واحد مرکزی خبر / موانع موجود بر سر راه کمک رسانی به قحطی زدگان شاخ افریقا باعث تاخیر در رسیدن مواد غذایی به دست گرسنگان افریقایی می شود.

شبکه تلویزیونی الجزیره عربی به بررسی موانع موجود بر سر راه کمک رسانی به قحطی زدگان شاخ افریقا و بویژه قحطی زدگان کشور سومالی پرداخت. برای کمک رسانی، جمع اوری کمک ها دولتی و مردمی چندان دشوار نیست اما سخت ترین مرحله رساندن این کمک ها به دست قحطی زدگان است و موانع موجود بر سر راه کمک رسانی باعث می شود تا رساندن مواد غذایی و دارویی به قحطی زدگان با تاخیر روبرو شود. کارهای اداری و لجستیک همچون تعدد نشست ها که در جریان کمک رسانی باید انجام شود باعث تاخیر در کمک رسانی می شوند. کمک های خیریه به صورت مستقیم به دست قحطی زدگان نمی رسد بلکه نخست باید این کمک ها در مکان های سرد و خشک و ان هم در نزدیکی شبکه مواصلاتی انبار شود و بسته های مواد غذایی و دارویی شماره گذاری شده و تلاش شود مواد بسته بندی شده خراب نشود، همچنین باید مجوزها و امضاهای لازم برای ارسال مواد غذایی گرفته شود. پس از این باید وسایل پیاده کردن کمک های بشردوستانه همچون گاری های باربری و کارگران فراهم شود و مواد مزبور از گمرک ترخیص شود، همچنین باید از قحطی زدگان ثبت نام صورت گیرد تا قحطی زده ای حق قحطی زده دیگر را دریافت نکند. یکی دیگر از مشکلات که ممکن است بر سر راه کمک رسانی ایجاد شود هماهنگ نبودن با دیگر سازمان های کمک رسانی در یک منطقه است. همچنین برای ارسال کمک های غذایی برای گرسنگان افریقایی باید بهترین و امن ترین راه زمین را انتخاب کرد و یا اگر کمک ها به صورت هوایی ارسال می شود باید امکان سوختگیری برای هواپیما برای پیمودن مسیر بازگشت وجود داشته باشد و اگر کمک رسانی از طریق کشتی و از راه دریایی صورت می گیرد باید به مساله دزدان دریایی توجه داشت. البته کشور سومالی مشکلات ویژه خود را نیز دارد از جمله اینکه سازمان تندرو جوانان مجاهد از دو سال گذشته تا کنون سازمان های بین المللی کمک رسانی را از کشور بیرون رانده و به ان ها اجازه بازگشت نمی دهد، همچنین بیم ان می رود که نظامیان دولتی سومالی و نیروهای اتحادیه افریقا کارکنان سازمان های کمک رسانی را بربایند. مسئولیت اصلی این بحران انسانی وحشتناک بر دوش جامعه بین المللی و به ویژه کشورهای اسلامی ثروتمند است زیرا با وجود هشدار درباره خطر بروز قحطی از دو سال پیش، این کشورهای ثروتمند در تحرک فعال برای جلوگیری از بروز این بحران از خود سستی نشان دادند تا جایی که بر اثر کمبود مواد غذایی جان بسیاری از ساکنان شاخ افریقا در معرض خطر قرار گرفته است.