خبرگزاری فارس: سرانجام سرهنگ "معمر قذافی" پس از چهار دهه حکومت بر لیبی به جمع دیکتاتورهای تونس و مصر پیوست تا تاریخ بار دیگر ثابت کند، ظلم و ستم هیچ‌گاه پایدار و برقرار نمی‌ماند.
به گزارش فارس، ساعت یک نیمه شب گذشته درحالی طرابلس سقوط کرد که بسیاری انتظار چنین پیش‌آمدی را داشتند و به عبارتی از دو روز گذشته برای سقوط طرابلس لحظه شماری می‌شد.
* آغاز قیام مردم لیبی
انقلاب لیبی به دنبال بالاگرفتن اعتراضات و راهپیمایی‌های خیابانی مخالفان و سپس قيام سراسری، علیه رژیم معمر قذافی شکل گرفت.
این اعتراضات از 13 ژانویه 2011 در این کشور آغاز شد، اما از روز 17 فوریه 2011 به صورت اعتراض سراسری درآمد که با سرکوب شدید مردم معترض روبرو شد.
سرکوب مخالفان به زودی به جنگ‌های شهری و بین شهری، میان مخالفان و نیروهای قذافی تبدیل شد، مخالفان از شرق به غرب شهرهای لیبی را تحت کنترل خود قرار دادند و در شهر شرقی بنغازی، دومین شهر بزرگ کشور، دولت موقت تشکیل دادند.
در پیشروی‌های مخالفان بیشتر شهرهای شرق کشور و نیمی از شهرهای شمال غربی به کنترل آنها درآمد و تنها پایتخت لیبی (طرابلس) و چندین شهر دیگر در غرب کشور دردست نیروهای قذافی باقی ماند.
طی درگیری‌های طی چندماه گذشته، چندین بار نیروهای قذافی برخی از شهرهای تحت کنترل مخالفان را تصرف کرده و مجددا از آنها رانده شدند.
* ورود ناتو به عرصه داخلی لیبی
ورود ناتو یا به عبارتی بهتر دخالت کشورهای غربی به بهانه حمایت از غیرنظامیان و ملت لیبی از حملات قذافی از جمله تحولات مهم انقلاب لیبی بشمار می‌آید.
عملکرد ناتو در لیبی که بسیاری از تحلیلگران و صاحبنظران دلیل عمده ورود آن به جنگ داخلی این کشور را تامین منافع خود از جمله نفت عنوان می‌کنند و این نکته هیچ‌گاه از نگاه جامعه بین المللی دور نمانده، همواره زیر سوال بود و در واقع ناتو در تمام طول این مدت از سیاست "یک بام و دو هوا" تبعیت کرد، گاهی به سوی مخالفان گرایش داشت، گاهی مخفیانه و در عمل به سوی قذافی و در این میان این ملت لیبی بودند که قربانی مطامع طرف‌های درگیر می‌شدند.
* آغاز ماه مبارک و آغاز پیروزی‌های مخالفان
با فرارسیدن ماه رمضان و درحالی‌که انتظار می‌رفت، مخالفان جنگ را به خاطر این ماه مبارک موقتا متوقف کنند، شورای انتقالی لیبی اعلام کرد که مبارزات تا سرنگونی قذافی ادامه می‌یابد و عملا نیز مشاهده شد، از ابتدای ماه رمضان روند پیروزها و موفقیت‌های مخالفان تشدید شد و آنها هر روز یکی از شهرهای لیبی را به تصرف خود در‌آورده و نیروهای قذافی را وادار به عقب‌نشینی به سمت طرابلس می‌کردند که آخرین دژ و پناهگاه قذافی بشمار می‌آمد.
* حمایت ناتو از مخالفان
نکته مهم در پیشروی‌ها و پیروزی‌های اخیر مخالفان، حمایت ناتو از آنها بود که به اعتقاد برخی از کارشناسان می‌تواند، بیانگر به توافق رسیدن شورای انتقالی لیبی با ناتو برسر برخی از مسائل باشد.
* اختلافات کشورهای غربی برسر حضور نظامی در لیبی
همچنین از دیگر عوامل حمایت اخیر ناتو از مخالفان که منجر به سقوط طرابلس شد، را باید در ادامه اختلافات میان کشورهای غربی برسر حضور نظامی در لیبی ملاحظه کرد، درحالی که انگلیس و فرانسه به شدت از حضور نظامی در لیبی تا اخرین لحظه حمایت می‌کردند، روسیه مخالف این حضور نظامی بود و همواره آن را محکوم می‌کرد.
