آمریکا نگاه نو - نغمه های گوش آشنای اپرا در کنار واژگان خوسايی، از زبانهای رسمی آفريقای جنوبی، همراه با موسيقی جاز، لباسهای رنگارنگ و نورهای الوان، امروز به پاس سالها مبارزه و از خود گذشتگی نلسون ماندلا، فضای سالن اپرای شهر ژوهانسبورگ را به شوق آورد.

مايکل ويليامز، نويسنده و کارگردان اين اپرا، روز جمعه پيش از شروع تمرين گفت: سبک اجرای مجموعۀ سه گانه اپرای ماندلا، به اضافه قطعات موسيقی، آثار سه آهنگساز مختلف، بازتاب فرهنگ چندگانه جامعه آفريقای جنوبی است.

مايکل ويليامز می گويد: «من اين بخش کليدی کتاب ماندلا را که در مورد گوناگونی فرهنگها صحبت کرده گرفتم. وجه جالب کشور ما، يعنی همين تنوع فرهنگی باعث می شه که با سبکهای مختلف موسيقی های مربوط به فرهنگهای گوناگونی که در اينجا وجود دارد، آشنا شویم. مثلاً حتی در مناطق شهری آفريقا هم موسيقی سنتی خوسايی به گوش می رسد، درست کنارش موسيقی جاز پخش می شود. بنابراين در اينجا واقعاً معنی تنوع فرهنگی درک می شود.»

اين اپرا پس از اجرای مقدماتی در شهر دوربان و بلوم فونتين به مرکز اقتصادی و فرهنگی آفريقای جنوبی رسيده است. کارولين اسمارت، منتقد هنری از نشريه اينترنتی آرتزلينک، اين اپرا را مجموعه ای سراسر شور و حرارت و انرژی يافته است.

اين اپرا سال آينده قرار است در انگلستان و نروژ نيز به روی صحنه برود.

اين تريلوژی يا سه گانه، بيننده را با خود به اوان کودکی ماندلا به دهکده زادگاهش، در متاتا می برد و در يک مرور سريع بر خاطرات کودکی، نوجوانی و جوانی او به ژوهانسبورگ بر می گرداند، جايی که از او يک مبارز و يک زندانی سياسی پرسابقه ساخت.

صحنه های مربوط به دهکده زادگاه ماندلا، بيننده را با سبک همخوانيهای مذهبی آفريقاييان آشنا می کند و با نزديک شدن به صحنه های ژوهانسبورگ، موسيقی جاز، همچون ديوار بلندی ميان موسيقی سياه و سفيد قد علم می کند، درست به همانگونه که آپارتايد با آفريقا و اروپا کرد.

فيليسا زيبِکو، خواننده ای که نقش وينی، همسر دوم ماندلا را ايفا می کند، می گويد در بخشهای کلاسيک اپرا، نقش داستان گويی، به همان شيوه اپراهای خاص آفريقای جنوبی، پررنگ تر می شود.

---