واحد مرکزی خبر / با بروز قحطی که در شصت سال گذشته سابقه نداشت و درگیریها، مردم سومالی چاره ای جز فرار از موطن خود ندارند.
به گزارش مونیتورینگ اخبار خارجی واحد مرکزی خبر ، با این حال پناهندگان سومالی نیز برای رسیدن به اردوگاه پناهندگان که در کشورهای همسایه مانند کنیا بر پا شده است، راهی دشوار و پر از خطر در پیش دارند. علی ابراهیم از جمله پناهندگان سومالیایی که در اردوگاه دادآب در کنیا به سر می برد می گوید دشوارترین سفر عمرم را پشت سر گذاشتم، مجبور بودم با دوازده فرزند خود، هفده روز را برای رسیدن به اینجا سپری کنم ولی در اینجا فقط به ما یک چادر دادند. گفته می شود گروههای وابسته به القاعده به گروههای امداد رسان اجازه داده اند تا محموله های غذایی را به مناطق آسیب دیده از خشکسالی و قحطی برسانند.
عبدی حسن از جمله دیگر پناهندگان در این اردوگاه می گوید از جایی که من آمدم، دیگر کسی نمانده بود؛ در آنجا قحطی، خشکسالی و درگیری بیداد می کند، حیوانات مرده اند و ماه هیچ چیز نداریم که به امید آن باز گردیم.
دیگر برای من اهمیت ندارد که در آنجا چه دارم فقط می خواهم چادر و پناهی برای خانواده ام داشته باشم. امانوئل نیابرا از جمله کارکنان امداد رسان سازمان ملل می گوید بیشتر پناهندگانی که از سومالی به اینجا می آیند بیشتر زنان و کودکان هستند؛ وقتی می رسند بسیار خسته و برخی نیز بسیار بیمارند و ما تلاش می کنیم دست کم برایشان چادر مناسبی برای اقامت برپا کنیم.
در سه اردوگاه در دادآب، بیش از چهارصد هزار پناهنده داریم.
بیش از سیصد هزار نفر نیز ثبت نام کرده اند و این شمار در حال افزایش است.
ما تلاش می کنیم که اردوگاه بیش از حد ظرفیت پذیرش نداشته باشد. به باور مقامات سازمان ملل، خشکسالی در شاخ آفریقا بر زندگی حدود دوازده میلیون نفر تاثیر گذاشته است و کمک های فوری بین المللی برای نجات جان میلیونها نفر که تحت تاثیر قحطی ، مجبور به مهاجرت شده اند ضروری است.
