واحد مرکزی خبر / جامعه بین الملل برای کمک به قحطی زدگان شاخ افریقا چندان جدی نیست.

شبکه تلویزیونی فرانس بیست و چهار گزارش داد: این هفته برای مبارزه با قحطی رخ داده در شاخ افریقا دو نشست اضطراری در رم و نایروبی برگزار شد اما این دو نشست دستاورد چندانی به دنبال نداشته است.

برای نجات افرادی که در این منطقه بر اثر گرسنگی جان خود را از دست می دهند، یک میلیارد و سیصد میلیون یورو لازم است اما مشکل این است که کشورهای شرکت کننده در این نشست ها به سختی پول می دهند اما همچنان گفته می شود که کمک به مردم شاخ افریقا، اضطراری است.

به هر حال، کمک های بین المللی ذره ذره به سمت افریقا ارسال می شود.

جامعه بین الملل وعده داده است چندین میلیون یورو به قحطی زدگان این منطقه کمک کند.

اتحادیه اروپا نیز وعده داده است کمک های بشردوستانه خود را دو برابر کند اما سازمان های فعال در این منطقه این وعده ها را ناکافی می دهند و از دست و دل بازی ناچیز کشورهای کمک کننده انتقاد دارند.

نیک مراتلیو از سازمان غیر دولتی quotation mark کودکان را نجات دهید quotation mark می گوید: برای نجات جان افرادی که در منطقه در معرض خطر قرار گرفته است، یک میلیارد دلار پول لازم است.

شاید این رقم زیاد به نظر بیاید اما اگر آن را با ارقامی که فرانسه و آلمان برای نجات اقتصادی یونان در نظر گرفته اند مقایسه کنیم رقم مذکور به چشم نخواهد آمد.

با این حال، فرانسه و آلمان می توانند برای کمک به نجات جان انسانها در افریقای غربی به خود اجازه هزینه چنین پول هایی را بدهند. خشکسالی در شاخ افریقا در حال شدت گرفتن است.

این منطقه که شامل اتیوپی، کنیا و سومالی می شود از این پس به مثلث گرسنگی مشهور شده است.

در سومالی، وضع به طور خاصی بحرانی است.

سازمان ملل متحد در این کشور، قحطی اعلام کرده است.

این در حالی است که جنگ داخلی نیز سومالی را به ورطه نابودی کشانده است.

بر اساس اعلام سازمان ملل متحد، در مجموع بیش از دوازده میلیون نفر در منطقه شاخ افریقا در معرض قحطی هستند.

سازمان خوار و بار کشاورزی ملل متحد، فائو، در رم نشست اضطراری برگزار کرد برای اینکه جامعه بین الملل را بسیج و اقدامات را هماهنگ کند.

در این نشست، اظهارات فراوانی درباره لزوم توجه به وضع ساکنان شاخ افریقا صورت گرفت.

برونو لومر وزیر کشاورزی فرانسه گفت: ما همه باید در این نشست تصمیمات لازم را اتخاذ کنیم برای اینکه گرسنگی در قرن بیست و یکم، فاجعه نباشد. با این حال کمک های اضطراری به سختی به شاخ افریقا ارسال می شود.

در سومالی، شورشیان اسلامگرای شباب، کنترل مناطق در معرض خشکسالی را در اختیار دارند.

به گفته آنها، سازمان های بین المللی از بدبختی مردم منطقه بهره برداری می کنند.

اسلامگرایان شباب حتی شماری از سازمان های بشردوست را در اواخر سال دو هزار و نه از منطقه اخراج کردند.

این امر به عاملی برای کندی پاسخ جامعه بین المللی تبدیل شده است؛ جامعه ای که تا چندی پیش، گستردگی فاجعه قحطی در شاخ افریقا را دست کم گرفته بود.

نشست رم نیز به انتظارات پاسخ نداد.

معاون مدیر برنامه جهانی غذا در سازمان ملل متحد گفت: مشکل این است که به سختی می توانیم وضع برخی مناطق دور دست را که قابل دسترسی نیستند درک کنیم.

به این ترتیب نمی توانیم وضع را به درستی ارزیابی کنیم.

ما ارزیابی دقیقی از وضع شصت درصد مردم سومالی نداریم.

کسانی که موفق شده اند به این مناطق وارد شوند اعلام کرده اند وضع در آنجا واقعا غمبار است. این وضع باعث شده است سومالیایی ها به کشورهای همسایه فرار کنند و به اردوگاه های احداث شده در اتیوپی و کنیا هجوم ببرند.

بنا بر اعلام کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد، اردوگاه اداب چهارصد هزار نفر را در خود جای داده است.

این اردوگاه در طول چند ماه به بزرگترین اردوگاه آوارگان جهان تبدیل شده است.