگوي مردم باشد كار كند. هيلاري كلينتون وزير امور خارجه آمريكا نيز استقلال سودان جنوبي را تبريك گفت و آنرا آغازي جديد براي مردم آن ناميد.
كلينتون از سودان بعنوان نخستين كشوري كه استقلال سودان جنوبي را برسميت شناخت قدرداني كرد و گفت اگر كشور به حركت در مسير صلح ادامه دهد، مي تواند «تعريف دوباره مناسبات خود با جامعه بين المللي» را آغاز كند.
آمريكا از تمامي ابزارهاي ممكن براي تجزيه سودان كمك گرفت. اقداماتي از قبيل تحريم هاي ضدسوداني و احتمال لغو آنها در قبال برگزاري رفراندوم جنوب تا تسليح شورشيان و استفاده از تمام شيوه هاي جنگ نرم به ابتكار هاليوود مانند ارايه فيلم هاي مستند، ارسال ماهواره به فضا، بهره گيري از موسيقي، كليپ هاي تصويري و كمپين هاي دانشگاهي. بارزترين اين اقدامات ارسال ماهواره جستجوگر 'نگهبان' با هزينه جرج كلوني و همكاران هاليوودي وي در سال 2010 به فضا بود تا پيش از برگزاري رفراندوم سودان بيشترين تاثيرگذاري را داشته باشد.
بخش اسپانيايي صداي آمريكا همچنين نوشت كه شوراي امنيت سازمان ملل تصويب كرد كه يك ماموريت جديد صلح در جنوب سودان با 7 هزار نيرو براي كمك به صلح و امنيت در منطقه تازه متولد شده سودان جنوب تاسيس خواهد كرد.
سايت خبري 'موندو' اسپانيا نيز در اين باره نوشت رييس جمهور آمريكا و بان كي مون دبيركل سازمان ملل استقلال كشور سودان را به عنوان پنجاه و چهارمين كشور قاره آفريقا تبريك گفتند و اوباما از عميق تر شدن روابط دوستي و ديپلماتيك ما بين آمريكا و سودان جنوب در آينده نزديك خبر داد.
همين سايت خبري اعلام كرد كه واشنگتن در ماه سپتامبر آينده ميزبان كنفرانسي متشكل از نمايندگان بخش خصوصي ودولتي سودان جنوب براي ترويج پروژه هاي اقتصادي خواهد بود.
بنابر همين دلايل، بسياري از ناظران مسايل آفريقا معتقدند آمريكا و رژيم صهيونيستي سودان را تجزيه كردند تا از يك سو به منابع نفتي اين كشور دست يابند و از سوي ديگر زمينه هاي درگيري ها قومي و منطقه اي و جنگ در قاره سياه را بيش از پيش افزايش دهند.