مسئول یک موسسه خیریه مسیحی اوضاع اردوگاههای داداب در کنیا و دولو آدو در جنوب اتیوپی را بغرنج توصف کرد.
موریس اونیاگو در گفتگو با شبکه تلویزیونی الجزیره انگلیسی گفت روزانه بطور متوسط هزارو پانصد آواره با وضعی فجیعی وارد اردوگاه داداب می شوند.
اونیاگو افزود کودکانی که وارد این دو اردوگاه می شوند به شدت از سوء تغذیه رنج می برند و اوضاع شمال کنیا نیز کاملا مایوس کننده است.
بر اثر خشکسالی ، شمار زیادی از حیوانات و به ویژه احشام از بین رفتند و اجساد آنها در مناطق مختلف به چشم می خورد.
اکثر خانواده هایی که وارد اردوگاهها می شوند به شدت به کمک های بشردوستانه نیاز دارند.
اردوگاه آوارگان در داداب مملو از افراد آواره است بطوریکه در حال حاضر ، چهار صد هزار نفر در این اردوگاه به سر میبرند در صورتیکه این اردوگاه تنها ظرفیت پذیرش نود هزار نفر را دارد.
بنا براین ، بویژه با توجه به افزایش هجوم مردم به این اردوگاه از سومالی می توان به عظمت مشکلات موجود پی برد.
وی درباره اقدامات صورت گرفته برای کمک به آوارگان گفت، آوارگان در شرایط بسیار سختی به سر می برند.
کمک های ارسالی جوامع جهانی قبلا به این مناطق ارسال شده است اما هنوز به کمک های بسیار زیادی نیاز است.
با توجه به نیاز آوارگان، باید میزان کمک های ارسالی بطور جدی افزایش یابد زیرا آوارگان و قحطی زدگان کنیا و جنوب اتیوپی هنوز نیازهای فراوانی دارند.
به ویژه اینکه باید امکان ارسال کمک به قحطی زدگانی که در داخل سومالی به سر می برند ، فراهم شود زیرا یکی از دلایلی که باعث هجوم شمار زیادی از قحطی زدگان به کنیا شده است ، فقدان دسترسی کافی امدادگران به مردم برخی مناطق سومالی است.
وی درباره نحوه ارسال کمک به افراد نیازمند گفت کمک های این موسسه خیریه مسیحی از طریق موسسات محلی به مناطق مورد نیاز ارسال می شود.
برای ارسال کمک به مناطق مورد نیاز شرایط دشواری حاکم است اما امدادگران به هر صورت ممکن تلاش می کنند کمکهای خود را از طریق نیروهای بین المللی مستقر در سومالی در اختیار افراد نیازمند قرار دهند.
وی درباره اینکه آیا فجایع سومالی قابل پیشگیری بوده است گفت وقتی با افرادی که از سومالی وارد می شوند گفتگو می کنیم ، یکی از مسائل مهمی که آنها مطرح می کنند این است که فقدان کمک های بشر دوستانه در داخل خاک سومالی یکی از مهمترین عوامل افزایش مهاجرت مردم به سایر مناطق بوده است.
با این حال وی خشکسالی در سومالی را بسیار شدید توصیف کرد و افزود از آنجا که شمار معدودی از سازمانهای امدادرسانی در سومالی فعالیت میکنند ، کمک هایی که به این کشور صورت میگیرد کافی نیست و به همین علت، مردم برای دریافت کمک از کشور خارج می شوند.
اونیاگو درباره اینکه برای کمک به قحطی زدگان چه اقداماتی باید صورت گیرد گفت نکته اول اینکه باید امکان ارسال کمکهای بشر دوستانه به داخل خاک سومالی فراهم شود و دوم اینکه برای کاهش پیامدهای ناشی از این گونه فجایع در سومالی ، شمال کنیا و جنوب اتیوپی باید برنامه ریزی های دراز مدت صورت گیرد.
