واحد مرکزی خبر / یک مسئول بلندپایه سازمان ملل متحد اعلام کرد زندگی در طرابلس به علت کمبود سوخت و نقدینگی روز به روز دشوارتر می شود هرچند پایتخت لیبی به اندازه سایر مناطق این کشور هدف حملات شدید هوایی قرار نگرفته است.
خبرگزاری رویترز در گزارشی از ژنو به قلم تام مایلز افزود: لورنس هارت هماهنگ کننده امور انسانی در سازمان ملل متحد در گفتگوی تلفنی با این خبرگزاری از قاهره گفت: کمبود سوخت و پول نقد تاثیر جدی بر طرابلس گذاشته است.
هارت که ریاست هیئتی از سازمان ملل را در سفر یک هفته ای به طرابلس بر عهده داشت گفت، گروه وی توانسته است بدون محدودیت در سراسر شهر به رفت و آمد بپردازد و مسئولان لیبیایی از جمله کارکنان بانک مرکزی و شرکت ملی نفت لیبی تمایل داشتند اطلاعاتی درباره تاثیر تحریم ها به اعضای این گروه بدهند. در خصوص بانک مرکزی لیبی بزرگترین مشکل، نبود امکان چاپ اسکناس یا حفظ جریان نقدینگی است. هارت گفت: به یک کشتی حامل اسکناس که از انگلیس حرکت کرده بود اجازه داده نشد وارد لیبی شود.
گمان می رود ناتو این کشتی را به عقب بازگردانده است.
وی افزود: مشکل دیگر این است که مردم به سرعت پول و سپرده های خود را از بانکها خارج می کنند از این رو مقامات لیبیایی تصمیم گرفتند میزان برداشت پول برای هر سپرده گذار را به یکصد و هفتاد و پنج دلار در هفته محدود کنند. به گفته هارت، محدودیت در برداشت پول از حدود یک ماه پیش اعمال شده است هرچند بانک مرکزی از زمان آغاز بحران در لیبی ارقام متفاوتی را به عنوان حداکثر میزان برداشت پول تعیین کرده بود. هارت همچنین گفت، کالا در بازار طرابلس وجود دارد ولی قیمت ها افزایش یافته است و به عنوان مثال قیمت شیر خشک دو برابر شده است.
وی افزود: اوضاع در پایتخت لیبی بسیار حساس و شکننده است، در ظاهر همه چیز در طرابلس عادی به نظر می رسد ولی صرفنظر از تحولات سیاسی، مشکلات بزرگی در آینده در این شهر بروز خواهد کرد. طرابلس از اکثر حملات هوایی ناتو علیه نیروهای معمر قذافی رهبر لیبی در چهار ماه اخیر در امان بوده است و مخالفان مسلح نیز تاکنون نتوانسته اند پیشرفت چشمگیری به سوی این شهر داشته باشند.
اما هارت می گوید فرصتی برای برداشت محصولات کشاورزی در منطقه طرابلس وجود ندارد و ممکن است سال آینده نیز همین اوضاع وجود داشته باشد.
همچنین با توجه به ناتوانی مقامات از واکسینه کردن دام ها این امکان وجود دارد که بحران غذایی خطرناکی در لیبی ایجاد شود. اما مارکال ایزار سخنگوی کمیته بین المللی صلیب سرخ گفت طرحهای اضطراری برای کمک به لیبی در نظر گرفته شده است از جمله این که انبارهای مواد غذایی به این منظور در امان پایتخت اردن ایجاد شده است.
به گفته ایزار: حتی اگر دهها هزار نفر واقعا نیاز به غذا داشته باشند، ما می توانیم مواد غذایی و دیگر نیازهای آنان از جمله نیازهای پزشکی را فراهم کنیم. به گفت هارت، کمبود واکسن و سوخت در پایتخت لیبی مشهود است و امدادرسانان که اکثرا خارجی بودند به علت جنگ از لیبی فرار کرده اند و این مسئله موجب شده است توانایی بیمارستان ها برای پذیرش بیماران به حدود نصف کاهش پیدا کند. نیروی کار خارجی در همه بخشهای اقتصاد لیبی اهمیت زیادی داشته است و بخش ماهیگیری این کشور هم اکنون با فقط پنج درصد ظرفیت خود کار می کند.
مقامات شرکت ملی نفت لیبی اعلام کردند نفت خام کافی برای تامین نیازها تا ده روز و شاید دو هفته در اختیار دارند ولی تنها پالایشگاه باقی مانده که می تواند نفت خام را به سوخت تبدیل کند در شهر الزاویه در چهل کیلومتری طرابلس قرار دارد. به گفته هارت، مقامات لیبیایی فقط می توانند پنج درصد نفتی را که تولید می کنند پالایش کنند. این امکان وجود دارد که سوخت از کشور تونس و از طریق جاده ساحلی که نیروهای هوادار قذافی کنترل آن را در دست دارند وارد لیبی شود. هارت افزود، اگر این مسیر واردات سوخت به هر دلیلی قطع شود، مشکل بزرگی برای دولت لیبی ایجاد خواهد شد.
وی افزود، ممکن است اوضاع در لیبی همین طور در بن بست باقی بماند و ممکن است رژیم لیبی ناگهان به شکلی غیرمنتظره سقوط کند.
ولی سقوط سریع رژیم لیبی منجر به نوعی هرج و مرج خواهد شد که بازگرداندن اوضاع به شکل عادی مدتها طول خواهد کشید.
