واحد مرکزی خبر / بی توجهی به سرمایه گذاری در بخش کشاورزی و دامداری در شاخ افریقا از علل اصلی قحطی کنونی است.
پایگاه اینترنتی روزنامه لوفیگارو فرانسه نوشت: در سال هزار و نهصد و نود و دو ، در قحطی شدیدی که سومالی را فراگرفته بود، در مدارس فرانسه با شعار برنج برای سومالی، اقدام به جمع آوری مواد غذایی برای این قحطی زدگان شد.
اکنون، دو ده پس از آن حوادث، قحطی جدیدی رخ داده است.
این بار، موضوع جمع آوری برنج مطرح نیست بلکه سازمان های غیر دولتی برای امدادرسانی به این قحطی زدگان، خواستار همبستگی بین المللی شده اند.
والری دائه، سخنگوی اقدام علیه گرسنگی می گوید: برنج برای مداوای کودکانی که به شدت دچار سوء تغذیه شده اند و به برنامه ویژه تغذیه نیازمند هستند کفایت نمی کند.
در مجموع ، دو میلیون کودک قربانی بحران غذایی در سراسر شاخ افریقا شده اند.
در جنوب سومالی که در مقایسه با دیگر مناطق با قحطی شدیدتری مواجه است، ارزیابی های یونیسف حاکی از این است که بیش از ششصد هزار کودک دچار سوء تغذیه شده اند که نیمی از آنها در معرض مرگ قریب الوقوع قرار دارند.
برای نجات جان این کودکان، سازمان های غیر دولتی اقدام به توزیع جیره های انفرادی می کنند اما در صورتی که کودکان به حدی دچار سوء تغذیه شوند که همه اشتهای خود را از دست بدهند، باید با استفاده از سوندهای تودماغی تغذیه شوند.
سازمان اقدام علیه گرسنگی برای اجرای برنامه هایش به چهل میلیون یورو نیازمند است و تا امروز فقط یک سوم این مبلغ جمع آوری شده است.
یونیسف که اقداماتش بویژه کودکان را هدف قرار داده است، نیز به سیصد میلیون دلار نیاز دارد و این سازمان نیز فقط یک سوم از این مبلغ را جمع آوری کرده است.
سازمان های بشردوست تلاش می کنند فاجعه بشری کنونی، آغاز دوری جهنمی نباشد.
این سازمان ها برای اینکه اقداماتشان بلندمدت باشد به این نکته توجه دارند که زمینه را برای رشد اقتصادهای محلی مهیا کنند.
به همین علت این سازمان ها در حد ممکن اقدام به توزیع گسترده برنج رایگان نمی کنند زیرا در غیر این صورت بازارهای محلی با شکست مواجه می شوند.
مسئولان اعلام کرده اند که در بخش اعظم کنیا و همچنین سومالی بازارها هنوز نسبتا خوب کار می کنند.
سازمان های غیر دولتی برای اینکه به مردم محلی امکان دسترسی به این بازارها را فراهم کنند برنامه هایی را برای انتقال پول تدارک دیده اند.
این در حالی است که در این بازارهای محلی، قیمت ها گاه تا سه برابر افزایش یافته است.
این سازمان ها اقدام به پرداخت مزد به کارگران محلی می کنند.
از سوی دیگر، برنامه های احیای کشاورزی و بهداشت دامی در حال اجراست زیرا علاوه بر خشکسالی و ناامنی ، کافی نبودن سرمایه گذاری ها در بخش کشاورزی و دامداری محلی ، منشا بحران کنونی است.
به این ترتیب، اقداماتی برای توزیع رایگان بذر بین کشاورزان شده است زیرا به گفته مسئولان سازمان های غیر دولتی، در صورتی که روستائیان برای فصل های آینده بارش یعنی برای ماه اکتبر، اقدام به کشت نکنند چیزی برای درو نخواهند داشت و به این ترتیب مشکلات ادامه خواهد داشت.
همه مسئولان سازمان های کمک رسان خاطر نشان کرده اند که اگر سرمایه گذاری های لازم از قبل در بخش کشاورزی صورت می گرفت، احتمالا جلوی فاجعه کنونی گرفته می شد.
از این پس، برای جلوگیری از تکرار این فاجعه ، سازمان های غیر دولتی و آژانس های بین المللی اعلام کرده اند به حداقل یک میلیارد و ششصد میلیون دلار نیاز دارند.
این سازمان ها امیدوارند این منابع را از تامین کنندگان کمک های بین المللی که نمایندگانشان روزهای دوشنبه و چهارشنبه به ترتیب در رم و نایروبی گرد هم آمدند جمع آوری کنند.
این سازمان ها همچنین نیم نگاهی به کمک های افراد حقیقی نیز دارند.
