واحد مرکزی خبر / مدیر کل سازمان اقدام علیه گرسنگی در مقاله ای در روزنامه لوموند نوشت، ده میلیون نفر در شاخ افریقا در معرض مرگ قرار دارند.
فرانسوا دانل در این مقاله در لوموند نوشته است: فاجعه انسانی کنونی در شاخ افریقا به ویژه در سومالی جان بیش از ده میلیون نفر را به خطر انداخته است.
هر چند نقش مناقشات داخلی و بی ثباتی و مشکلات سیاسی در این مناطق کم اهمیت نیست، خشکسالی بی سابقه مهمترین علت این بحران است.
کارشناسان این سازمان (اقدام علیه گرسنگی ) در سومالی از وضع حاد مردم خبر می دهند.
هشتاد درصد از کودکانی که به مراکز تغذیه این سازمان مراجعه می کنند، دچار سوءتغذیه حاد شده اند.
فصلهای پیاپی در این مناطق هیچ قطره ای باران نباریده است.
کمبود اب موجب تلف شدن بیش از پنجاه درصد از محصولات زراعی شده و کمبود مراتع مرگ و میر گسترده دامها را در پی داشته است.
با توجه به کمبود غلات، و افزایش قیمت جهانی مواد غذایی، قیمت اذوقه به شدت افزایش پیدا کرده است.
خشکسالی مزمن در منطقه شاخ افریقا به علت تغییرات اب و هوایی تشدید شده است.
این مناطق خشک و پرجمعیت و بادیه نشین همواره از سوی دولتهای مرکزی نادیده گرفته می شوند.
این بحران به وضوح نشان می دهد که مردم بومی باید با اوضاع همواره حادتر و دشوارتر در اینده به علت تغییرات اب و هوایی کنار بیایند.
شمار فزاینده ای از جمعیت منطقه از این فجایع اسیب خواهند دید و بسیاری از انان از لحاظ اقتصادی بسیار تضعیف خواهند شد.
جامعه بین المللی وظیفه دارد با تامین بودجه برنامه های پیشگیری از فجایع طبیعی و انطباق خود با تغییرات اب و هوایی ، واکنش نشان دهد.
درحالی که نشست فائو در رم نوعی مسابقه با زمان برای امداد به میلیون ها قحطی زده به شمار می رود، باید سریعا جلوی مرگ قریب الوقوع پانصد هزار کودک را گرفت.
جامعه بین المللی باید هر چه سریعتر و به مقدار کلان پول لازم را برای مقابله با این فاجعه بزرگ تامین کند.
ورای واکنشهای سریع و اضطراری، پاسخی دقیق به علل این بحران نیز باید ارائه شود.
درحالی که امنیت غذایی جهان به مبحث مهم نشست گروه بیست تبدیل شده است، کشورهای ثروتمند باید از بحران شاخ افریقا درس بگیرند.
جامعه بین المللی در نشست رم به بررسی اوضاع کنونی و وضع اضطراری برای اجرای ساز و کارهاییبه منظور پرهیز از وقوع فاجعه انسانی می پردازد که هزینه های انسانی و اقتصادی ان برای توسعه قابل تصور نیست.
برای پیشگیری از این گونه بحرانها، نه تنها باید در کوتاه مدت در ایجاد ذخایر غذایی اضطراری سرمایه گذاری کرد بلکه در دراز مدت می بایست زمینه را برای خودکفایی کشورها مهیا ساخت. متاسفانه امروزه برای جلب توجه سران جهان به مسائل مهم و حیاتی به فاجعه انسانی نیاز است.
باید امیداور بود که تا زمان نشست گروه بیست در ماه نوامبر جامعه بین المللی همچنان بسیج بماند.
