واحدمرکزی‌خبر/وضع کودکان گرسنه سومالی در اردوگاه اوارگان کنیا بسیار تکان دهنده است. به گزارش شبکه تلویزیونی سی ان ان، مردم شاخ افریقا با گرسنگی و مرگ دست و پنجه نرم می کنند.
انها برای یافتن غذا و اب به شدت در مضیقه هستند.
مردم سومالی با مشکل نبود امنیت نیز بخاطر فعالیت گروه الشباب مواجه هستند.
انها مسیرهای طولانی را در بیابانهای خشک و بی اب و علف طی می کنند تا به اردوگاه داداب در شرق کنیا برسند که به بزرگترین اردوگاه جهان تبدیل شده است.
این اردوگاه بدترین نقطه در روی زمین است.کودکان دچار سوء تغذیه شدید دراین مکان هستند و با مرگ مقابله می کنند.
انها به شدت اب بدنشان را از دست داده اند.
فقط گرسنگی و خاک برای این مردمان اواره باقی مانده است.
گسترش بیماری ها نیز جان کودکان اواره و گرسنه را تهدید می کند.
شماری از خانواده های اواره سومالیایی به همراه کودکان خردسالشان سی تا چهل شبانه روز در بیابانهای سوزان راه رفته اند تا توانسته اند به کنیا برسند به امید انکه در اردوگاه داداب غذا و سرپناه پیدا کنند.
در طول مسیر حرکت نیز راهزنان ، اندک دارایی های انها را به غارت برده اند.
پیش از اغاز بحران جاری سومالی، سیصد هزار نفر در اردوگاه داداب اقامت داشتند و از زمان بحران فوق، شمار بسیار بیشتری وارد این اردوگاه شده اند.
شماری از کودکان سومالی در چنین شرایطی به سرخک و دیگر بیماریهای طاقت فرسا مبتلا شده اند.
اگر سوء تغذیه این کودکان نبود شاید امکان معالجه راحت ان از این بیماریها وجود داشت اما در حال حاضر، شرایط بسیار بد شده است.
واقعیت ان است که کودکان سومالیایی بیشترین هزینه را در این بحران انسانی می پردازند.
براوردهای سازمان های بین المللی حاکی از ان است که اگر کمک رسانی فوری صورت نپذیرد، در مدت یازده هفته اینده ، حدود ده درصد از کودکان زیر پنج سال در مناطق قحطی زده سومالی جان خواهند باخت.
سازمان ملل متحد با چالش بسیار عظیمی برای کمک رسانی به اوارگان سومالیایی مواجه است.
ناامنی در سومالی، کمک رسانی به قحطی زدگان را دشوار می کند.
فعالیت گروه شبه نظامی الشباب ، انتقال کمکها را به مردم بینوای سومالی بسیار دشوارتر کرده است.
اکثر قحطی زدگان سومالی در مناطق جنوبی هستند که دسترسی به انها بسیار دشوار است.
واقعیت ان است که بحران سومالی گسترده تر و عمیق تر می شود.سازمانهای امدادی نیز در منطقه فعال هستند و کمکهای غذایی و دارویی را توزیع می کنند.
اما سازمانهای بین المللی تاکیددارند باتوجه به نیازهای شدید مردم این منطقه، کمکهای بسیار بیشتری موردنیاز است.
مادران اواره سومالیایی در این اردوگاه با چشمان گریان شاهد از دست رفتن فرزندانشان هستند بدون انکه بتوانند برای نجات انها کاری انجام بدهند.
سوء تغذیه شدید همراه با بیماری هایی از قبیل اسهال ، جان کودکان حاضر در این اردوگاهها را به صورت جدی تهدید می کند.
اوارگان سومالیایی خطرات زیادی را به جان می خرند تا به اردوگاه اوارگان در کنیا برسند اما انها باید در این مکان، فقط نظاره گر جان باختن فرزندانشان باشند.
هر روز حدود هشتصد کودک از سومالی وارد کنیا می شوند.
برخی از نوجوانان سومالیایی به تنهایی به این سفر خطرناک تن در می دهند.
انها بخاطر ترس و وحشت شدید از سومالی گریخته و به کنیا امده اند.
انها شاهد کشته شدن مردم بیگناه در کنار قطحی و خشکسالی شدید در کشورشان بوده اند.
پیدا کردن سرپناه برای این کودکان و نوجوانان سومالیایی که اواره شده اند کار اسانی نیست.
حدود هفتاد درصد اوارگان سومالیایی که به کنیا می ایند ، کودکان و نوجوانان هستند.
منابع و امکانات کافی برای تامین نیازهای این اوارگان سومالیایی وجود ندارد.
با ادامه بحران قطحی و جنگ در سومالی، این نگرانی وجود دارد که شمار بیشتری از اوارگان سومالیایی به کنیا وارد شوند بدون انکه اینده ای برای انها وجود داشته باشد.
