واحد مرکزی خبر / گاردین نوشت: عطش عقوبت به طور قابل درکی شدید است اما اولین بار است که به دادرسی و پاسخگویی می انجامد.

این روزنامه در شماره امروز خود در اینترنت در سرمقاله ای نوشت: مشاهده مردی در جایگاه محاکمه در روز چهارشنبه کشورهای عربی را مسحور ساخت.

حجم تجارت در بازار بورس مصر به پایین ترین سطح طی ده سال رسید چون تجار نمی توانستند از پخش تلویزیونی جلسه محاکمه چشم بردارند.

برای میلیونها سوری، یمنی و لیبیایی که همگی دیکتاتورهایی دارند که در اجتناب از چنین سرنوشتی مستاصل اند، جلسه دادگاه در قاهره همانقدر اهمیت داشت که برای مصری ها مهم بود.

حسنی مبارک مخالفان بی شماری را در قفس اهنی محاکمه انداخته بود و بسیاری از انها اعدام شده بودند، اکنون خودش در همان جایگاه قرار داشت. اما این رویداد صرفا نمادین به پایان می رسد.

مبارک که با لباس سفید زندانیان بر روی یک تخت به جایگاه محاکمه اورده شد، فقط به مدت دو روز طی حکومت سی ساله اش به اتهام کشتار معترضان در قیام ژانویه محاکمه می شود.

او همچنین به سودبردن از قرارداد گازی با اسرائیل و دیگر اتهامات فساد مالی همراه با دو پسرش علا و جمال متهم است.

اما باید گفت در مورد اکثر شرارتهایی از قبیل شکنجه که طی حکومت نظامی صورت گرفت، هیچ مجازاتی صورت نخواهدگرفت.

عطش عقوبت در میان بسیاری قربانیان وی به طور قابل درکی قوی است اما اولین بار است که وی را به جایگاه پاسخگویی می کشاند.

فقط یک محاکمه عادلانه که به طور شفاف برگزار شود، تفاوتی اشکار با گذشته ایجاد خواهد کرد. قبلا دلایلی برای تردید درباره برگزاری چنین محاکمه ای وجود دارد.

دوره تحقیق پیش از محاکمه کوتاه بود.

مبارک هشتاد و سه سال دارد و وضع خوبی ندارد گرچه میزان بیماری وی جای بحث دارد.

وکلای او گفته اند وی در شرایط مناسبی برای محاکمه نیست اما نبود شفافیت و گزارش های مختلفی که درباره شرایط جسمانی وی منتشر می شود موجب شده است بسیاری ها به این نتیجه برسند که شورای عالی نیروهای مسلح که اکنون کشور را اداره می کند، قصد حمایت از وی را دارد. به محاکمه وزرا و دیگر مقامات دوره مبارک نیز امید چندانی نیست.

برخی از انها به تعویق افتاده و در برخی موارد سعی شده است با اعمال فشار بر خانواده های قربانیان با انها در خارج از دادگاه توافقاتی حاصل شود. مانند هر رویداد دیگری در کشوری که در نیمه راه گذار به سوی دموکراسی قرار دارد، اجرای عدالت مسئله ای سخت و ناجور است.

در چنین شرایط اشفته ای حتی بار سنگین تری بر محاکمه مبارک برای تعیین معیارهای طلائی نحوه اجرای چنین عدالتی وارد می شود. روز اول جلسه محاکمه واکنش های متفاوتی به همراه داشت.

در بیرون از دادگاه درگیری هایی بین پلیس و معترضان طرفدار و مخالف مبارک روی داد.

در داخل دادگاه جلسه محاکمه بارها شبیه به یک بازار بود که وکلا برای جلب نظر قاضی بر سر یکدیگر فریاد می کشیدند.

یک نفر خواستار ازمایش دی ان ای شد و ادعا کرد مردی که روی تخت خوابیده بود یک بدل بود.

جدی تر انکه راهبرد گروه دفاع از مبارک اشکار شد که فراخوانی هزار شاهد با هدف طولانی تر کردن هرچه بیشتر رویه دادرسی و نیز ترساندن شورای نظامی حاکم با اشاره به اینکه ممکن است محمد حسین طنطاوی وزیر دفاع مبارک که اکنون عملا حاکم کشور است، به عنوان شاهد فراخوانده شود.

بدین ترتیب این محاکمه جنایی بسیار سیاسی خواهد شد.

اما در بعد مثبت، قاضی منتخب شهرت خوبی دارد و رویه دادرسی به طور زنده از تلویزیون پخش می شد.

بدین ترتیب مجال چندانی برای انچه که در میان روسها به quotation mark قانون تلفنی quotation mark معروف است و به قاضی القا می شود چه حکمی صادر کند، وجود ندارد.

ای رویه را نمی توان به سرعت طی کرد اما محاکمه را نیز نمی توان به تعویق انداخت.

محاکمه مبارک فقط برای مصر مهم نیست.

به علی عبدالله صالح رئیس جمهور یمن که در حمله مخالفان مجروح و برای درمان به عربستان سعودی منتقل شد، در توافقی که از حمایت علنی تعدادی از کشورهای غربی برخوردار است، پیشنهاد مصونیت از پیگرد داده می شود.

زین العابدین بن علی رئیس جمهور برکنار شده تونس به طور غیابی محاکمه و محکوم شد.

بار دیگر عدالت اجرا نشد.

اگر معامله ای با معمر قذافی رهبر لیبی صورت بگیرد، به بهای (صرف نظر از) اتهامات جنایت جنگی تمام می شود. به هیچ وجه اغراق نخواهد بود اگر بگوییم همراه با انتخابات،‌ اینده دموکراتیک کشورهای عربی به این محاکمه بستگی خواهد داشت.