* هزینه‌های سنگین حضور نظامی
همچنین هزینه سنگین حضور نظامی در یک کشور دیگر از جمله عواملی بود که موجب می‌شد، ناتو و کشورهای عضو آن دیگر تمایلی به ادامه اوضاع حاکم بر لیبی نباشند و بخواهند کار قذافی را یکسره کنند، بویژه آن که غرب مدت‌ها درگیر بحران اقتصادی شده و بحران اقتصادی این کشورها با احتمال از هم فروپاشیدن اقتصاد آمریکا تشدید شده است و بالطبع در چنین شرایطی تامین هزینه‌های حضور نظامی در یک کشور دیگر بسیار سخت می‌نماید.
* پایان مهلت 4 ماهه
این درحالی است که باید به این نکته نیز توجه داشت، مدت زمان حضور نظامی ناتو در لیبی 4 ماه تعیین شده بود که زمان بسرآمدن آن فرارسیده بود و دست خالی خارج شدن ناتو از لیبی انتقادات بین المللی بسیاری را برای آن بوجود می‌آورد.
* بروز ناآرامی‌های داخلی در غرب
و از همه مهمتر این که غرب هم اکنون به شدت درگیر ناآرامی‌های داخلی خود است، گویا بهار انقلاب‌های عربی به غرب هم رسیده و درحالی که تا پیش از این، این کشورها تحلیل‌های متناقض و متضادی از انقلاب‌های عربی و ریشه‌های آن ارائه می‌دادند، هم اکنون خود درگیر این ناآرامی‌ها شده‌اند و انگلیس هم اکنون به شدت درگیر مشکلات داخلی خود است که هر روز بر گستره آن افزوده می‌شود.
توجه به تمام موارد فوق موجب می‌شود تا دیگر خواستار ماندن در لیبی نباشند و در راستای همین پیروزی‌ها بود که سرانجام نیمه شب گذشته با ورود مخالفان به طرابلس رژیم قذافی سقوط کرد.
روند حوادث در لیبی بسیار سریع و اخبار ضد و نقیض بسیاری از این کشور به گوش می‌رسد، اما آنچه مسلم است، این که هم اکنون سرهنگ "معمرقذافی" نیز که بیش از چهار دهه بر کشور لیبی حکومت کرد، به جمع دوستان خود یعنی "زین العابدین بن علی"، دیکتاتور تونس و "حسنی مبارک"، دیکتاتور مصر پیوسته است.
* اسارت پسران قذافی و سرنوشت نامعلوم قذافی
مصطفی عبدالجلیل، رئیس شورای حکومت انتقالی لیبی از اسارت سیف الاسلام و ساعدی و محمد سه پسر معمر قذافی و بدست گرفتن کنترل کامل شهر طرابلس توسط مخالفان سخن گفت.
همچنین از سرنوشت شخص قذافی هم اطلاع دقیقی در دست نیست و درحالی که برخی منابع شورای انتقالی از فرار وی به سرت زادگاهش در جنوب سخن می‌گویند، مصطفی عبدالجلیل از فرار وی به الجزایر سخن گفت.
* شادی مردم لیبی از سقوط رژیم قذافی
مردم لیبی نیز پس از اعلام سقوط رژیم قذافی به خیابان‌ها ریخته و با سردادن شعار الله اکبر سقوط دیکتاتور خود را جشن گرفتند.
* درخواست دادگاه جنایی بین المللی
این درحالی است که به محض انتشار خبر دستگیری سیف الاسلام قذافی، دادگاه جنایی بین المللی با ارسال پیامی برای مخالفان لیبی خواستار تحویل وی به این دادگاه جهت محاکمه شد.
رئیس دادگاه جنایی بین الملل در این‌باره توضیح داد، از آنجا که پیش از این این دادگاه نام سه تن از اعضای رژیم قذافی، یعنی شخص قذافی ، سیف الاسلام و رئیس دستگاه امنیت و اطلاعات لیبی را به عنوان جنایتکار جنگی و افراد تحت پیگرد اعلام کرده بود، بنابراین مخالفان باید سیف الاسلام را به این دادگاه تحویل دهند.
منابع خبری از طرابلس گزارش دادند که هم اکنون درگيري‌هاي خونینی در این شهر درجریان است و نبرد خانه به خانه در طرابلس همچنان ادامه دارد.
شدیدترین درگیری‌ها در منطقه سیدی خلیفه گزارش شده، جایی که تانک‌های قذافی به مناطق مسکونی شلیک می‌کنند و قصد درهم شکستن محاصره مخالفان را دارند.
همچنین تبادل آتش سنگین در محله‌های "سراج"، "جنذور" در جریان است و همچنان بازمانده‌های قذافی در حال مبارزه با مخالفان هستند، با اين حال مخالفان توانستند مناطق "زواره" و "الجمل" را از نیروهای قذافی پاکسازي کنند و در حال حرکت به سمت "راس جدیر" در غرب لیبی هستند.
شورای نظامی انقلابیون اعلام کرده که درگیری‌های شدیدی بین مخالفان و گردان‌های قذافی در باب العزیزیه محل اقامت دیکتاتور لیبی در جریان است.
